Ελεύθερος φορώντας «βραχιολάκι» που δεν θα επιτρέπει να απομακρύνεται από τον τόπο κατοικίας του σε ακτίνα μεγαλύτερη από τρία χιλιόμετρα στην περιοχή Μαρκοπούλου εξακολουθεί να παραμένει ο 50χρονος ελαιοχρωματιστής, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για την κλοπή από την Εθνική Πινακοθήκη και καταδικάστηκε σε κάθειρξη έξι ετών με αναστολή στην έφεση.
Το δικαστήριο , μετά από πολύωρη διαδικασία, αναγνώρισε στο δράστη της κλοπής ενός πίνακα Πικάσο, ενός πίνακα Μοντριάν κι ενός σχεδίου του Μονκάλβο από την Εθνική πινακοθήκη το 2012, το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη.
Νωρίτερα, την ενοχή του κατηγορούμενου είχε εισηγηθεί προς το δικαστήριο και ο εισαγγελέας της έδρας Κώστας Σιμιτζόγλου.
Στη διάρκεια της διαδικασίας , για μία ακόμα φορά , όπως μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης, αναδείχθηκε το θέμα των ελλιπών μέτρων ασφαλείας στην Εθνική Πινακοθήκη .
«Η κλοπή ήταν τόσο απλή και χαζή που κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό θα συνέβαινε από έναν απλό πολίτη. Είχε ένα φύλακα ενώ έπρεπε να έχει πέντε» είπε ακόμη και ο ίδιος ο κατηγορούμενος κατά την απολογία του για την «κλοπή του αιώνα», όπως χαρακτηρίστηκε η υπόθεση.
«Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα τρία έργα που αφαίρεσα. Η έμπρακτη μεταμέλεια μου αποδεικνύεται από την όλη διαδικασία της προσαγωγής μου. Ήθελα ένα οποιοδήποτε έργο να προσθέσω στη συλλογή μου. Η σχεδίαση και η παρακολούθηση κράτησε γύρω στους εξι μήνες. Έβγαλα το συμπέρασμα ότι όλη η Πινακοθήκη φυλάσσονταν από δυο άτομα και θα ήταν εύκολο. Είχα μάθει τις βάρδιες των φυλάκων. Η χαζομάρα είχε βαρέσει κόκκινο. Η κλοπή ήταν τόσο απλή και χαζή που κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό θα συνέβαινε από έναν απλό πολίτη» είπε ο κατηγορούμενος και περιέγραψε πως έκανε την κλοπή.
Πρόεδρος: Δεν ξέρατε δηλαδή που είναι ο Πικάσο;
Κατηγορούμενος: Όχι κυρία μου!
Πρόεδρος: Δεν είμαι κυρία σας. Είπατε ότι θέλετε απλώς 2-3 έργα. Γιατί δεν πήρατε αυτά που έπεσαν και είχατε την ψυχραιμία να πάτε στον Πικάσο;
Κατηγορούμενος: Δεν ήμουν επαγγελματίας κλέφτης. Όταν έπεσαν αυτά ταράχτηκα. Ανέβηκα τις σκάλες, είδα ένα πίνακα, δεν ήταν δεμένος. Είδα ότι δεν είχε έρθει κανείς. Περιεργάστηκα το έργο και διαπίστωσα ότι ήταν Πικάσο. Ξεκρέμασα τον πίνακα. Τον έβαλα στο σάκο. Πήρα άλλο έναν πίνακα. Είδα ένα ωραίο δημιούργημα, το αφαίρεσα, το έβαλα στο σάκο. Δεν ήξερα το Μοντριάν. Ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι επιχειρώντας να μαζέψει ένα ακόμη πίνακα κόπηκε και σκουπίστηκε από ένα χαρτί, το οποίο τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν σχέδιο του Μονκάλβο.
Πρόεδρος: Δε γίνεται εύκολα πιστευτό ότι το κάνατε μόνος σας.
Κατηγορούμενος: Το σύστημα ασφαλείας ήταν… δεν έπρεπε να είναι ένας φύλακας. Έπρεπε να είναι τουλάχιστον πέντε για τα τετραγωνικά αυτά. Ήμουν ολομόναχος! Ήταν τόσο χαζή κλοπή γι’ αυτό δεν με ανακάλυψαν όλα αυτά τα χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της δίκης κατέθεσαν οι φύλακες της Πινακοθήκης εκείνη την περίοδο, ο τεχνικός ασφαλείας της εταιρίας συναγερμού, ένας συντηρητής έργων τέχνης, αλλά και η υπεύθυνη συλλόγων της Εθνικής Πινακοθήκης.
«Για 10 χρόνια η πινακοθήκη είχε ένα τεράστιο έλλειμμα. Έλειπαν 3 σημαντικά έργα. Εκτός από τον Πικάσο, ήταν και του Μοντριάν εξαιρετικά σημαντικό. Χάσαμε και το σχέδιο του Μονκάλβο. Είχαμε αποτυπώσει την αξία του Πικάσο στα 2 εκ. ευρώ, τον Μοντριάν στις 200.000 και το σχέδιο 1.000 ευρώ» ανέφερε η Ευτυχία Αγαθονίκου, διευθύντρια συλλόγων της Πινακοθήκης.
Εισαγγελέας: Θεωρείτε ότι ο κατηγορούμενος μπορεί να είναι συλλέκτης;
Μάρτυρας: Με τίποτα! Αυτά είναι αστεία! Ο συλλέκτης έχει συλλογή! Ποια συλλογή έχει; Δεν είναι καν φιλότεχνος. Είναι κοινός κλέφτης και τίποτε άλλο!
Κατάθεση έδωσε στο δικαστήριο και ο δικηγόρος και συλλέκτης έργων τέχνης Στέλιος Γκαρίπης, ο οποίος αμφισβήτησε πλήρως τους ισχυρισμούς του κατηγορουμένου, ενώ άφησε αιχμές για τις κινήσεις της Εθνικής Πινακοθήκης μετά την κλοπή.
