Τη μνήμη της Αγίας Μακρίνας της αδελφής του Αγίου και Μεγάλου Βασιλείου τιμά σήμερα, 19 Ιουλίου, η Εκκλησία μας. Η Αγία Μακρίνα, που ο Θεός την είχε προικίσει με πολλά πνευματικά και σωματικά χαρίσματα, ήταν η μεγαλύτερη αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου Νύσσης.
Ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου, από την ευσεβέστατη μητέρα της Εμμέλεια.
Όταν μεγάλωσε, αφοσιώθηκε στην αγαθοεργία και στην ανατροφή των αδελφών της, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα πνευματική τους πορεία. Η Μακρινά ήταν μνηστευμένη, αλλά ο μνηστήρας της πέθανε. Τότε, μαζί με τη μητέρα της, αποσύρθηκε σε γυναικεία μονή στον Πόντο, κοντά στον ποταμό Ίρη.
Εκεί κοντά μόναζε και ο αδελφός της Μέγας Βασίλειος. Στη μονή πέρασε τη ζωή της με τη μελέτη των Γραφών, την προσευχή, και προπάντων με αγαθοεργίες. Διότι πάντα είχε στο μυαλό της το λόγο του Θεού, που προτρέπει στους ανθρώπους, «αγαθοεργείν, πλουτείν εν έργοις καλοίς, ευμεταδότους είναι, κοινωνικούς, αποθησαυρίζοντας εαυτούς θεμέλιον καλόν εις το μέλλον, ίνα επιλάβωνται της αιωνίου ζωής». ( Α’ προς Τιμόθεον, στ’ 18,19).
Δηλαδή, να αγαθοεργούν, να γίνονται πλούσιοι σε καλά έργα, να δίνουν πρόθυμα και σε άλλους τα αγαθά τους, να είναι απλοί και καταδεκτικοί, και έτσι να αποταμιεύουν για τον εαυτό τους στέρεο θεμέλιο στο μέλλον, για να αποκτήσουν την αιώνια ζωή.
Μ’ αυτόν τον τρόπο και η Αγία Μακρινά έζησε και τελείωσε τη ζωή της.
Απολυτίκιο:
Ήχος γ’. Την ωραιότητα.
Σοφίας έρωτι, τον νούν πτερώσασα, κόσμου ευπάθειαν, έμφρονως έλιπες, και ενδιαίτημα τερπνόν έγενου θείας αγάπης, συ γαρ δι’ ασκήσεως, και ηθών τελειότητας, νύμφη έχρηματισας, του Σωτήρος περίδοξος, ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων χαίροις Μακρίνα θεοφόρε.
