Ο άνθρωπος που είναι γνωστός και ως «Ρόκυ Μπαλμπόα» έφτασε να είναι τόσο άφραγκος που δεν είχε να ταΐσει τον σκύλο του και αναγκάστηκε να τον πουλήσει!
Όμως, η πίστη στον εαυτό του και η επιμονή του ήταν αυτά που του έδωσαν το «εισιτήριο» για τον δρόμο της επιτυχίας.
Πίσω στη δεκαετία του 1970, ο Σταλόνε ήταν ένας νεαρός Ιταλός που είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ και έψαχνε δουλειά, με στόχο να γίνει ηθοποιός. Έχοντας γεννηθεί με παράλυση στην αριστερή πλευρά του προσώπου του, γεγονός που έκανε την προφορά και τις εκφράσεις του περίεργες, δεν είχε και πολύ μεγάλη απήχηση. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να ζει στο δρόμο και να φτάσει κυριολεκτικά στο σημείο μηδέν.
Δεν είχε δουλειά, δεν είχε σπίτι, δεν είχε λεφτά ούτε για φαγητό και σύντομα θα έχανε τον μοναδικό του φίλο. Αναγκάστηκε να πουλήσει τον σκύλο του Butkus, το διάσημο μπουλμαστίφ που είχε στο Rocky, για 25 δολάρια.
Έχοντας πλέον πιάσει πάτο, ήξερε ότι ο μόνος δρόμος ήταν προς τα πάνω. Τότε, του ήρθε η μεγάλη ιδέα. Μετά από τρεις εβδομάδες διαμονής στον τερματικό σταθμό των λεωφορείων του New Jersey, ήξερε ότι έπρεπε να ζητήσει την αλλαγή.
Εμπνευσμένος από έναν αγώνα του Muhammad Ali, σκέφτηκε το σενάριο του Rocky, το έγραψε σε τρεις μέρες και άρχισε να ψάχνει άνθρωπο για να το κάνει πράξη. Και βρήκε. Κάποιοι παραγωγοί του προσέφεραν 125.000 δολάρια, αλλά με όρο να μην είναι αυτός ο πρωταγωνιστής. Αρνήθηκε.
Μετά από μια βδομάδα του έκαναν νέα προσφορά. 325.000 δολάρια, αλλά με τον όρο να παραμένει στο τραπέζι. Και πάλι είπε όχι. Τελικά, υπήρξε συμφωνία στα 35.000 δολάρια με τον ίδιο πρωταγωνιστή. Το πρώτο πράγμα που έκανε με αυτά τα λεφτά; Αγόρασε πίσω τον σκύλο του έναντι 3.000 δολαρίων.
Το Rocky έσπασε ταμεία, ήταν υποψήφιο για 9 Oscar, συμπεριλαμβανομένου του Α’ Αντρικού Ρόλου και Καλύτερου Σεναρίου για τον Σταλόνε. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος είχε διπλή υποψηφιότητα σε αυτές τις κατηγορίες, μετά τον Charlie Chaplin και τον Orson Welles. Η ταινία, η οποία κόστισε λιγότερο από 1.000.000 δολάρια και έφερε στα ταμεία πάνω από 225.000.000 δολάρια, απέσπασε τρία Oscar τελικά (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Μοντάζ). «Κέρδισε» επίσης την υστερία του κόσμου που ανάγκασε τους παραγωγούς να γυρίσουν πέντε ακόμη ταινίες τα επόμενα 10 χρόνια. Το αστέρι του Σταλόνε είχε πλέον λάμψει…
