ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ:
Μαρτυρία Ειρήνης Μ. από τον Πόρο, κανδηλανάπτριας του ιερού Ναού του αγίου Γεωργίου:
«Ένα απόγευμα καθάριζα τα μανουάλια και βλέπω να μπαίνη μια γυναίκα στο ναό.
– Χαίρετε, μου λέει.
– Χαίρετε, λέω.
– Τι κάνετε;
– Να, καθαρίζω τα μανουάλια γιατί βουλώνουν και δεν μπορεί ο κόσμος να βάλη το κερί του.
– Σήμερα είχατε Λειτουργία;
– Είχε ο παπάς ιδιωτική Λειτουργία σε άλλη Εκκλησία αλλά εγώ δεν πήγα.
– Σήμερα είναι το «Άξιον εστιν», η Παναγία. Στο Άγιον Όρος γίνεται μεγάλη γιορτή.
– Τι λες; της λέω. Δεν το ξέραμε ούτε και ο παπάς μου είπε τίποτε.
– Τέλος πάντων, έπρεπε όμως.
»Μόλις έφυγε ακούω μια βοή, ένα θόρυβο, άνοιξαν τα παράθυρα του τρούλλου μόνα τους που ποτέ δεν ανοίγουν, και η πόρτα του Ιερού το δε τέμπλο κόντεψε να πέση.
Με ένα κρότο ακόμη ξανάκλεισαν τα παράθυρα και η πόρτα του Ιερού, μάλιστα δε έσπασε και το τζάμι της.
Όταν ήρθε ο παπάς του διηγήθηκα τι συνέβη και μου είπε: «Κυρία Ειρήνη, η Παναγία ήταν. Σήμερα γιορτάζεται το θαύμα που συνέβη μπροστά στην εικόνα του «Άξιον εστιν».
»Και από εκείνη την ημέρα (ήταν Τετάρτη) κάνομε πάντα κάθε Τετάρτη την Παράκληση της Παναγίας».
