Ο σπουδαίος Έλληνας κωμικός Νίκος Ρίζος γεννήθηκε στην Άρτα, στις 30 Σεπτεμβρίου του 1924.
Εμφανίστηκε πρώτη φορά στο θέατρο το 1948 στην επιθεώρηση του Αλέκου Σακελλάριου «Άνθρωποι, άνθρωποι», η οποία ανέβηκε στο θέατρο «Μετροπόλιταν», και συγκεκριμένα στο νούμερο «Το τραμ το τελευταίο» με τη Σπεράντζα Βρανά.
Συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους και το 1959 μαζί με τον Γιάννη Γκιωνάκη και τον Τάκη Μηλιάδη ιδρύει δικό του θίασο.
Μαζί τους και σε συνεργασία με τις αδελφές Καλουτά εμφανίζεται στο θέατρο «Κυβέλης» στις επιθεωρήσεις «Καινούργια Αθήνα», «Άνθρωποι του ’60» και στη μουσική κωμωδία του Στέφανου Φωτιάδη «Ζητείται τεμπέλης».
Ένα χρόνο αργότερα μαζί με τους Βασίλη Αυλωνίτη, Γιάννη Γκιωνάκη, Τάκη Μηλιάδη και Ρένα Βλαχοπούλου, στο θέατρο «Μετροπόλιταν», στο έργο του Γ. Γιαννακόπουλου «Κάθε καρυδιάς καρύδι».
Από το 1961 και μέχρι το 1965 δημιουργεί το θίασο «Βασίλης Αυλωνίτης – Γεωργία Βασιλειάδου – Νίκος Ρίζος» και παρουσιάζει κωμωδίες σε όλη την ελληνική επικράτεια, αλλά και στο εξωτερικό, στη Γερμανία στους Έλληνες μετανάστες.
Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 300 ελληνικές ταινίες της περιόδου του κλασσικού ή εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων οι κωμωδίες «Το σοφεράκι» (1953), «Χαρούμενο ξεκίνημα» (1954) και «Τζο, ο τρομερός» (1955), «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959), «Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός» (1961), «Της κακομοίρας» (1963), «Ένα έξυπνο έξυπνο… μούτρο» (1965), «Ο γίγας της Κυψέλης» (1968), «Η κόμισσα της φάμπρικας» (1969), «Η αρχόντισσα και ο αλήτης» (1969).
Ο Ν. Ρίζος εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές όπως στη σειρά «Ο δρόμος» του Κώστα Λυχναρά, σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη, μαζί με τη Μάρθα Καραγιάννη.
Συνέχισε να συνεργάζεται με θιάσους μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1990.
Έφυγε από τη ζωή πριν από 25 χρόνια, στις 20 Απριλίου του 1999.
