Και ο ανθρώπινος νους λειτουργεί σαν την μνήμη του υπολογιστή. Όταν βαρυφορτώνεται πληροφορίες, μνήμες, σκέψεις, μέριμνες, εικόνες, άγχη, λογισμούς,ερεθίσματα, ειδήσεις …τότε γεμίζει ο «σκληρός δίσκος», κουράζεται και καταρρέει η ψυχή.
Τα πολλά νέα μας παλιώνουν και μας φθείρουν, οι πολλές μνήμες μας σκάβουν το μνήμα, οι πολλές πληροφορίες γίνονται κενοφορίες που μας αδειάζουν ,οι πολλές ειδήσεις μας φέρουν της ψυχής μας τις δύσεις και μας τελειώνουν όπως κατέστησαν στήλη άλατος την γυναίκα του Λωτ η οποία ζητούσε και άλλες πληροφορίες και γνώσεις από τα News των Σοδόμων.
Έλεγε, με αρκετή δόση θυμοσοφίας, ένας απλός ανθρωπάκος της παλαιάς Κοκκινιάς : «Ό,τι μάθεις καλό είναι, ακόμη και τάβλι να μάθεις καλό είναι».
Υπάρχουν όμως και πράγματα που όχι μόνο δεν ευεργετούν αλλά βλάπτουν μακροπρόθεσμα κιόλας.
Έχουμε εθιστεί στην αδιάκοπη ροή των εντυπωσιακών πληροφοριών καθισμένοι μπροστά σε μία οθόνη νοιώθοντας έτσι πως παρακολουθούμε και ακολουθούμε την ζωή ενώ πραγματικά φεύγει ολοένα η ζωή από μέσα μας γενόμενοι ξέψυχοι σαν την σύζυγο του Λωτ.
Ξεχνάμε πως η μόνη πραγματική και χρήσιμη γνώση είναι να γνωρίζεις και μεταλαμβάνεις την ίδια την Θεϊκή ζωή: «αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωὴ ἵνα γινώσκωσι σὲ τὸν μόνον ἀληθινὸν θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν.» (Ιωάνν.ιζ΄,3)
Έπιτέλους έχουμε δικαίωμα στην καλή άγνοια για να σωθούμε κάποτε από της ψυχής μας την άνοια!
