«Μπορεί ο Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογάν να ακολουθεί μια πολιτική αντιδυτικής νέο-οθωμανικής επέκτασης, αλλά ας μην υπερεκτιμούμε τη σημασία που δίνει στη διεθνή πολιτική, καθώς μεταξύ της εθνικής εορτής της 29ης Οκτωβρίου 2022 και του εορτασμού της εκατονταετηρίδας από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας στις 29 Οκτωβρίου 2023, σκέφτεται και ενεργεί βάσει των προγραμματισμένων για την άνοιξη του 2023 προεδρικών εκλογών», υποστηρίζει ο Γάλλος καθηγητής Οθωμανικής ιστορίας Ολιβιέ Μπουκέ.
Συγκρίνοντας την δράση του Ερντογάν με αυτή του Πούτιν, ο Ολιβιέ Μπουκέ τονίζει σε ανάλυση του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Le Monde ότι ο τούρκος πρόεδρος περισσότερο από την ανασύσταση μιας αυτοκρατορίας θέλει να κερδίσει τις εκλογές. Ωστόσο, όπως σημειώνει, τα σκάνδαλα διαφθοράς έχουν πολλαπλασιαστεί, η ανάπτυξη είναι μόνο μια ανάμνηση και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Τουρκία μειώθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια από 12.600 δολάρια σε 7.500 δολάρια, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Ο Ολιβιέ Μπουκέ επισημαίνει επίσης ότι στις ομιλίες του Ερντογάν προς τους Τούρκους ψηφοφόρους η διεθνής πολιτική έρχεται μετά «τη λιτανεία» των αριθμών των κοινωνικών κατοικιών, την κατασκευή υποδομών και το άνοιγμα νοσοκομειακών κλινών.
«Προετοιμάζει το τουρκικό έθνος για πόλεμο, χωρίς απαραίτητα να διακινδυνεύει να γίνει. Πρόκειται για υποβολή της τουρκικής ιστορίας σε μια ανάμνηση αγανάκτησης», εκτιμά ο γάλλος καθηγητής, υπενθυμίζοντας την επισήμανση ενός Τούρκου καθηγητή Ιστορίας, του Εντέμ Ελντέν, ότι «η Τουρκία είναι άρρωστη με την ιστορία, μέσω των μύθων και των επινοήσεών της, αλλά κυρίως λόγω των φόβων της, των συμπλεγμάτων της, των σιωπών της, των ταμπού της και των αρνήσεων της».
