Μια ακόμη εκτός έδρας αναμέτρηση υπό δύσκολες συνθήκες, αλλά ο Γιοβάνοβιτς έμαθε τον Παναθηναϊκό να νικά.
Την περασμένη σεζόν ο Παναθηναϊκός έκανε πορεία πρωταθλητισμού. Με τα γνωστά αποτελέσματα στο τέλος. Σε αυτή την πορεία του, σημείωσε 9 εκτός έδρας νίκες πριν τα πλέι οφ. Αριθμός που θεωρήθηκε εντυπωσιακός για τους Πράσινους στο σύνολο των δεκατριών αγώνων μακριά απ’ τη Λεωφόρο.
Φέτος, με την επικράτηση στην Καισαριανή κόντρα στην Κηφισιά, ήδη έχει κάνει η ομάδα 6 νίκες σε ισάριθμα ματς. Είναι λοιπόν σε τροχιά και σε δυναμική βελτίωσης της συγκεκριμένης επίδοσης. Για Παναθηναϊκό τα νούμερα φαντάζουν φυσιολογικά, όμως δεν είναι. Γιατί είναι η ίδια ομάδα που είχε συνηθίσει να αφήνει βαθμούς όπου πήγαινε. Με τη γνωστή… τακτική του χαλαρού πρώτου ημιχρόνου, του τρεξίματος στο δεύτερο, αλλά και την πίστη σε κάθε αντίπαλο πως μπορεί να πάρει απέναντί σου θετικό αποτέλεσμα.
Την πρώτη σεζόν του Γιοβάνοβιτς το 2021-22, στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος ο Παναθηναϊκός είχε μόλις 4 εκτός έδρας νίκες. Το 2020-21 είχε κάνει 6, ενώ το 2019-20 και το 2018-19 είχε από 4. Αυτή ήταν η εικόνα του την προηγούμενη πενταετία με λίγα λόγια.
Είναι σπουδαίο για το Τριφύλλι πως πετυχαίνει αυτά τα αποτελέσματα φέτος, έχοντας και μια επιπλέον δυσκολία. Την Ευρώπη. Αυτό ήταν και το βασικότερο πρόβλημα στο ματς με την Κηφισιά. Η επαναφορά… δεδομένων απ’ το Europa League στη Super League. Απ’ τη Ρεν στην Καισαριανή. Απ’ την απογοήτευση και τον προβληματισμό της εμφάνισης στη Γαλλία, στην ανάγκη και το πρέπει για τρεις ακόμη βαθμούς.
Το Τριφύλλι έχει πλέον και την νοοτροπία και την αποφασιστικότητα, αλλά κυρίως και τις λύσεις στο ρόστερ, για να μπορεί να κουμαντάρει αυτές τις απαιτήσεις των εκτός έδρας αγώνων. «Ποτίστηκε» στην επιτυχία, άλλαξε εντελώς την ηττοπαθή νοοτροπία του, βρίσκοντας ξανά τον τρόπο. Δίνοντας συγχρόνως την εντύπωση στους αντιπάλους του, πως στο τέλος όσο κι αν το παλέψουν, πιθανότατα θα φύγουν με την τιμητική ήττα και το κεφάλι ψηλά αν το σκορ μείνει σε νορμάλ επίπεδα. Όπως έγινε στη Λαμία και κόντρα στην Κηφισιά.
Κάθε αγωνιστική που διατηρείται η διαφορά από τους διώκτες, οι Πράσινοι έχουν ένα επιπλέον πλεονέκτημα. Όλοι φέρνουμε στο μυαλό μας την περασμένη σεζόν και την ανατροπή διαφοράς 8 βαθμών απ’ τη 2η θέση. Υπάρχει όμως μια τεράστια διαφορά. Για να βρει αυτή τη διαφορά το Τριφύλλι χρειάστηκε να νικά διαρκώς. Κάτι που είναι φυσιολογικό να μην μπορεί να γίνει για ολόκληρη σεζόν. Αυτή τη φορά το +4 είναι με φυσιολογικά καλά αποτελέσματα και όχι με… ονειρεμένη πορεία.
