Τζένη Καρέζη: Μία ζωή μέσα στη δημοσιότητα. Ωστόσο πριν γίνει γνωστή η ζωή της είχε πολλά απρόοπτα και αλλοπρόσαλλα. Ας κάνουμε, λοιπόν, μία αναδρομή με τους σημαντικότερους σταθμούς της μυθικής ζωής και καριέρας της.
Η ταραγμένη σχέση της με τον πατέρα της, ο «ατυχής» γάμος με τον Ζάχο Χατζηφωτίου, η σχέση της με την Αλίκη, ο έρωτας με τον άντρα της ζωής της, Κώστα Καζάκο και η γνωριμία τους, που ξεκίνησε από μία παρτίδα τάβλι.
Tα παιδικά χρόνια και η ταραγμένη σχέση με τον πατέρα της
Η Ευγενία Καρπούζη, όπως ήταν το αληθινό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου, το 1932. Ήταν μοναχοπαίδι. Ο πατέρας της, Κώστας Καρπούζης, ήταν ένας αυστηρός γυμνασιάρχης και η μητέρα της, Θεανώ, δασκάλα. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στη Θεσσαλονίκη, επειδή εκεί είχε πάρει μετάθεση ο πατέρας της.
Στα χρόνια της Κατοχής, η μικρή Ευγενία, ήταν περίπου 10 ετών και η ναζιστική θηριωδία, την σημάδεψε σε όλη την μετέπειτα ζωή της. Τον Σεπτέμβριο του 43′, δύο συμμαθητές της, εκτελέσθηκαν στην πλατεία Αριστοτέλους, από τους Ναζί.
Ο Κώστας Καρπούζης, ήταν προσωπικός φίλος του Ιωάννη Μεταξά, ένας βαθιά συντηρητικός άνθρωπος. Ωστόσο, ένα ασήμαντο συμβάν, στάθηκε η αφορμή για να χάσει την εύνοια του προσωπικού του φίλου. Έτυχε να βρίσει τον Μεταξά, γεγονός που μαθεύτηκε και ξεκίνησε η «τιμωρία» του, δηλαδή οι συνεχείς μεταθέσεις. Πρώτα μετατέθηκε στην Σύρο και έπειτα στη Θεσσαλονίκη. Εκεί, στην συμπρωτεύουσα, φρόντισε να γράψει την μοναχοκόρη του, σε καθολικό σχολείο, στην Ελληνογαλλική Σχολή. Σε ένα μάθημα, μία καλόγρια φώναξε την Ευγενία με το όνομα Τζένη. Στην μικρή Ευγενία, άρεσε πολύ το όνομά Τζένη, το ίδιο και στη μητέρα της. Ο αυστηρός όμως, Κώστας Καρπούζης δεν ενθουσιάστηκε στην ιδέα να αλλάξει όνομα η κόρη του.
Στο σπίτι, όταν έλειπε ο πατέρας της, επικρατούσε το γέλιο και η χαρά. Όταν επέστρεφε όμως εκείνος, άλλαζε η ατμόσφαιρα. «Ήμουν μικρούλα τότε για να της πω: «Μάνα, μη με φορτώνεις έτσι. Δεν το θέλω αυτό το φορτίο. Φύγε. Έχεις τη δουλειά σου, έχεις τα νιάτα σου, έχεις την ομορφιά σου. Φύγε. Σταμάτα να ζεις αυτή την απαίσια ζωή. Φύγε. Μη με αφήνεις να τα βλέπω όλα αυτά (…). Ο,τι κι αν συμβεί θα ‘ναι καλύτερο. Φύγε, μάνα. Μάνα μου». Δεν έφυγε. Έμεινε. Έμεινα κι εγώ», είχε γράψει η ίδια στο βιβλίο της με τίτλο, «Τετράδια ζωής».
Η οριστική ρήξη πατέρα -κόρης συνέβη όταν η Τζένη αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. «Ο πατέρας της δεν ήθελε με τίποτα να ασχοληθεί η κόρη του με το θέατρο. Το θεωρούσε κάτι πολύ φτηνό», είχε εξομολογηθεί ο γιος της αξέχαστης σταρ και ηθοποιός, Κωνσταντίνος Καζάκος.
