Το Eurogroup είναι έτοιμο να αναγνωρίσει τη μεγάλη πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε σχέση με την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου ελληνικού προγράμματος με μία συμφωνία, σε επίπεδο προσωπικού, να βρίσκεται προ των πυλών, αρκεί να το θελήσει η ελληνική πλευρά.
Επιπλέον,σύμφωνα με το enikos.gr το Eurogroup θα αποφασίσει να υιοθετήσει τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, τα οποία θα τεθούν σε εφαρμογή και θα προταθούν στο ΔΝΤ στο πλαίσιο έκθεσης για τη βιωσιμότητα του χρέους, μόλις η κυβέρνηση κλείσει με την Τρόικα τις τελευταίες λεπτομέρειες της συμφωνίας.
Οι 19 υπουργοί θα υιοθετήσουν ανακοίνωση που θα ζητά από την Ελλάδα να διατηρήσει την κεκτημένη ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων και να διευθετήσει με τους θεσμούς τα τρία ανοιχτά θέματα, δηλαδή τα εργασιακά σε σχέση με το όριο απολύσεων και την προέγκρισή τους, τις αλλαγές στην αγορά ενέργειας σε σχέση με τη ΔΕΗ και την ολοκλήρωση των δημοσιονομικών μέτρων για την επίτευξη του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% για το 2018 και τις γενικές κατευθύνσεις των υπολοίπων δύο ετών του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Θα δηλώσουν μάλιστα έτοιμοι να συνέλθουν εκ νέου όταν Ελλάδα και Θεσμοί ολοκληρώσουν το έργο τους, καλώντας όλα τα μέρη να συμβάλουν παραγωγικά στη διαδικασία.
Οι υπουργοί δεν πρόκειται να διευκρινίσουν ρητά αύριο, τουλάχιστον με τα ως τώρα δεδομένα, το για πόσα χρόνια θα διατηρηθεί το 3,5%, θα αφήσουν όμως να εννοηθεί ότι το μεσοπρόθεσμο διάστημα δεν μπορεί να είναι λιγότερο της τετραετίας και ενδέχεται να κυμαίνεται κάπου ανάμεσα στα τέσσερα και τα δέκα χρόνια.
Οι υπουργοί Οικονομικών θα επαναβεβαιώσουν προς την ελληνική πλευρά ότι η μέθοδος που έχει επιλεγεί για την πιστοποίηση της εκπλήρωσής του, μετά και τις αμφιβολίες που εξέφρασε το ΔΝΤ τον περασμένο Απρίλιο, είναι ο αυτόματος μηχανισμός περιορισμού των δημοσιονομικών δαπανών, που έχει ήδη νομοθετηθεί και ο οποίος θα εφαρμοστεί με ό,τι προβλέπει για όλα τα χρόνια που αφορά η συμφωνία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για τις Βρυξέλλες είναι ξεκάθαρο πως το γεγονός ότι το ελληνικό πρόγραμμα ολοκληρώνεται το 2018 δε σημαίνει πως τερματίζεται και ο έλεγχος της χώρας ως προς την επίτευξη των στόχων και την πορεία αποπληρωμής του χρέους. Η συμφωνία που έχει κάνει η Ελλάδα είναι πως θα ελέγχεται μέχρι να αποπληρώσει το 75% των δανείων.
Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ θα έχει λόγο και δικαίωμα έγκρισης των δημοσιονομικών στόχων όλων των προϋπολογισμών και μετά το 2018 και η Τρόικα θα συνεχίσει να κατεβαίνει στη χώρα δύο φορές το χρόνο, κάτι το οποίο αποκλείει σαφώς την παροχολογία ανεξαρτήτως στόχων .
Οι Ευρωπαίοι δεν κρύβουν την ανησυχία τους για το γεγονός ότι το επίπεδο των δημοσίων δαπανών στην Ελλάδα συνεχίζει και είναι παράλογα υψηλό, ενώ οι κοινωνικές μεταβιβάσεις παραμένουν αναποτελεσματικές.
Βεβαίως, χάριν της πολιτικής σταθερότητας και του γεγονότος ότι η δημοσιονομική πολιτική αποτελεί επιλογή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης δεν μπορούν παρά να αποδεχθούν ότι η Ελλάδα επιθυμεί να κάνει την προσαρμογή της μέσω φορολογικών αυξήσεων και όχι μείωση των δαπανών.
Η κυβέρνηση έχει προειδοποιηθεί ότι αυτό δεν είναι αποτελεσματικό, όμως η επιλογή δεν είναι των Ευρωπαίων. Έτσι ερμηνεύονται και τα όσα είπε σε χθεσινή του συνέντευξη ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος κάθε άλλο παρά όχι λέει στην προαποφασισμένη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, εξηγώντας ωστόσο, όπως είναι λογικό, ότι η χώρα δεν έχει ολοκληρώσει όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Παρομοίως, όταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μιλάει για την Ελλάδα, που ζει πάνω από τις δυνατότητές της, αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στις δημόσιες δαπάνες, οι οποίες δεν υποστηρίζονται από αντίστοιχο επίπεδο δημοσίων εσόδων ή τα δημόσια έσοδα που συλλέγονται εις βάρος του ιδιωτικού τομέα, των επιχειρήσεων και της φορολόγησης της εργασίας.
Όπως όμως παραδέχθηκε και ο επικεφαλής της υποδιεύθυνσης δημοσιονομικής πολιτικής της γενικής διεύθυνσης Οικονομικών της Κομισιόν Λούτσιο Πενς, που μίλησε προσκεκλημένος του προέδρου της κατηγορίας μικρομεσαίων επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, Παναγιώτη Γκόφα: «Η Κομισιόν κάνει συστάσεις αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα παραπάνω για τις αποφάσεις των κυβερνήσεων επί της φορολογικής πολιτικής».