Άρα, η διαφορά φέτος είναι πως οι υπόλοιποι έχουν ευκολότερη την γκέλα. Δεν είναι κανείς ικανός να πάει… τρένο και να μη στραβοπατήσει πουθενά. Γι’ αυτό και το «σκούπισμα» των βαθμών στα θεωρητικά εύκολα ματς με απαίτηση για νίκες, έχει ξεχωριστή αξία. Ο Παναθηναϊκός για παράδειγμα, πέρασε τώρα από μια έδρα που μια βδομάδα πριν άφησε βαθμούς η ΑΕΚ. Στην οικονομία ενός πρωταθλήματος, αυτό παίζει σημαντικό ρόλο. Διότι όσο κι αν ισχύει πως οι… λογαριασμοί θα ξεκαθαριστούν στα πλέι οφ όπου τα ντέρμπι είναι συνεχόμενα, κάθε επιπλέον βαθμός πλεονεκτήματος μέχρι τότε δίνει αβαντάζ.
Ποδοσφαιρικά τώρα, οι Πράσινοι έπαιξαν όσο χρειάστηκε για να φύγουν νικητές. Αυτό σημαίνει πως δε… θάμπωσαν με την απόδοσή τους, όπως έχουν κάνει σε προηγούμενα ματς για παράδειγμα. Αλλά έχουμε και το δεδομένο του αγώνα που έγινε μετά από ευρωπαϊκή αναμέτρηση και ταξίδι, έχουμε και την αναγκαστική χρησιμοποίηση του Ζέκα σε ρόλο στόπερ γιατί απ’ τους τέσσερις σου έμεινε ένας μετά και τον τραυματισμό του Γεντβάι.
Δείχνει το Τριφύλλι να είναι σε μια περίοδο που δεν την λες και την καλύτερη της σεζόν. Φυσιολογικό απ’ τη στιγμή που μιλάμε για ένα σύνολο το οποίο αγωνίζεται ασταμάτητα από τα τέλη Ιουλίου. Δεν μπορεί η απόδοσή του να είναι μια ευθεία γραμμή, θα έχει τα πάνω και τα κάτω της. Στα κάτω της όσο νικά, τότε δίνει το δικαίωμα για χαμόγελα.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η μεγάλη «νίκη» για τον Παναθηναϊκό, είναι πως άφησε πίσω του τον ψυχισμό της ηττοπάθειας μακριά απ’ τη Λεωφόρο. Δίνει το Τριφύλλι σιγουριά πως θα κάνει αυτό που πρέπει. Αυτό για τη διαδικασία του πρωταθλητισμού, είναι τεράστιο στοιχείο. Εντός έδρας εύκολα ή δύσκολα, τα αποτελέσματα έρχονται. Η ουσία είναι να «φορτώνεις» βαθμούς μακριά απ’ το «σπίτι» σου. Και οι Πράσινοι όχι απλά το κάνουν, αλλά πείθουν κιόλας με την απόδοσή τους.
Με την Κηφισιά ειδικά στο τελευταίο 20λεπτο, ουσιαστικά δεν απειλήθηκαν παρότι το σκορ ήταν εύθραυστο. Με τη Λαμία έμειναν με 10 και κατάφεραν να βρουν και γκολ να κερδίσουν και πέναλτι σε φάση που αν δεν γινόταν ανατροπή θα σκόραρε ο Παλάσιος. Και με τον Ολυμπιακό στα 55 λεπτά που άφησαν να κριθούν στο ποδόσφαιρο, το 1-1 ήταν… μαγική εικόνα. Κι όλα αυτά σε έδρες όπου κάθε αντίπαλος παίζει «τελικό» απέναντί σου.
