Η πανδημία του κορονοϊού «χτύπησε» και τους οίκους ανοχής της Θεσσαλονίκης, με τους περισσότερους ιδιοκτήτες να προτιμούν, απογοητευμένοι, να βάλουν «λουκέτο» στα μαγαζιά τους. «Εν μέσω πανδημίας, καλώς ή κακώς, όσοι εργάζονται σε οίκους ανοχής, βάζουν σε κίνδυνο την ζωή τους καθημερινά, προσπαθώντας κάπως να ζήσουν. Είναι αυτή η λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το ρίσκο από τον κίνδυνο» αναφέρει ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής .
Μειωμένη η κινητικότητα στους οίκους ανοχής
Περπατώντας στους δρόμους της περιοχής, οι δρόμοι είναι άδειοι, χωρίς να υπάρχει κανένας πέρα από τους ελάχιστους πελάτες που βρίσκονται έξω από τους οίκους ανοχής. Το μόνο που δίνει λίγη αίσθηση του -τι συμβαίνει στον δρόμο- είναι οι έντονοι φωτισμοί των μαγαζιών, με τις εργαζόμενες να απολαμβάνουν το τσιγάρο τους έξω από τα μαγαζιά, περιμένοντας κάποιον να μπει.
Στην περιοχή των Σφαγείων υπάρχουν μέχρι σήμερα 42 οίκοι ανοχής που λειτουργούν νομίμως, ωστόσο, ελάχιστος είναι ο κόσμος που επισκέπτεται πλέον τους συγκεκριμένους χώρους. «Από την ημέρα που ανοίξαμε μέχρι και σήμερα έχει μειωθεί πάρα πολύ η κίνηση. Ειδικά τις καθημερινές δεν πατάει ψυχή, περιμένουμε την Παρασκευή και το Σάββατο για να δούμε λεφτά στα χέρια μας. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες οίκων ανοχής, όπως και εγώ, έχουμε ρίξει πάρα πολλά λεφτά για τα μαγαζιά μας, και τώρα παρακαλάμε να βρούμε αγοραστές ώστε να τα πουλήσουμε». Η κάθε εργαζόμενη είναι νόμιμη και κάνει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις κάθε εβδομάδα, όπως εξηγεί η υπεύθυνη οίκου ανοχής. «Τηρούμε όλα τα μέτρα προστασίας κατά του κορoνοϊού, και οι εργαζόμενες που δουλεύουν είναι νόμιμες.
Συγκεκριμένα, μετά από κάθε πελάτη, καθαρίζεται εξονυχιστικά ο χώρος, αλλάζουν τα σεντόνια και οι πετσέτες, τα οποία πλένονται κατευθείαν. Σε κάθε χώρο, υπάρχουν αντισηπτικά για να χρησιμοποιεί ο πελάτης, όπως και μάσκες, μόνο εάν το θέλει ο ίδιος. Πριν μπουν στον χώρο μας, κάνουμε θερμομέτρηση, για να νιώθουμε και εμείς ανάλογη ασφάλεια».
Μετανάστες οι περισσότεροι πελάτες
Με την κρίση του κορoνοϊού, άλλαξε και η πελατεία στους οίκους ανοχής. Η πλειονότητα είναι πλέον μετανάστες, που τις περισσότερες φορές κοιμούνται δίπλα από τους χώρους ή κάπου στη γύρω στην περιοχή. “Οι Έλληνες θεωρούνται φτωχοί για να επισκεφτούν έναν οίκο ανοχής, παρόλο που και εμείς αναγκαστήκαμε να ρίξουμε τις τιμές μας μπας και αλλάξει κάτι, αλλά δεν έγινε τίποτα. Παρά την πτώση των τιμών, οι πελάτες έχουν γίνει πιο επιλεκτικοί”. «Πριν από 7-8 χρόνια, 20 με 30 άνδρες θα έκαναν σεξ με μία κοπέλα», αναφέρει υπάλληλος οίκου ανοχής Σήμερα, όπως λέει, είναι περίπου 5 με 6. «Τώρα έρχονται, ρίχνουν μια ματιά και λένε «θα επιστρέψω».
Ακόμη και οι ερωτικές στάσεις, έχουν περιορισθεί στους οίκους ανοχής, με σκοπό να μειώσουν τον κίνδυνο μετάδοσης. «Επιτρέπονται δύο συγκεκριμένες ερωτικές στάσεις στις οποίες υπάρχει μία σχετική απόσταση μεταξύ των σεξουαλικών συντρόφων και έτσι μειώνεται ο κίνδυνος μετάδοσης του κορoνοϊού μέσω σταγονιδίων. Αφού ολοκληρωθεί η σεξουαλική πράξη, αμέσως καθαρίζονται οι χώροι και αλλάζουν σεντόνια, ενώ ο χώρος αερίζεται συστηματικά».
Έντονη εγκληματικότητα γύρω από τους οίκους ανοχής
Φύλακας ενός οίκου ανοχής, ανέφερε , πως πέρα από τον κίνδυνο του κορoνοϊού με τον οποίο έρχονται αντιμέτωπες οι εργαζόμενες, ένας ακόμη σημαντικός φόβος είναι η εγκληματικότητα της περιοχής. «Οι περισσότερες εργαζόμενες πλέον αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα και έξω από τους οίκους ανοχής, καθώς δεν νιώθουν καθόλου ασφαλείς. Γίνονται συνέχεια φασαρίες γιατί πολλοί θέλουν να μπουν στο χώρο ενώ είναι μεθυσμένοι, και δεν τους επιτρέπεται. Έχουν υπάρξει κατά καιρούς διάφορα σκηνικά, κλέβουν κοπέλες συχνά, τις ακολουθούν στο δρόμο και φωνάζουν διάφορα, ενώ αρκετές φορές μαχαιρώνονται και μεταξύ τους».
