Κατά το 1875 η Υπεραγία Θεοτόκος, θέλησε να αποκαλύψει σε κάποιον σημεία για μια Αγία εικόνα Της, την οποία είχε φιλοτεχνήσει ο Απόστολος Λουκάς.
Βρισκόταν κάπου μέσα στη γη, δίπλα σ’ ένα χωράφι έξω από το χωριό Αρμένιο της Λαρίσης, και κοντά στον τόπο όπου υπάρχει σήμερα ο Ιερός Ναός της Υπεραγίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής.
Από το χωριό αυτό καταγόταν ο Ιωάννης Αγριτζόμπανος, βοσκός, άνθρωπος απλός, αγαθός και ταπεινός που αξιώθηκε απ’ όλους τους κατοίκους της εποχής του τη χάρη της Θεοτόκου. Φανερώθηκε σ΄αυτόν πολλές φορές, σύμφωνα με τις μαρτυρίες και τις διηγήσεις τόσο της θυγατέρας του Αικατερίνης, Πρεσβυτέρας και σύζυγος του ιερέα παπά-Κωνσταντίνου Καψούρη, όσο και των εν ζωή γερόντων του χωριού, οι οποίοι πολλές φορές υπήρξαν αυτήκοοι μάρτυρες.
Η Υπεραγία Θεοτόκος έδειξε στο βόσκο που ακριβώς να ψάξει για να βρει τον Σταυρόν και τα κουδουνάκια από θυμιατό. Επίσης του υπέδειξε άλλο μέρος, όπου θα έβρισκε πλάκα πέτρινη και κάτω απ’ αυτήν κατασκευασμένο πηγάδι με ξύλινο κουβά (Αγιασμός).
Όλα τα προαναφερόμενα του παρήγγειλε η Θεοτόκος να τα φανερώσει στους συγχωριανούς του για να κάνουν ανασκαφή. Την επομένη μέρα ο Ιωάννης αφηγήθηκε στους κατοίκους όλα τα παραπάνω και αυτοί συγκεντρώθηκαν δια κωδωνοκρουσίας για να μεταβούν για ανασκαφές. Αφού έλαβαν οι κάτοικοι τα απαιτούμενα σκαπτικά εργαλεία για την ανασκαφή, προχωρούσαν με κατάνυξη στον τόπο που έπρεπε να σκάψουν, ψάλλοντας και δοξολογώντας την Παναγία.
Όταν έφθασαν οι κάτοικοι στον προαναφερθέντα τόπο άρχισαν αμέσως την ανασκαφή, στο μέρος που τους έδειξε ο Ιωάννης Αγριτζόμπανος. Και πράγματι όσα προείπε η Θεοτόκος βρέθηκαν, δηλαδή, τα κουδουνάκια, το μανουάλι Σταυρός, και κάτω από μία πλάκα έτοιμο πηγάδι με ξύλινο κουβά, τα οποία υπάρχουν μέχρι και σήμερα, χωρίς όμως να συνεχίσουν την ανασκαφή για την ανεύρεση της εικόνας της Θεοτόκου.
Από τις ανασκαφές στον τόπο που σήμερα βρίσκεται ο ιερός ναός Ζωοδόχου Πηγής, παρουσιάζετε τακτικά το Άγιο φώς. Τότε παρουσιαζόταν κάθε απόγευμα για τρία χρόνια περίπου και το έβλεπαν όλοι οι κάτοικοι, μικροί και μεγάλοι, μα σήμερα, μόνο λίγοι το βλέπουν.
Δαπάνη των κατοίκων του τέως δήμου Αρμενίου κτίστηκε το έτος 1886 εκεί όπου φανερώθηκε στον ύπνο του η Παναγία και του έδειξε που ακριβός ήταν ο τόπος της λατρείας τους, νέα εκκλησία της όπου πολλοί πιστοί από πολλά μέρη της Θεσσαλίας προσέρχονται ευλαβείς προσκυνητές κάθε μέρα, τελούν λειτουργίες και προπάντων τη 15η Αυγούστου, όποτε γίνεται το πανηγύρι και κατά την ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής (Παρασκευή της Διακαινησίμου). Από τότε μέχρι σήμερα πολλά θαύματα έχουν γίνει με τη Χάρη Της, τα οποία, πολλοί εξιστορούν τα θαύματά Της.
Η Παναγία δεν θέλησε όμως να αποκαλύψει σε ποιο σημείο ήταν θαμμένη η Άγια εικόνα Της καθώς όπως ανέφερε αυτή θα αποκαλύπτονταν μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, όταν η Κωνσταντινούπολη θα γίνει κονιορτός (σκόνη) και μείνει το 1/3 της ανθρωπότητας.
