Στις 30 Μαρτίου 1867 η Ρωσία πουλάει την Αλάσκα στις ΗΠΑ έναντι 7,2εκ. δολαρίων. Η αμερικανική κοινή γνώμη τότε έκανε λόγο για σπατάλη, θεωρώντας πως πρόκειται για μια αγορά παγόβουνου, αλλά ο πλούτος φάνηκε λίγα χρόνια αργότερα με την ανακάλυψη των αποθεμάτων χρυσού αλλά και πετρελαίου.
Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους η Αλάσκα πέρασε επισήμως στην κυριαρχία των Αμερικανών. Η παράδοση έγινε στο Νοβοαρχάνγκελσκ παρουσία των ρωσικών και αμερικανικών στρατευμάτων.
Οι αντιδράσεις των κατοίκων των δύο χωρών ήταν σφοδρές. Οι μεν Ρώσοι απογοητεύτηκαν που πούλησαν για ένα ευτελές ποσό την γη τους, οι δε Αμερικάνοι που σπατάλησαν χρήματα για μια παγωμένη άχρηστη έκταση.
Η αγοραπωλησία μπορεί να πραγματοποιήθηκε, οι τριάντα χιλιάδες κάτοικοι της Αλάσκα, κυρίως Ινδοί και Εσκιμώοι, όμως το έμαθαν πολύ αργότερα. Τους δόθηκε αμερικανική υπηκοότητα το 1924.
Η ιστορική συμφωνία σφραγίστηκε επί Tσάρου Αλέξανδρου Β’, θείου της βασίλισσας Όλγας και του Αμερικανού προέδρου Άντριου Τζόνσον. Το ποσό θεωρήθηκε εξευτελιστικό για μια τόσο μεγάλη έκταση.
Σε αντίθεση με τις μετέπειτα σχέσεις των δύο χωρών, την περίοδο εκείνη ήταν φιλικές. Οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιήθηκαν μεταξύ του επιστρατευμένου από τη Ρωσία Έντουαρντ Στιόκλ και του υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α. Ουίλιαμ Σιούαρντ. Η συμφωνία σήμαινε το τέλος της ρωσικής παρουσίας στην Αμερική και παράλληλα έδωσε μεγάλη ώθηση στην κυριαρχία της Αμερικής στην περιοχή του Ειρηνικού.
Φήμες έλεγαν ότι οι γερουσιαστές που ενέκριναν την επικύρωση της συμφωνίας είχαν δωροδοκηθεί από τον Ρώσο πρεσβευτή. Πράγματι, οι ιστορικοί λένε ότι ο Στιόκλ έλαβε 25.000 δολάρια από τον Αλέξανδρο Β’ για τις προσπάθειες του.
Η Αλάσκα ανακαλύφθηκε από τον Δανό Vitus Jonassen και τον Ρώσο Aleksei Chirikov το 1741.Οι ιστορικοί διαφωνούν ακόμα γι’ αυτό, ωστόσο πολλοί από αυτούς πίστευαν ότι η Ρωσία θα έχανε το έδαφος σύντομα. Οι Αμερικάνοι ήθελαν να διώξουν τους Ρώσους από το έδαφος.
Ο John Adams, γραμματέας των Ηνωμένων Πολιτειών το 1823, είπε ότι η Ρωσία δεν είχε κανένα δικαίωμα να έχει αποικία στην Αμερική. Μαθητής του William Seward, ο οποίος ήταν γραμματέας του κράτους κατά τη διάρκεια 1861-1869, ανέπτυξε ένα ολόκληρο πρόγραμμα το 1860. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής θα έπαιρναν όλο το έδαφος της ηπείρου.
Η Ρωσία υπέφερε από τις συνέπειες του πολέμου κατά τη διάρκεια αυτών των ετών. Η χώρα επίσης φοβόνταν μια επίθεση από την Βρετανία, στην Άπω Ανατολή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βρετανία, η Γαλλία και η Ισπανία έκαναν εξερεύνηση στις ακτές της Αλάσκας.
Το 1896 στον ποταμό Κλοντάικ του Γιούκον ανακαλύφθηκε κοίτασμα χρυσού. Ο λεγόμενος «πυρετός του Κλοντάικ» είχε επίκεντρο την Αλάσκα. Εκατό χιλιάδες πολίτες κατευθύνθηκαν στην περιοχή όταν έμαθαν τα νέα για να καρπωθούν ένα κομμάτι χρυσού.
Ωστόσο ο πλούτος της περιοχής δεν περιορίστηκε μόνο στο χρυσό. Στο παγωμένο έδαφος υπήρχε επίσης πολύ πετρέλαιο, το οποίο ανακαλύφθηκε το 1968 στον κόλπο Προύντο. Οι Αμερικάνοι το εκμεταλλεύτηκαν, εγκατέστησαν μεγάλες πλατφόρμες εξόρυξης και η προ εκατονταετίας επένδυση τους απέδωσε καρπούς.
Το 60% της Αλάσκας ανήκει στις ομοσπονδιακές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών, 27% ανήκει στο ίδιο το κράτος και 1% είναι ιδιωτική περιουσία.
Πηγή πληροφοριών: wikipedia, sansimera.gr
