Το μυστήριο της εξαφάνισης της θρυλικής αεροπόρου Αμέλια Έρχαρτ βρίσκει τη λύση του…
Κοντά στη λύση του μυστηρίου της εξαφάνισης της θρυλικής αεροπόρου Αμέλια Έρχαρτ ισχυρίζεται ότι βρίσκεται ο επίτιμος καθηγητής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Τενεσί, Ρίτσαρντ Γιαντς, οκτώ δεκαετίες μετά τον μυστηριώδη αφανισμό της Αμερικανίδας πιλότου, η οποία υπήρξε η πρώτη γυναίκα που διέσχισε αεροπορικώς τον Ατλαντικό.
Συγκεκριμένα, η νέα επιστημονική μελέτη του Γιαντς ενισχύει μία από τις πιο διάσημες θεωρίες αναφορικά με την εξαφάνιση της Έρχαρτ, η οποία ισχυρίζεται ότι τα οστά που βρέθηκαν στο νησί Νικουμαρόρο του νότιου Ειρηνικού το 1940, ανήκουν στη θρυλική αεροπόρο, η οποία φαίνεται να κατέπεσε εκεί με το προσωπικό της αεροπλάνο, ενώ προσπαθούσε να πραγματοποιήσει έναν νέο θριάμβο, κάνοντας τον γύρο του κόσμου αεροπορικώς, το 1937.
Παρότι αρχικά είχε θεωρηθεί ότι τα οστά πράγματι είναι της Έρχαρτ, καθώς είχαν βρεθεί δίπλα σε διάφορα αντικείμενα που πιθανώς να της άνηκαν, όπως ένα παπούτσι και ένα μπουκάλι που ήταν γνωστό ότι κουβαλούσε μαζί της, η θεωρία αυτή καταρρίφθηκε άμεσα. Συγκεκριμένα, η ιατροδικαστική εξέταση που έγινε στα οστά το 1941, αποφάνθηκε ότι τελικώς ανήκουν σε έναν άνδρα και όχι στην πρωτοπόρο αεροπόρο. Ειδικότερα, ο δρ Ντέιβιντ Χούντλες από την Ιατρική Σχολή των Νησιών Φίτζι είχε εξετάσει τους μηρούς και τη λεκάνη των οστών, και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούσαν να ανήκουν στην Έρχαρτ, αλλά σε κάποιον άνδρα.
Σχεδόν ογδόντα χρόνια μετά όμως και ένω μέχρι σήμερα έχουν διατυπωθεί πάμπολλες θεωρίες σχετικά το τι συνέβη πραγματικά στην Έρχαρτ και τον πλοηγό της, Φρεντ Νούναν, η νέα επιστημονική μελέτη του Γιαντς δίνει και πάλι ζωή στην πρώτη θεωρία, η οποία θέλει τα οστά που βρέθηκαν το 1940, να ανήκουν στην Έρχαρτ.
Όπως αναφέρει ο Γιαντς, η έρευνα του οποίου δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό εγκληματολογικής ανθρωπολογίας, ο δρ Χούντλες θα είχε εξάγει τελείως διαφορετικά συμπεράσματα, αν ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσει ορισμένες σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους, κάτι που καθιστά τις δικές του μεθόδους, ειδικά όσον αφορά την ταυτοποίηση του φύλου των οστών, ανεπαρκείς.
Παρότι τα 13 οστά που βρέθηκαν στο νησί του Ειρηνικού είχαν χαθεί προ πολλού, ο ανθρωπολόγος μελέτησε διεξοδικά φωτογραφίες της θρυλικής «βασίλισσας των αιθέρων», εξέτασε τις διαστάσεις του ρουχισμού της και συνέκρινε τις μετρήσεις του Χούντλες με δεδομένα από άλλους 2.276 ανθρώπους.
Ακολούθως, βάσει των συμπερασμάτων που εξήγαγε από την έρευνα, ο Γιαντς αναφέρει ότι «η Έρχαρτ μοιάζει περισσότερο στα οστά του Νικουμαρόρο από το 99% των άλλων ατόμων σε ένα μεγάλο δείγμα αναφοράς», τονίζοντας ότι «αυτό υποστηρίζει βάσιμα το συμπέρασμα ότι τα οστά του Νικουμαρόρο ανήκαν στην Αμέλια Έρχαρτ».
Ο δρ Χούντλες είχε αναφέρει ότι τα οστά που βρέθηκαν στο νησί ανήκαν σε έναν ενήλικα άντρα ύψους 1,69 μ., όμως ο πλοηγός της Έρχαρτ, ο Νούναν είχε ύψος 1,90 μ. Το ύψος των οστών φαίνεται να ταιριάζει περισσότερο σε αυτό της Έρχαρτ, η οποία σύμφωνα με την άδεια πιλότους της, είχε ύψος 1.72 μ. και σύμφωνα με την άδεια οδηγήσεως της, 1,70 μ.
Εντούτοις, παρότι τα συμπεράσματα του Γιαντς πειστικά, δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθούν, τουλάχιστον προς το παρόν, καθώς τα όστα, όπως προαναφέρθηκε, είναι χαμένα.
