Αυτό που γίνεται σήμερα, που μερικοί αυτοχειροτούνται εξορκιστές και εξορκίζουν δημόσια και παρουσία ακροατηρίου, είναι μεγάλη αμαρτία και απαράδεκτο.
Να μην δίνεις σημασία, ούτε να προσέχεις στα λόγια που λένε διάφοροι δαιμονιζόμενοι, γιατί μπορεί κάποια παγίδα να έχει στήσει ο πονηρός. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Αυτό που γίνεται σήμερα, που μερικοί αυτοχειροτούνται εξορκιστές και εξορκίζουν δημόσια και παρουσία ακροατηρίου, είναι μεγάλη αμαρτία και απαράδεκτο. Δεν ξέρεις, ότι τα δαιμόνια πειράζουν και τους υγιείς που παρακολουθούν εξορκισμούς και νομίζουν, ότι είναι και αυτοί δαιμονισμένοι; Αλλά εκτός απ’ αυτό, πειράζουν και τους ιερείς, γιατί τους ρίχνουν σε έπαρση. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Γιατί διέμεναν εντός των μνημάτων οι δαιμονισμένοι; Επειδή ήθελαν να ενσπείρουν εντός των ανθρώπων, την ολέθρια αντίληψη, ότι οι ψυχές αυτών που πεθαίνουν γίνονται δαίμονες. Εύχομαι αυτό, ούτε καν να το σκέφτεστε… (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Σε τίποτε να μην ακούμε τους δαίμονες, ακόμα και αν λένε κάτι σωστό. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν ένα σωρό αμαρτίες και δεν δαιμονίζονται και αυτό διότι, όταν ο άνθρωπος έχει φθάσει σε τελεία πώρωση, τότε δεν προσβάλλεται από τον δαίμονα, γιατί βλέπει ο Θεός ότι δεν θα βοηθηθεί. Πρέπει να ξέρουμε, ότι και η προσβολή από δαιμονική ενέργεια, είναι κατά κάποιον τρόπο, δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, για να ταπεινωθεί, να μετανοήσει και να σωθεί. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Όσοι έχουν μέσα τους δαιμόνιο εκ γενετής, έχουν πολύ μεγάλο μισθό, όταν δεν γογγύζουν, μέχρι να ελευθερωθούν με τη Χάρη του Θεού, ενώ εκείνοι που έγιναν οι ίδιοι αιτία δαιμονισμού, θα πρέπει και να αγωνιστούν. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Μην νομίζετε δηλαδή, ότι όσοι δαιμονίζονται, έχουν περισσότερες αμαρτίες. Επιτρέπει όμως ο Θεός να δαιμονίζονται, οπότε εξευτελίζονται, ταπεινώνονται, ξοφλάνε αμαρτίες, παίρνουν αυτοί μισθό, αλλά βοηθιούνται και όσοι τους βλέπουν να ταλαιπωρούνται. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Το ότι οι αναστενάρηδες, στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου, πατούν σε αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται, αυτό είναι δαιμονικό και απατεωνιά. Το ότι χορεύουν κρατώντας κάποια εικόνα ή τον σταυρό είναι αναίδεια και άρνηση πίστεως. Απομακρύνεται η Χάρη του Θεού, γι’ αυτό τους βοηθάει ο διάβολος. Είναι δυνατόν να μην τους βοηθήσει; Δικαιούνται την βοήθειά του! Αλλά είναι και η δική τους πονηριά που βοηθάει. Αυτοί πηγαίνουν προηγουμένως και ετοιμάζουν τον τόπο. Καίνε δηλαδή ξύλα από πλατάνια που αφήνουν πολλή στάχτη και ξέρουν που πατούν, όταν χορεύουν. Γιατί δεν καίνε πουρνάρια ή κουμαριές που κρατάνε κάρβουνο; Ας τους ετοιμάσει άλλος την φωτιά και ας πάνε μετά εκεί να χορέψουν! Οι δαίμονες είναι μέσα στην φωτιά της κολάσεως και δεν καίγονται χρόνια, αιώνες τώρα. Αυτό να θαυμάζεις και όχι αυτούς που πατούν λίγο πάνω στα κάρβουνα και στην στάχτη, χωρίς να καίγονται. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
