Να βάλεις μαζί στην ίδια ταινία την λατρεμένη Τζένη Καρέζη, τον γόη της εποχής Ανδρέα Μπάρκουλη και 7 κωμικούς που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμη και η «Dream Team του γέλιου»…
Ακούγεται τέλειο πλάνο και συνταγή απόλυτης επιτυχίας, ειδικά αν το σενάριο έχει γράψει ο Ιάκωβος Καμπανέλης!
Ωστόσο σύμφωνα με τον αστικό μύθο της εποχής, ο Φιλοποίμην Φίνος δεν πείστηκε όταν του παρουσιάστηκε η ιδέα για τα γυρίσματα μιας ταινίας βασισμένης στο κλασικό παραμύθι της Χιονάτης. Βλέποντας το πράγμα όχι μόνο από την σκοπιά του καλλιτεχνικού αποτελέσματος αλλά και από εκείνη του παραγωγού που προσδοκά και σε κέρδος, ο Φίνος διαπίστωσε ότι τα… κουκιά δεν βγαίνουν! Ωραία σκέψη να συγκεντρώσεις τόσα πολλά μεγάλα ονόματα, αλλά από ποια τσέπη θα έβγαιναν όλα αυτά τα χρήματα; Σίγουρα όχι από την δική του, όπως και έγινε.
Αλλά ας πάρουμε την υπόθεση από την αρχή. Βρισκόμαστε στο 1960 και ο Γιώργος Λαζαρίδης αποκαλύπτει στον Ιάκωβο Καμπανέλη την ιδέα του για μια μεταφορά της Χιονάτης, προσαρμοσμένης στα ελληνικά δεδομένα της εποχής. Τον ενθαρρύνει, μάλιστα, να ασχοληθεί με το σενάριο και ο Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και ακαδημαϊκός δημιουργεί τον «σκελετό» του σεναρίου.
Αντί για 7 νάνους, εκείνος χρησιμοποιεί 7 γεροντοπαλίκαρα, δηλαδή ισάριθμα αδέλφια που δεν παντρεύτηκαν ποτέ, καθώς είχαν ορκιστεί ότι πρώτα θα πάντρευαν την μικρή τους αδελφή και μετά θα παντρεύονταν οι ίδιοι. Ο θάνατός της, όχι μόνο τους κράτησε στο… ράφι, αλλά δημιούργησε και στριφνούς (τουλάχιστον με την πρώτη ματιά) χαρακτήρες. Όλα αυτά αλλάζουν όταν στο σπίτι τους καταφτάνει μια κοπέλα που κατέβηκε σε λάθος στάση του τραίνου και στη συνέχεια χάθηκε στο δάσος. Το ίδιο κορίτσι ψάχνει να βρει και ο… καλός του προκειμένου να ολοκληρώσουν τον έρωτά τους, πριν η κακιά μητριά συμβάλλει ξανά στην δυστυχία της κοπέλας.
Στο ρόλο της Ελληνίδας Χιονάτης επιλέχθηκε η Τζένη Καρέζη (Αλέξια για τις ανάγκες του ρόλου), σε εκείνον του… πρίγκιπα ο Ανδρέας Μπαρκουλης (Πάρις Σεμερίδης), ενώ η επτάδα των… νάνων αποτελείτο από ισάριθμους γίγαντες της κωμωδίας. Τα 7 γεροντοπαλίκαρα ήταν τα εξής: Ορέστης Μακρής (Καίσαρ Αλεξάνδρου-στρατιωτικός), Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (Στυλιανός Αλεξάνδρου – τραπεζικός), Βασίλης Αυλωνίτης (Ευστάθιος Αλεξάνδρου – οικιακά), Μίμης Φωτόπουλος (Βρασίδας Αλεξάνδρου – άεργος), Αλέκος Λειβαδίτης (Όμηρος Αλεξάνδρου – μουσικός), Νίκος Σταυρίδης (Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου – έμπορος γυναικείων ειδών), Χρήστος Ευθυμίου (Ιάκωβος Αλεξάνδρου – ιατρός). Μόνο και μόνο η αναφορά τους αρκεί για να βάλεις τα γέλια.
Ωστόσο ο Φίνος είχε τις αμφιβολίες του για το οικονομικό σκέλος και τελικά Λαζαρίδης και Καμπανέλης βρήκαν ανταπόκριση στα πρόσωπα άλλων παραγωγών και συγκεκριμένα στους αδελφούς Ρουσσόπουλους, στον Δ. Σαρρή και στον Κ. Ψαρρά. Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν και στη συνέχεια ακολούθησε η διαφημιστική προώθησή της, σύμφωνα με την οποία επρόκειτο για «την μεγαλύτερη ταινία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, που αδίστακτα μπορεί να χαρακτηριστεί κολοσσός»!
Το κοινό πάντως αγκάλιασε την προσπάθεια, όπως μαρτυρούν και τα νούμερα. «Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα» προβλήθηκε τη σεζόν 1960-1961 και έκοψε 88.074 εισιτήρια, επίδοση που την κατέταξε στην 4η θέση ανάμεσα σε 58 φιλμ εκείνης της χρονιάς. Διόλου άσχημα σε πρώτη ανάγνωση, αλλά αν αναλογιστεί κανείς για τι κάστινγκ μιλάμε (φανταστείτε κάτι αντίστοιχο σήμερα), μάλλον υπήρχαν προσδοκίες για κάτι πολύ μεγαλύτερο. Τελικά φαίνεται πως το ένστικτο του Φίνου δεν έπεσε εντελώς έξω…
