Το καθεστώς Ερντογάν δεν σταματάει να μας εκπλήσσει με τις ενέργειες του, οι οποίες παραπέμπουν σε δικτατορίες μίας άλλης εποχής. Το τελευταίο «επίτευγμά» του όμως είναι άνευ προηγουμένου, αφού σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Τούρκος Πρόεδρος διόρισε ανώτερους… αξιωματικούς της αστυνομίας ως συμβούλους σε 27 τουρκικές διπλωματικές αποστολές σε όλο τον κόσμο, μεταξύ άλλων στην Ουάσιγκτον, στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στην Αθήνα!
Αυτή η κίνηση είναι πολύ λογικό να προκαλεί θυμηδία σε οποιονδήποτε έχει συνηθίσει να αντικρίζει σε τέτοιες θέσεις το προφανές, δηλαδή τα πλέον ικανά στελέχη από το αντίστοιχο διπλωματικό σώμα, καθώς αποτελούν αυτό που λέμε τον «καθρέφτη» της χώρας στο εξωτερικό. Για την Τουρκία του 2021 όμως, φαίνεται ότι αυτά είναι ψιλά γράμματα…
Η κίνηση αυτή έγινε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αλλαγών το οποίο ξεκίνησε από την αντικατάσταση των διοικητών της αστυνομίας σε πολλές επαρχίες της Τουρκίας και επεκτάθηκε και στις διπλωματικές υπηρεσίες. Και μπορεί τα εσωτερικά ζητήματα να είναι θέμα που η χώρα μπορεί να χειρίζεται όπως επιθυμεί, όμως η αδιανόητη κίνηση να βάλει σε θέση διπλωματικών συμβούλων αξιωματικούς της αστυνομίας, ξεπερνάει την φαντασία ακόμη και του πιο «δημιουργικού» δικτάτορα!
Είναι φανερό ότι αυτές οι «περίεργες» τοποθετήσεις εντάσσονται στην προσπάθεια του καθεστώτος Ερντογάν να ελέγξει ακόμη περισσότερο τις διπλωματικές υπηρεσίες της χώρας του, τοποθετώντας τους δικούς του έμπιστους ανθρώπους. Και για να το κάνει αυτό καταφεύγει στη βολική λύση που έχει στη διάθεση του από το 2016, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, και δεν είναι άλλη από την κατηγορία προς τα στελέχη που βιαίως και αναιτιολόγητα απομακρύνονται, περί υποστήριξης του καθεστώτος Γκιουλέν.
Εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται ότι το «κυνήγι μαγισσών» στο οποίο επιδίδεται ο Πρόεδρος του Τουρκίας δεν έχει τελειωμό. Με την παραπάνω επίφαση ο Ερντογάν έχει συστηματικά αποψιλώσει τεράστιο αριθμό στελεχών του Στρατού, της Αστυνομίας και τώρα απ´ ότι φαίνεται και του διπλωματικού σώματος, με σκοπό να τοποθετήσει τους δικούς του ανθρώπους. Προφανώς και είναι πλήρως αδιάφορο τα προσόντα και η καταλληλότητα για τις αντίστοιχες θέσεις, όσο σημαντικές και αν είναι. Το μόνο που φαίνεται να αποτελεί απαραίτητο προσόν είναι να αποτελούν υποστηρικτές του Τούρκου ηγέτη!
Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί από τα παραπάνω κάποιος πόσο προβληματικά εξελίσσεται συνεχώς η κατάσταση στη γείτονα. Γιατί πολύ απλά κανένας δεν μπορεί να πειστεί ότι 6 ολόκληρα χρόνια μετά το πραξικόπημα, η κυβέρνηση της Τουρκίας αναζητά ακόμη υπεύθυνους παρότι ήδη έχει απομακρύνει, φυλακίσει ή ακόμα και εξολοθρεύσει χιλιάδες πολίτες και στρατιωτικούς από τις θέσεις τους, με την παραπάνω δικαιολογία.
Στρατιωτικοί κύκλοι εξηγούσαν ότι «αυτή η κίνηση ίσως να εντάσσεται σε αυτό που ακούγεται όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό και αφορά την επόμενη μέρα για την Τουρκία, σε μία πραγματικότητα ενδεχομένως χωρίς τον Ερντογάν στη θέση του Προέδρου». Σε αυτή την κατάσταση, λοιπόν, ο Τούρκος Πρόεδρος θέλει να έχει δικούς του ανθρώπους σε θέσεις- κλειδιά με σκοπό να εξακολουθήσει να ασκεί επιρροή όπως και ο Γκιουλέν τον οποίο καταδιώκει απηνώς δηλαδή.
Ωστόσο θα έχει ενδιαφέρον η στιγμή που κάποιος υπάλληλος του Ελληνικού ή οποιουδήποτε Υπουργείου Εξωτερικών επιχειρήσει να αναζητήσει τον ομόλογό του στην Πρεσβεία της Τουρκίας με σκοπό να συνομιλήσει μαζί του και του βγει… αστυνομικός! Ίσως δεν θα πρέπει να εκπλαγεί αν από την άλλη άκρη του τηλεφώνου ακούσει ασυναρτησίες και ανακρίβειες.
Όπως και να’ χει πάντως, αυτή είναι η νέα τουρκική πραγματικότητα που διαμορφώνεται στη διπλωματία της γείτονος.
Του Χρήστου Μαζανίτη
