Η ανάπτυξη μπορεί να ξεκίνησε, όλοι ωστόσο δείχνουν δύσπιστοι. Και εάν κανείς μπορεί να αποδώσει σε κερδοσκοπικά κίνητρα τις κινήσεις των επενδυτών, δεν μπορεί να πει το ίδιο για τους συμπολίτες μας, οι οποίοι αποσύρουν τις καταθέσεις τους ενισχύοντας το φαύλο κύκλο της αποσταθεροποίησης.
Τις πρώτες 40 μέρες του 2017, οι Έλληνες απέσυραν από το τραπεζικό σύστημα περίπου 1,6 δισ. ευρώ. “Ροκάνισαν” με τον τρόπο αυτό περίπου τη μισή αύξηση που παρουσίασαν οι καταθέσεις μετά την καταστροφική επιλογή της Κυβέρνησης να οδηγήσει τις τράπεζες σε καθεστώς κεφαλαιακών ελέγχων.
Ακόμη και αν ισχύουν οι υποψίες των τραπεζιτών ότι οι συμπολίτες μας εμπιστεύονται περισσότερο τα στρώματα και τα σεντούκια, η συγκεκριμένη τάση καταδεικνύει το φόβο για τις κυοφορούμενες εξελίξεις. Η λειτουργία του τραπεζικού συστήματος βασίζεται στην εμπιστοσύνη, η οποία δείχνει να εκλείπει.
Δεν είναι ωστόσο μόνο η -για μια ακόμη φορά- δραματική και άσκοπη καθυστέρηση της αξιολόγησης που ανησυχεί τους καταθέτες. Γύρω και πάνω από την Ελλάδα δημιουργούνται ιδανικές συνθήκες για την τέλεια καταιγίδα.
Οι κυβερνητικές επιλογές και παλινωδίες, προφανώς δίνουν το έναυσμα για την ανησυχία. Η νωχελική και χωρίς λογική στάση της τρόικας που δέχεται με ικανοποίηση (αν δεν επιβάλλει) τις μεσοβέζικες φορομπηχτικές πολιτικές, δημιουργεί το υπόβαθρο για την κατάρρευση της οικονομίας. Πρώην σύντροφοι και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις ακόμη και εντός του κυβερνητικού συνασπισμού διαδίδουν χωρίς φραγμό διάφορες ανυπόστατες αρλούμπες περί δραχμής. Οι θεσμοί είναι αδύνατον να λειτουργήσουν και επιτρέπουν την εξαπάτηση των πολιτών, είτε με τα ομόλογα Σώρρα είτε με την παγκόσμια πρωτοτυπία της “υποχρεωτικής ισοτιμίας” του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι συμπολίτες μας απέσυραν τις καταθέσεις τους, οδηγώντας τες σε ιστορικό χαμηλό 13 ετών, στα επίπεδα των 120 δισ. ευρώ. Η επιλογή τους δυσχεραίνει έτι περαιτέρω την κατάσταση, καθώς η μείωση των καταθέσεων, θα οδηγήσει τις τράπεζες σε νέα ανακεφαλαιοποίηση. Ας σημειωθεί ότι το φθινόπωρο, θα διεξαχθεί νέο stress test των ελληνικών τραπεζών.
Eίναι βεβαίως προφανές ότι κάποια από τα χρήματα αυτά, οι συμπολίτες μας τα “σήκωσαν” για να καλύψουν ανάγκες. Φορολογικές αλλά και διαβίωσης. Το τι έκαναν οι πολίτες τα χρήματα τους δεν αναιρεί βεβαίως τον κίνδυνο που προκαλεί η μείωση των καταθέσεων. Το γεγονός όμως ότι μέχρι έναν μήνα πριν, η τάση ήταν διαφορετική και επιπλέον το μέγεθος της συγκεκριμένης “ανάληψης” δεν αφήνει αμφιβολίες για το ότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται τις δυσοίωνες εξελίξεις.
Όπως τις αντελήφθησαν και οι επενδυτές στην ισχνή αγορά ομολόγων. Χθες η απόδοση του δεκαετούς ομολόγου ξεπέρασε το 8% ενώ το διετές “είδε” διψήφιες αποδόσεις. Την ίδια ώρα τα περιβόητα ασφάλιστρα κινδύνου, τα γνωστά πλέον cds, βρίσκονται σε σταθερά ανοδική τροχιά. Συνεχίζουν βεβαίως να απέχουν παρασάγγας από την εποχή του PSI+ αλλά έχουν την τάση να κινούνται με ιλιγγιώδεις διακυμάνσεις αν “μυριστούν” κίνδυνο.
Προ ημερών ορμώμενος από τα μαρτυρικά Τρίκαλα, ο Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Δ. Παπαδημητρίου δήλωσε ότι: “Δεν γνωρίζω για μισθούς των 200 ευρώ, δεν τεκμηριώνεται, αντίθετα γνωρίζω πως η ανεργία μειώνεται και πως έχει ξεκινήσει η ανάπτυξη”. Ο διαπρεπής οικονομολόγος βλέπει κάτι που αγνοούν όλοι οι υπόλοιποι.
Επενδυτές, πολίτες αλλά και καταθέτες. Με τα λόγια βέβαια δεν αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη και σ’ αυτές τις περιπτώσεις ισχύει ότι και στο σχετικό ανέκδοτο με τους ινδιάνους που μαζεύουν ξύλα.
Η πράξη τους είναι αρκετή για να φοβίσει τους μετεωρολόγους, και οι τελευταίοι με τη σειρά τους τρομοκρατούν τους …ινδιάνους που στήνονται κάθε βράδυ στην τηλεόραση για να ακούσουν το δελτίο καιρού που προαναγγέλλει βαρύ χειμώνα. Φαύλος κύκλος δηλαδή…
