Μέχρι το 2015 περίπου, μπορούσες να βρεις θέση στην πιο ξακουστή τουπαραλία με μια σχετική άνεση.
Πριν το 2010, είχες ως και 2 τετραγωνικά για πάρτη σου. Τώρα, το Πορί στα Κουφονήσια σου αφήνει με το ζόρι δυο σπιθαμές για να φήσεις μια τσάντα.
Τα Κουφονήσια είναι ένα νησί για νοσταλγούς. Για αυτούς που το έχουν επισκεφτεί από 15 χρόνια και πιο πίσω και συνεχίζουν να δίνουν το παρών και τώρα που είναι ένα άλλο νησί, τα Κουφονήσια δείχνουν ξεκάθαρα την τάση τους, την προτίμησή τους.
Έχουν δει όλη τη διαδρομή από την άπλα, στο στριμωξίδι, αλλά και το level up σε επίπεδο τουρισμού με την έννοια του πόσα λεφτά αφήνει στο νησί κάθε κεφάλι.
Πορί, Ιταλίδα, Νερό, Άμμος, Φοίνικας, Χαβάη, είναι 5 από τις αρκετές για το μέγεθός του Πάνω Κουφονησίου παραλίες που κάποτε είχαν ως και ελεύθερους κάμπερς, αλλά πριν μερικά χρόνια τα ξήλωσαν όλα και αυτό δεν ήταν στο πλαίσιο κάποιου αγώνα κατά του κάμπινγκ. Ήταν γιατί το νησί είχε αποφασίσει να απευθυνθεί σε άλλο οικονομικό επίπεδο κόσμου.
Σε επίπεδο εστιατορίων, εκτός από τον Καπετάν-Νικόλα, υπάρχει η Λάσκα, το Καλόφεγγο, η Μέλισσα, το Τζετ, το Φως Φανάρι, το Posto και ο Σορόκος και σίγουρα κάτι θα μας ξεφεύγει, μιας και η επένδυση στα Κουφονήσια, στο Πάνω δηλαδή, είναι τέτοια τα τελευταία χρόνια που κάθε χρόνο κάτι προστίθεται. Μην ξεχάσουμε και το Nelipot με τα φοβερά cocktails.
Κι ως συνήθως, τέτοια ποσά τα ακουμπάνε κατά κόρον άλλες εθνικότητες, ιδίως Σκανδιναβοί, που έχουν αυξηθεί, κάποιοι μάλιστα επενδύουν και σε μαγαζιά.
Δεν τίθεται λόγος πως τα Κουφονήσια είναι φανταστικό νησί και ίσως έχει τα ωραιότερα νερά στις μικρές Κυκλάδες και στα πέριξ μεγάλα νησιά. Κι εδώ είναι σαν τη Μύκονο. Για το μέγεθός του, έχει πολλές πολύ καλές παραλίες, ακόμα άθικτες από ξαπλώστρες και τα τοιάυτα.
Σε όλο το υπόλοιπο κομμάτι όμως, έχει στόχο να προσελκύσει έναν upper class τουρισμό και δεν είναι τυχαίο πως οι υποδομές των ξενοδοχείων είναι «πρωτευουσιάνικες» και όχι νησιώτικες. Για ένα νησί που πριν 23 χρόνια θεωρείτο άγονη γραμμή για τα πλοία και υπήρχε ένα δρομολόγιο τη μέρα από Νάξο και ένα τη βδομάδα από Πειραιά, αυτή η εξέλιξη είναι πολύ μεγάλη.
Οι ντόπιοι δεν ενοχλούνται ιδιαίτερα από το σκεπτικό πως αυτή η απόρριψη του Έλληνα μεσοαστού δεν θα τους βγει σε καλό μελλοντικά. Το τώρα γράφει και γράφει έσοδα που τους συντηρούν με άνεση και τους 4-5 μήνες που δεν υπάρχει τουρισμός.
Άλλωστε, ένα νησί που αντέχει 3.500 ανθρώπους ταυτόχρονα, δέχεται κάθε 3-5 μέρες αριθμό πολύ μεγαλύτερο. Με λίγα λόγια, το στραβοκοίταγμα στα «φτωχαδάκια» των πόλεων της ηπειρωτικής χώρας, δεν τους έχει βγει σε κακό.
