Με ρωτούν αρκετοί φίλοι – συνήθως ανύπαντροι -τι σημαίνει καλός πατέρας;
Κατ’ αρχάς δεν το αποφασίζεις εσύ. Το αν είσαι καλός πατέρας θα το κρίνουν τα ίδια τα παιδιά σου, θα το καταλάβεις με το πέρασμα των χρόνων. Δεν είναι κάτι που φαίνεται με την πρώτη. Το βέβαιον είναι ότι καλός πατέρας δεν γίνεσαι από τη μια στιγμή στην άλλη, είναι κάτι που το παλεύεις και το κερδίζεις μέρα με την ημέρα.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του;
Ο καλός πατέρας ξέρει να ακούει. Δεν μιλάει μόνο… χρειάζεται ορισμένες φορές να ακούει τα παιδιά του και να αφουγκράζεται τις σκέψεις και τις αγωνίες τους…
Ξέρει να βρίσκει χρόνο για τα παιδιά του και να παίζει μαζί τους.
Δίνει πολλή αγάπη. Από την πολλή αγάπη δεν έπαθε ποτέ κανένας τίποτα, μην ακούτε σαχλαμάρες περί του αντιθέτου.
Έχει υπομονή και ψυχραιμία. Δεν χάνει ποτέ τον έλεγχο όταν είναι μαζί με τα παιδιά του. Τα περιβάλλει με τη σκιά της σιγουριάς του, χωρίς ωστόσο να τα πνίγει… Τους δίνει ελευθερία τόση, όση χρειάζεται, ούτε λιγότερη, ούτε περισσότερη.
Δεν λύνει τα προβλήματα των παιδιών του, αλλά τους δείχνει πώς να τα λύνουν μόνα τους.
Ο καλός πατέρας δε μασάει από το… οργανωμένο χάος που ονομάζεται προβλήματα της καθημερινότητας.
Ο καλός πατέρας ξέρει ότι η ευτυχία κρύβεται στις λεπτομέρειες, στα μικρά πράγματα, στις στιγμές… και πάνω απ’ όλα ο καλός πατέρας ξέρει να συγχωρεί.
Ένας εκ των θεμελιωτών της κοινωνικής ψυχολογίας και γενικότερα της Αμερικανικής κοινωνιολογίας ο Τζορτζ Χέρμπερτ συνήθιζε να λέει ότι «ένας πατέρας αξίζει περισσότερο από εκατό δασκάλους».
Κανόνες δεν υπάρχουν για να γίνεις καλός πατέρας, η ίδια η ζωή σε χτίζει αρκεί να το θες. Και το καταλαβαίνεις μόνο όταν περνούν τα χρόνια και κάθε φορά που ανοίγεις την πόρτα πέφτουν πάνω σου και φωνάζουν: Μπαμπααααααααά.
Ναι αυτή είναι η σωστή λέξη που σε κάνει να πέφτεις 10 φορές και να σηκώνεσαι 11. Η πιο γλυκιά λέξη στον κόσμο, η λέξη: «μπαμπάς».
