Ένα μακροσκελές άρθρο του αντικαγκελαρίου και υπουργού Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δημοσιεύει σήμερα η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, λίγες ώρες πριν τη συνάντηση των πρωθυπουργών από την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Τσεχία και τη Σλοβακία με θέμα το μπλοκάρισμα των συνόρων στην ΠΓΔΜ προς την Ελλάδα. Ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) έκανε έκκληση προς την ΕΕ να μην αποκλείσει την Ελλάδα ενώ υποστηρίζει ότι «ο αποκλεισμός ή η περιθωριοποίηση ενός κράτους – μέλους είναι ‘ψευτολύση’ που δηλητηριάζει τον ευρωπαϊκό διάλογο».
Ο Γκάμπριελ κάνει αναφορά και στη κρίση χρέους, υποστηρίζοντας ότι από τα 200 δισεκ. ευρώ που έλαβε ως βοήθεια η Ελλάδα από το 2010 μέχρι το 2105, τα 145 δισεκ. δόθηκαν για την αποπληρωμή χρεών και δεν συνέβαλαν στην επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. «Ενεργοποιούμε δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων για να σταθεροποιήσουμε το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά δεν κατορθώσαμε να βελτιώσουμε την καθημερινότητα, την πραγματική οικονομία και τις κοινωνικές συνθήκες των ανθρώπων στις χώρες που παίρνουν την βοήθεια, με αποτέλεσμα να διογκώνεται η δυσαρέσκεια για την ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης στους δανειστές και στους δανειζόμενους, παρατηρεί ο Γκάμπριελ, ζητώντας να αλλάξει αυτή η πολιτική για να μην επιταχυνθεί η διαδικασία κατάρρευσης της Ευρώπης.
«Στο πλαίσιο του προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας θα πρέπει να δώσουμε περισσότερο βάρος στις επενδύσεις, στην αναπτυξιακή πολιτική και στη δίκαιη κατανομή βαρών», υποστηρίζει ο Γερμανός αντικαγκελάριος ζητώντας ελαφρύνσεις για την Ελλάδα. «Εάν η ελληνική κυβέρνηση συνεχίσει με σοβαρότητα τις μεταρρύθμισες, θα πρέπει να βρούμε τρόπους να μειώσουμε το ελληνικό χρέος, η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως ελάφρυνση του χρέους, π.χ. με μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, ειδάλλως απειλείται με κοινωνικές ταραχές και ακυβερνησία. Σε σχέση με αυτήν την κατάσταση οι σχεδόν εβδομαδιαίες προειδοποιήσεις από την Κομισιόν, ότι θα πρέπει να κάνει περισσότερα για τη εξασφάλιση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ ηχούν ως κυνισμός».