Η νεαρή Τζένη για να τον μεταπείσει, έκανε απεργία πείνας. Εννιά μέρες έμεινε νηστική, για να καταφέρει να δώσει εξετάσεις στο Εθνικό θέατρο. Τότε η οικογένεια, ζούσε στο Χαλάνδρι. Αφού πέρασε στη σχολή του Εθνικού, για έναν χρόνο, κατάφερε να κρατήσει μυστικό το γεγονός, ότι σπούδαζε υποκριτική. Όταν ο πατέρας της το ανακάλυψε, της «απάντησε» με ένα δυνατό χαστούκι.
«Ο χωρισμός κόρης-πατέρα, έγινε όταν η Τζένη ήταν στην πρώτη τάξη του Εθνικού. Όταν το έμαθε της έδωσε ένα χαστούκι. Δεν δεχότανε αυτή τέτοια πράγματα. Επαναστάτησε. Του έπιασε το χέρι και του είπε: “Αυτό δεν θα ξαναγίνει”. Και πήρε την μητέρα της και έφυγαν από το σπίτι!», είχε αποκαλύψει ο Κώστας Καζάκος. Από τότε ειδώθηκαν μετρημένες φορές. Εκείνος πήγαινε καμία φορά να τη βλέπει στο θέατρο, αλλά φρόντιζε να κάθεται στα πίσω καθίσματα.
Την επισκέφτηκε ξανά, το 1969, μετά τη γέννηση του γιου της, Κωνσταντίνου. «Χτύπησε η πόρτα μία ημέρα. Και πήγε να ανοίξει η Τζένη και τον είδε μπροστά της. Έπαθε σοκ. Άνοιξε την πόρτα και κρύφτηκε. Βγήκα και εγώ έξω να δω τι συνέβη. Εκείνος ούτε μία ματιά δεν μου έριξε. Ούτε με κοίταξε καθόλου. Της είπε: “Αυτός είναι;”. Και πήγε στο δωμάτιο του Κωνσταντίνου και του έβαλε κάποια ελβετικά φλουριά επάνω του. Κάθισε καμία ώρα και μιλούσε όλο για τον εαυτό του. Πώς θα καταφέρει να ζήσει πολλά χρόνια!», είχε εξομολογηθεί ο Κώστας Καζάκος, στη «Μηχανή του Χρόνου». Δύο χρόνια αργότερα, ο Κώστας Καρπούζης σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
«Το τρομερό συμβάν με τον πατέρα της έλαβε χώρα λίγο αργότερα. Υπήρχε κατά βάθος τέτοια αγάπη μεταξύ τους, που είναι να τρομάζει ο άνθρωπος. Μας ειδοποίησαν ότι τον χτύπησε ένα φορτηγό και τον είχαν στο «Λαϊκό», σε κώμα. Δεν συνήλθε ποτέ. Τρέξαμε μέσα στη νύχτα και τον βρήκαμε σε ένα ράντζο. Η Τζένη άρχισε να φωνάζει να φέρουμε γιατρούς από τη Γαλλία, όμως ήταν θέμα ωρών, όπως της έλεγαν οι γιατροί. Το άλλο βράδυ, μετά την παράσταση, μπαίνουμε στο δωμάτιο όπου πλέον τον είχαν μεταφέρει και μέσα στο μισοσκόταδο πλησιάζουμε στο προσκεφάλι του, από τη μία μεριά η Τζένη, από την άλλη εγώ. Είχε κλειστά τα μάτια του, δεν τα άνοιξε ποτέ, και όταν η Τζένη έσκυψε επάνω του, τον άκουσα να λέει “Ευγενούλα”. Μου κόπηκαν τα γόνατα, την έπιασαν τα κλάματα την Τζένη. Δεν ξαναμίλησε εκείνος», είχε αποκαλύψει σε παλαιότερη συνέντευξή του στο Βήμα, ο Κώστας Καζάκος.
Η μεγάλη θεατρίνα
Το 1951, έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου μαθήτευσε δίπλα στον Δημήτρη Pοντήρη, τον Άγγελο Tερζάκη – ο οποίος τη βάφτισε Καρέζη- την Kατερίνα και τον Γιώργο Παππά, που υπήρξε και ο πρώτος μεγάλος της έρωτας. Μετά την αποφοίτησή της, έπαιξε σπουδαίους ρόλους στο Εθνικό, ανάμεσα τους την Οφηλία (Άμλετ), Κορντέλια (Βασιλιάς Ληρ), Μυρίννη (Λυσιστράτη).