Πολλές φορές χρησιμοποιούμε την έκφραση «έγινε του Κουτρούλη ο γάμος» ή «έγινε του Κουτρούλη στο πανηγύρι».
Προφανώς, σήμερα, όλοι έχουμε στο μυαλό μας ότι αυτός ο Κουτρούλης ίσως είναι κάποιο μυθικό πρόσωπο, αλλά δεν είναι έτσι.
Ο Κουτρούλης ήταν υπαρκτό πρόσωπο και μάλιστα ήταν ιππότης, δηλαδή, καβαλλάριος, που ζούσε στη Μεθώνη κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα.
Κάποτε, λοιπόν, αγάπησε μια παντρεμένη γυναίκα, ονόματι Ανθούσα, η οποία του ανταπέδωσε τον έρωτά της, εγκαταλείποντας τον νόμιμο σύζυγό της και μετακομίζοντας σε αυτό του Κουτρούλη.
Για αυτήν της την πράξη η Εκκλησία την αφόρισε και ο Κουτρούλης, επί 17 ολόκληρα χρόνια, παρά τις προσπάθειές του να πάρει από την εκκλησία την άδεια να την παντρευτεί, δεν τα κατάφερε.
Το 1354, ο Πατριάρχης Αντώνιος Δ’, του έδωσε την άδεια να παντρευτεί και αμέσως ο Κουτρούλης πήρε την κοπέλα, πήγαν στην εκκλησία, παντρεύτηκαν και ακολούθησε ένα μεγάλο γαμήλιο γλέντι.
Όταν επιτέλους έγινε ο γάμος, όπως ήταν φυσικό, θεωρήθηκε το μέγα ζήτημα της ημέρας. Στα στόματα των γυναικών και των περιέργων θα περιφερόταν αναμφίβολα η φράση «’Έγινε του Κουτρούλη ο γάμος», όπου όλη η σπουδαιότητα έπεφτε στο ρήμα «έγινε».
Κατά το γάμο ωστόσο και κατά το εξαιρετικό γλέντι, η φράση άλλαξε νοηματοδότηση και η φράση «Έγινε του Κουτρούλη ο γάμος» τονιζόταν όχι πλέον η λέξη «έγινε», αλλά η γενική «του Κουτρούλη», η οποία έγινε συνώνυμη με το «θορυβωδώς».
