Ένας «αληταράς» για να… ρίξει τη Λεωφόρο!
Ο Τσάβες που θα τρελάνει την εξέδρα ακόμη και με το πως… πανηγυρίζει, ο Παναθηναϊκός που θα έχει ΞΑΝΑ τον καλύτερο φορ στην Ελλάδα και η λάτιν επίθεση του τριφυλλιού.
Δεν λένε τυχαία ότι το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Και δεν χρειάζεται επίσης να επαναλάβουμε πόσο ζορίστηκε ο Παναθηναϊκός από τη μέρα που έφυγε ο Μάρκους. Φτάσαμε μέσα Αυγούστου για να έρθει η «λύτρωση» όμως τελικά η επιλογή που έγινε δεν είναι απλά από το πάνω ράφι, είναι δεδομένα και με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια η καλύτερη δυνατή.
Τολμώ να πω, γνωρίζοντας βέβαια ότι καθρέφτης για τον οποιονδήποτε είναι το γήπεδο και όχι η οθόνη του υπολογιστή ή τα περίπτερα που κρεμιούνται οι εφημερίδες, πως όπως το τριφύλλι ΕΙΧΕ τον κορυφαίο φορ που έπαιζε στην Ελλάδα, έτσι ΘΑ ΤΟΝ ΕΧΕΙ και τώρα. Τουλάχιστον στα χαρτιά, στις προδιαγραφές και στην προσμονή. Τα υπόλοιπα στο χορτάρι…
Ο Αντρές Τσάβες δεν είναι απλά ένας παιχταράς για τον οποίο το βιογραφικό του τα λέει όλα. Αυτά τα ξέρετε και τα ξέρουμε. Και ας μην έχει παίξει Ευρώπη, όπως λένε οι «ειδικοί». Πράγματι έπρεπε να αφήσει την καψούρα του την Μπόκα ή την Σάο Παόλο για να συμπληρώσει ένσημα σε οποιαδήποτε μικρομεσαία ή έστω μεγαλομεσαία ομάδα εκτός Λατινικής Αμερικής. Ο Αντρές Τσάβες είναι αυτό που λέμε ένας – ποδοσφαιρικός – ΑΛΗΤΑΡΑΣ, ικανός να… γκρεμίσει τη Λεωφόρο. Μην ψάχνετε πολλά. Δείτε τον μόνο πως κάνει όταν πανηγυρίζει και δεν χρειάζεστε κάτι άλλο. Αυτό, μαζί με το φαρμακερό του αριστερό και το τρομακτικό του εκτόπισμα, φτάνει και περισσεύει για να μας στείλει – και να τους στείλει – αδιάβαστους.
Πολύ σημαντικό για μένα είναι και ένα επιπλέον στοιχείο. Ο «Κομαντάτε», παρά την… ψύχωσημε τον Πούκι, ήταν Η ΠΡΩΤΗ επιλογή του Ουζουνίδη. Αυτόν ήθελε σαν τρελός ο κόουτς, πλην όμως όταν η αρχική κουβέντα έγινε για τρία εκατομμύρια ήταν λογικό ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να ακολουθήσει και στράφηκε στον Φιλανδό. Αντίθετα όταν η συζήτηση επανήλθε στο 1,3 για το 50% ο Παναθηναϊκός τα έδωσε όλα και τελικά τον πήρε. Είναι δε τέτοια η κάψα του Μαρίνου για τον συγκεκριμένο παίκτη που, αν πάνε όλα καλά με τους χρόνους, δεν αποκλείεται ακόμη και να τον πάρει αποστολή την Πέμπτη με την Μπιλμπάο. Για τη ρεβάνς, είναι… ήδη «μέσα».
Επίσης και επειδή κοντεύουμε να τους ξεχάσουμε μέσα στο γενικότερο κλίμα, ας δούμε γενικά τι έχει από τη μέση και μπροστά αυτός ο Παναθηναϊκός και τι «ομορφιές» θα περιμένουμε. Μια λάτιν επίθεση για πολλά «γούστα», με τον Τσάβες στην κορυφή, πίσω τον άλλον παικταρά τον Λουτσιάνο, δεξιά όταν γυρίσει με το καλό τον Βιγιαφάνες, αριστερά τον Καμπέσας, ενώ ας μην ξεχνάμε τον Λουντ (που δεν παίζει μόνο στα άκρα), αλλά και έναν ακόμη εξτρέμ που θα αποκτηθεί. Δεν συζητάμε καν για την εμπειρία του Μολίνς, τον Άλτμαν που ήρθε φουριόζος, ή τα νιάτα και το ξεπέταγμα του Χατζηγιοβάννη, ούτε φυσικά για το ανασταλτικό κομμάτι εκεί όπου σε επίπεδο βασικών επιλογών είσαι ΟΚ.
Με την απόκτηση και του Τσάβες επιβεβαιώνεται και αυτό για το οποίο έσκιζαν τα ρούχα τους οι περισσότεροι, ακόμη και στα πιο δύσκολά σου. Οτι μπορεί να υπάρχουν καθυστερήσεις για τους γνωστούς λόγους ωστόσο καθαρά ποδοσφαιρικά όλες οι κινήσεις του Ουζουνίδη θα είναι ψαγμένες μέχρι εκεί που δεν παίρνει και θα κουμπώνουν απόλυτα σε αυτό που θέλει να παίξει. Μια ομάδα κομμένη και ραμμένη στα δικά του θέλω, μια ομάδα η οποία θα έχει 100% τη δική του σφραγίδα.
Κλείνοντας να πούμε και κάτι τελευταίο. Ετσι επειδή και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα πολλές φορές παίζει το δικό της ρόλο. Μετά την πρόκριση επί της Καμπάλα και μάλιστα με ωραίο ποδόσφαιρο και εμφατική παρουσία, ο Παναθηναϊκός πέρασε δύσκολες στιγμές. Βασικά του στράβωσαν τα πάντα. Εχασε στις… καθυστερήσεις τους ισχυρούς, του έκατσε η Μπιλμπάο, χτύπησε ο Κουλιμπαλί, έχασες τον Πούκι και τον Γκάμπριελ, αλλά και από τον Απόλλωνα, θες κι άλλα; Ο επικείμενος ωστόσο ερχομός του Τσάβες έχει αλλάξει για τα καλά το κλίμα. Οχι, επειδή οι Παναθηναϊκοί στηρίζουν… από συνήθεια Αργεντίνους, αλλά επειδή είναι παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά, αλλά και να σε τρελάνει οπαδικά.
πηγη: sdna
