Δεν έχει περάσει ούτε μια βδομάδα από τότε που ο Αλέξης Τσίπρας έκανε εκείνη την πολύκροτη δήλωση για τη γραβάτα που θα φορέσει, αφού ήταν βέβαιος ότι «στις 22 Μαίου θα έχουμε λύση για το χρέος». Ο ίδιος εξήγησε ότι αυτό κατάλαβε από την τότε συνομιλία του με την Ανγκελα Μέρκελ και αναφώνησε περιχαρής ότι τα νέα ήταν τόσο καλά που δεν μπορούσε να τα πιστέψει («too good to be true»)!
Η δήλωση αυτή ήταν τόσο ισχυρή που έδωσε το έναυσμα σε ποικίλα κυβερνητικά και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ να πανηγυρίζουν προκαταβολικά, ορισμένα δε σε βαθμό γελοιότητας. Είναι τέτοιο δε το επίπεδο της κωμωδίας που παίζεται, ώστε ακόμα και την παραμονή της συνεδρίασης του Eurogroup (που δεν πήρε την απόφαση για το χρέος) ένας υπουργός ανήγγειλε ότι ο Πρωθυπουργός θα φορέσει τη γραβάτα, αφού η λύση για το χρέος έρχεται!
Σε πείσμα των πραγματικών γεγονότων (καμιά απόφαση δεν ελήφθη στο Eurogroup), θα υποστηρίξω ότι όλοι αυτοί, από τον Τσίπρα έως τα σούργελα που έβγαλαν ήδη την Ελλάδα στο ξέφωτο, έχουν δίκιο. Το ξαναλέω, έχουν δίκιο. Για έναν απλό λόγο. Διότι ουδείς ενδιαφέρεται για την ουσία της όποιας λύσης για το χρέος, αφού έχουν αποφασίσει εκ των προτέρων ότι θα αποδεχθούν όποια τούς σερβίρουν ο Σόιμπλε, το ΔΝΤ και οι λοιποί που αποφασίζουν.
Και στο θέμα αυτό παίζεται το ίδιο κακόγουστο παιχνίδι που παίχτηκε και με τα μέτρα, τα οποία ψηφίστηκαν την περασμένη Πέμπτη. Υπενθυμίζω ότι δεν θα ψηφιζόταν «ούτε ένα ευρώ» νέα μέτρα. Υπενθυμίζω, επίσης, ότι ήταν «απαράδεκτο» να ψηφιστούν προκαταβολικά μέτρα που ξεπερνούν τη θητεία μιας κυβέρνησης. Η προνομοθέτηση μέτρων είναι αντιδημοκρατική, μας έλεγαν. Μας έλεγαν, επίσης, ότι οι βουλευτές θα ψηφίσουν τα μέτρα, αφού θα γνωρίζουν και τη ρύθμιση για το χρέος. Τώρα είμαστε στη φάση της κωμωδίας που λέει «αν δεν πάρουμε το χρέος, δεν θα εφαρμοστούν τα μέτρα που ψηφίσαμε».
Ολα αυτά αποδεικνύουν το πολύ απλό: όπως ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό να ψηφίσουν τα πάντα, έτσι θα αποδεχθούν όποια ρύθμιση του χρέους τούς προσφερθεί. Γιατί-να μην υπάρχουν αυταπάτες- κάποια ρύθμιση θα γίνει. Για την ακρίβεια υπόσχεση ρύθμισης, από του χρόνου. Οποια κι αν είναι, θα γίνει δεκτή. Εχει ήδη γίνει. Όπως πανηγύρισαν προκαταβολικά γι’ αυτήν που θα ερχόταν προχθές και δεν ήρθε, έτσι θα πανηγυρίσουν και αυτή που θα έρθει τον Ιούνιο, όποια κι είναι.
Οι ίδιοι άνθρωποι που ως αντιπολίτευση απαξίωσαν τη μεγαλύτερη ρύθμιση χρέους στην οικονομική ιστορία (PSI, 2012) και ως κυβέρνηση την υπερασπίστηκαν έρχονται σήμερα να πανηγυρίσουν για κάτι πολύ ευτελέστερο, το οποίο συνοδεύεται από το βαρύτατο δικό τους πακέτο μέτρων. Το κάνουν ήδη, θα το κορυφώσουν μόλις ανακοινωθεί η ρύθμιση, όποια κι αν είναι.
Αυτοί που θα έσκιζαν όλες τις γάτες, Ιμαλαΐων και μη, διαπλεκόμενες και μη, γερμανικές και λοιπές, το μόνο που κάνουν είναι να σκίζουν τα εισοδήματα και να πανηγυρίζουν κι από πάνω. Εννοιες όπως συστολή και τσίπα είναι είδος εν πλήρει ανεπαρκεία.
Ο αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν έχει γράψει ότι «ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που κοκκινίζει. Ή που θα έπρεπε να το κάνει». Στην περίπτωση που εξετάζουμε διαψεύστηκε πανηγυρικά.
πηγη: gianniotis
