Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι και προβλέψιμη και επικίνδυνα ανίκανη να διαχειριστεί μεγάλες κρίσεις όπως αυτή με την ενέργεια μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία ο βασικός άξονας του σχεδίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την απεξάρτηση από τα ρωσικά καύσιμα μέχρι το 2027 που παρουσίασε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στηρίζεται στην εξοικονόμηση ενέργειας σε δημόσια κτήρια, επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Ποιο είναι το συμπέρασμα. Ρεύμα και ενέργεια με «το δελτίο» δηλαδή. Όπως παλιά σε σοβιετικού τύπου κοινωνίες. Εκτός από τα μακροπρόθεσμες γενικότητες περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που θα καλύψουν τις διαφορές από την απώλεια του ρωσικού φυσικού αερίου, για τα βραχυπρόθεσμες λύσεις είναι βέβαιο ότι θα πάμε σε μείωση της κατανάλωσης για νοικοκυριά και επιχειρήσεις γεγονός που θα τινάξει στον αέρα και τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, αλλά και την πρωτογενή παραγωγή και την βιομηχανία.
«Σε περίπτωση πλήρους διακοπής της παροχής ρωσικού φυσικού αερίου, ενδέχεται να χρειαστούν περαιτέρω έκτακτα μέτρα για τη διαχείριση της κατάστασης. Η Επιτροπή καλεί τα Κράτη μέλη να επικαιροποιήσουν τα σχέδια έκτακτης ανάγκης τους, λαμβάνοντας υπόψη τις συστάσεις που περιέχονται στην επισκόπηση ετοιμότητας της Επιτροπής για την ΕΕ».
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω
Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά «Η Επιτροπή θα διευκολύνει τη δημιουργία ενός συντονισμένου σχεδίου μείωσης της ζήτησης της ΕΕ με εθελοντικά μέτρα περιορισμού σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Σε πνεύμα αλληλεγγύης, τα λιγότερο επηρεαζόμενα κράτη μέλη θα μπορούσαν να μειώσουν τη ζήτηση φυσικού αερίου προς όφελος των κρατών μελών που επηρεάζονται περισσότερο». Τι σημαίνει εθελοντικά μέτρα περιορισμού;
Πρακτικά, ο Θεός να βάλει το χέρι του να μην φτάσουμε εκεί… Το καλύτερο που μάθαμε είναι ότι «με βάση την ανάλυση που παρουσιάστηκε, η Επιτροπή θα ξεκινήσει διαδικασία εκτίμησης επιπτώσεων για πιθανές προσαρμογές στο σχεδιασμό της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας». Το πρόβλημα με τις τιμές τις ενέργειας υπάρχει από τον Σεπτέμβριο του 2021 και η επιτροπή τώρα θα ξεκινήσει την εκτίμηση επιπτώσεων. Καταπληκτικό! Είναι αυτό που λέμε «πιο αργοί κι από την καθυστέρηση». Ή αυτό που έλεγε ο Χένρι Κίσινγκερ;
«Ποιον πρέπει να καλέσω αν θέλω να καλέσω την Ευρώπη;» ρώτησε χαρακτηριστικά κάποτε ο Χένρι Κίσινγκερ. Ποιος σηκώνει το τηλέφωνο στην άλλη άκρη της γραμμής για να εκπροσωπήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ); Ποιος μιλάει εν ονόματί της και μπορεί να την εκπροσωπήσει σε παγκόσμιο επίπεδο; Για κάθε κρίση που αντιμετωπίζαμε στο παρελθόν, η απάντηση ήταν «περισσότερη Ευρώπη».
Λάθος κύριοι. Η Ευρώπη για κάθε λύση έχει ένα πρόβλημα.
