Για κάθε τόνο διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερώνει άνθρωπος στην ατμόσφαιρα, η έκταση των πάγων στην Αρκτική συρρικνώνεται κατά 3 τετραγωνικά μέτρα, εκτιμά μελέτη στο κορυφαίο περιοδικό Science. Και αν οι σημερινές τάσεις συνεχιστούν, η Αρκτική κινδυνεύει να μένει χωρίς πάγο τα καλοκαίρια από το 2045 και μετά, αλλάζοντας ριζικά το τοπίο του Βορρά.
Η μελέτη συνδύασε δεδομένα για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου με εκτιμήσεις για την έκταση των πάγων της Αρκτικής από το 1968 έως το 2000.
Για πρώτη φορά, οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι υπάρχει γραμμική, ή αναλογική, σχέση, ανάμεσα στις εκπομπές άνθρακα και την μέση έκταση των αρκτικών πάγων το μήνα Σεπτέμβριο, όταν η παγοκάλυψη πέφτει στο ετήσιο ελάχιστο.
Αυτή η απλή και άμεση συσχέτιση ανάμεσα στους δύο παράγοντες «κρυβόταν σε δεδομένα κάτω από τη μύτη των επιστημόνων» σχολιάζει ο δικτυακός τόπος του Science. «Βλέποντάς το εκ των υστέρων, είναι κάτι που θα μπορούσε να είχε γίνει πριν από 20 χρόνια» λέει ο Ντιρκ Νοτζ του Ινστιτούτου Μετεωρολογίας «Μαξ Πλανκ» στο Αμβούργο, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.
Σύμφωνα με τους νέους υπολογισμούς, οι ετήσιες εκπομπές μιας τετραμελούς αμερικανικής οικογένειας αντιστοιχούν σε απώλεια 200 τετραγωνικών μέτρων θαλάσσιου πάγου το χρόνο, δέκα φορές περισσότερο από ό,τι μια τετραμελής οικογένεια στην Ινδία.
Σύμφωνα με τον παγκόσμιο χάρτη που παρουσίασαν οι ερευνητές, οι εκπομπές του μέσου Έλληνα αντιστοιχούν σε απώλεια τουλάχιστον 15 τετραγωνικών μέτρων θαλάσσιου πάγου το χρόνο.
Προηγούμενες μελέτες εκτιμούσαν ότι η Αρκτική θα μετατρέπεται σε απέραντη θάλασσα τα καλοκαίρια πολύ μετά το 2045. Σύμφωνα με τους συντάκτες της νέας έρευνας, οι μελέτες αυτές βασίζονταν σε μοντέλα που υποεκτιμούν το ρυθμό θέρμανσης της Αρκτικής και το ρυθμό με τον οποίο θα συνεχιστεί το λιώσιμο στο μέλλον.
Οι ερευνητές εκτίμησαν ότι για να εξαφανιστούν σχεδόν τελείως οι καλοκαιρινοί πάγοι θα πρέπει να απελευθερωθούν στην ατμόσφαιρα ακόμα ένα τρισεκατομμύριο τόνοι διοξειδίου του άνθρακα. Αν διατηρηθεί σταθερός ο ρυθμός των εκπομπών, αυτό θα συμβεί το 2045.
Όπως επισημαίνει η μελέτη, η ίδια ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα θα μπορούσε να αυξήσει τη θερμοκρασία του πλανήτη κατά 2,0 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Αυτό είναι εξάλλου το απόλυτο όριο ανόδου που θέτει η Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, η οποία τέθηκε σε ισχύ την Παρασκευή
