Μια εβδομάδα πριν, ο Παναθηναϊκός ήταν στον αστερισμό της γκρίνιας και της αποδόμησης των πάντων.
Μια βδομάδα μετά, πήρε όλα όσα ζητούσε στα δύο πολύ δύσκολα ματς με τον Ατρόμητο για το Κύπελλο και τον Ολυμπιακό για το πρωτάθλημα.
Αν μπορούσε να πούμε κάτι για τον Τερίμ είναι ότι μέσα σε αυτή την εβδομάδα άλλαξε την ομάδα ως προς την ψυχολογία που έχει όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο. Με πλάτη στον τοίχο πήγε να παίξει στο Περιστέρι και κέρδισε 2-0 στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Με πλάτη στον τοίχο ήταν σήμερα γιατί έπρεπε να κερδίσει μετά από 11 σερί ντέρμπι και κέρδισε 2-0.
Ο Ολυμπιακός κατέβηκε με ένα αλλοπρόσαλλο σχήμα και με πολλούς καινούργιους για ένα τέτοιο ματς. Κάρμο πίσω, Τσικίνιο κέντρο, Ρίτσαρντς αριστερό εξτρέμ με τον Ορτέγκα πίσω του, που είναι μια αρκετά αποτυχημένη μεταγραφή. Η δεξιά του πτέρυγα ήταν η δυνατή, η αριστερή αδύναμη.
Τι έκανε ο Παναθηναϊκός; Πήγε όλο του το παιχνίδι από δεξιά και πήρε τη μπάλα από το πεδίο δράσης Ροντινέι-Μασούρα σε μια στιγμή που ήταν εμφανές πως οι δυο τους μπορούσαν να κάνουν αρκετά καλά πράγματα στην αδύναμη αμυντικά αριστερή πτέρυγα του Παναθηναϊκού. Και τη στιγμή που ο Ολυμπιακός τα έδινε όλα για όλα στο πρέσινγκ, έφαγε το γκολ.
Ο Καρβαλιάλ επέλεξε να πάει με τη λογική του πρώτου ματς του Κυπέλλου στη Λεωφόρο, όμως ο Αλεξανδρόπουλος είναι ένας κακός ποδοσφαιριστής που απλά τρέχει πέρα δώθε. Δεν είναι για βασικός σε Ολυμπιακό που θέλει πρωτάθλημα. Είναι για Ολυμπιακό που πάει για 3ος. Από το δικό του αφελές πρέσινγκ ήρθε το 1-0.
Εκείνη τη στιγμή η μπάλα είχε φτάσει στον Αράο που κοίταζε προς τον Ντραγκόφσκι. Αλεξανδρόπουλος, Ναβάρο και Μασούρας ανέβαιναν συντεταγμένα να πιέσουν, πιστεύοντας πως ο Αράο θα τη δώσει πίσω στον Ντραγκόφσκι όπως έκανε σε όλο το ματς ως εκείνη τη στιγμή.
Ο Αράο πήρε ένα μικρό ρίσκο και με όχι ιδιαίτερα ευνοϊκή στάση σώματος, έδωσε με εξωτερικό φάλτσο πάσα στον Ρούμπεν σε στιγμή που οι παίκτες που τον πρέσαραν συνήθως, είχαν κίνηση αντίθετη προς τη μπάλα. Ο Ρούμπεν γύρισε, είχε μπροστά του όλο το γήπεδο, έβγαλε τη μπαλιά προς τον Παλάσιος, η μπάλα έφτασε στον Μπακασέτα, πάσα ξανά στον Παλάσιος, σέντρα και 1-0.
Εκεί ο Ολυμπιακός ήταν αναγκασμένος να πάρει ρίσκα, να βάλει άλλους παίκτες και να στρώσει την αριστερή του πλευρά. Κι ο Καρβαλιάλ την έκανε χειρότερη, βάζοντας τον δεξιοπόδαρο Κίνι και τον Φορτούνη που δε μαρκάρει σε καλές στιγμές, πολλώ δε σε ντέρμπι εκτός έδρας που χάνει ο Ολυμπιακός.
Ο Παναθηναϊκός έπαιξε ξανά από εκεί, έστειλε Τσέριν-Μπακασέτα-Κώτσιρα-Παλάσιος να συνεργαστούν κι έτσι ήρθε το 2-0 και το ματς είχε λάβει τέλος. Ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα που μπορεί να κάνει κάτι όταν χάνει 2-0. Έβγαλε δυο φάσεις με τον Κααμπί, αλλά εκεί τελείωσε το παιχνίδι.
Σε αυτό το 2-0, πολύ σημαντικός ο ρόλος του Μπακασέτα που εναρμονίζεται με τους συμπαίκτες του στα δεξιά, με τον νέο ηγέτη του Παναθηναϊκού να δείχνει σε αυτό το τόσο κρίσιμο ματς γιατί ήρθε με αυτή την ταμπέλα στις πλάτες του και πως μπορεί να την σηκώσει. Key pass στο 1-0, ασίστ στο 2-0 και πολύ καλό κράτημα μπάλας.
Ο Ολυμπιακός μένει στο -9 από την κορυφή, έχει να πάει να παίξει στην Τούμπα απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ που στάζει φαρμάκι επιθετικά, όπου αν ηττηθεί, μάλλον θα πρέπει να αποχαιρετήσει την τελευταία ελπίδα για τον τίτλο και να δει τι μπορεί να διεκδικήσει.
Ο Παναθηναϊκός μπαίνει τώρα σε μια τελική ευθεία πριν τα play offs με 5 ματς που είναι θεωρητικά εύκολα, με εξαίρεση το ματς με τον Άρη που όμως το παίζει στην έδρα του με επιστροφή του κόσμου.
Αυτό το ματς θα πρέπει να αποτελέσει οδηγό και να δει ο Τερίμ για την άμυνα το δίδυμο Αράο-Γεντβάι στα ντέρμπι που θα έρθουν.
ΥΓ. Ίσως τελικά ο Παναθηναϊκός να βιάστηκε να πάρει 2 αμυντικούς, ενώ χρειαζόταν περισσότερο ένα βασικό εξάρι με μετατόπιση του Αράο στην άμυνα για να φτιάχνει το παιχνίδι.
ΥΓ1. Ο Πέρεθ αφήνει μια θετική τελευταία εικόνα του στον Παναθηναϊκό, δεδομένου πως δύσκολα θα είναι εδώ του χρόνου.
