Κάποτε σε ένα καφενείο συναντήθηκε ένας ψηφοφόρος με κάποιον βουλευτή. Ο ψηφοφόρος ήθελε να ζητήσει ρουσφέτι, αλλά για να το πετύχει έπρεπε να καλοπιάσει τον βουλευτή.
Παρήγγειλε λοιπόν γλυκό βύσσινο, για να τον κεράσει.
Ο βουλευτής όμως δεν φαινόταν διατεθειμένος να τον βοηθήσει και έτσι ο ψηφοφόρος φώναξε εκνευρισμένος στον σερβιτόρο: Να μένει το βύσσινο.
Λέγεται ότι το εν λόγω περιστατικό συνέβη μεταξύ 1900-1905.
Σήμερα χρησιμοποιούμε τη συγκεκριμένη φράση – εναλλακτικά «Να (μού) λείπει το βύσσινο» – για να δηλώσουμε ότι δεν θέλουμε κάτι.
bimag.gr