Ας ξαναθυμηθούμε την Τετάρτη, ημέρα– ορόσημο στον κοινοβουλευτισμό της χώρας, όπου οι κατηγορούμενοι κατήγοροι εγένοντο!
Ο πολιτικός καταποντισμός των τσιπροκαμμένων ήταν αύτανδρος. Πολάκης δε χασκογελών προς Πικραμένο και Χριστοδουλοπούλου διαολοστέλλουσα Αθανασίου, ως επιφανείς εκπρόσωποι του σύμπαντος ΣΥΡΙΖΑ, ελάμπρυναν την συνεδρία.
O πρωθυπουργός, χωρίς το γνωστό υφάκι «όλα τα σφαζω κι όλα τα μαχαιρώνω», ωs βρεγμένη γαλή, ανέβηκε στο βήμα μη έχων τί να πεί.
Ήταν φανερό ότι το σκάνδαλο Νοβάρτις που ενώ είναι υπαρκτό, θα περάσει στην Ιστορία ως η πλέον ερασιτεχνική σκευωρία όλων των εποχών. Δεν του είχε βγεί του Τσίπρα. Τι του έμεινε; Οι σφουγγοκολάριοι που τον περιβάλλουν, του συνέστησαν να ζητήσει πολιτικές ευθύνες.
Ιδού η χρονολογική απόδοση των ευθυνών:
Πολιτικές ευθύνες από το 2000 ως το 2004. Ήτοι την περίοδο Σημίτη.
Μετά πήδηξε πέντε χρόνια, 2004-2009, ήτοι την περίοδο Κ.Καραμανλή και μετά ζήτησε τις υπόλοιπες πολιτικές ευθύνες από το 2012 και ως 2014, ήτοι περίοδο Σαμαρά-Βενιζέλου.
Στο απυρόβλητο 2004-2009; Φυσικά, γιατί όπως είπε και ο τέως ΕΥΠάρχης Παπαγγελόπουλος “ τιμάμε τους φίλους μας“.
Αλλά το κερασάκι Τσίπρα ήρθε λίγο μετά: Όταν απέδωσε τον έπαινον στον Κ. Καραμανλή για τον χειρισμό του σκανδάλου Βατοπεδίου, με το οποίο ο ίδιος και ο εταίρος του Βαξεβάνης …τον είχαν ρίξει!
Μα, γιατί ο Αλέξης τον εκθέτει έτσι; Είπαμε “τρίτη συνιστώσα» αλλά όχι και να βγάζει μάτι…
Ηριδανός
