Στις 23 Μαρτίου του 1821, μπροστά στον βυζαντινό ναό των Αγίων Αποστόλων της Καλαμάτας, εικοσιτέσσερις ιερωμένοι ευλόγησαν τα όπλα και τις σημαίες των Aγωνιστών που έφταναν από τη Μάνη και τις γύρω περιοχές.
Είχε προηγηθεί η παράδοση της πόλης από τον τούρκο διοικητή κατόπιν συστάσεων του Ηλία Μαυρομιχάλη.
Η παράδοση είχε γίνει επισήμως, με πρωτόκολλο.
Παράλληλα, παραδόθηκε και ο τουρκικός οπλισμός.*
Οι κινήσεις των Ελλήνων, τις προηγούμενες ημέρες, θορύβησαν τους Τούρκους.
Όπως διηγείται ο Φωτάκος στα Απομνημονεύματά του «τα γεγονότα φανερώνουσιν εις τους εν Καλαμάτα Τούρκους, ότι ήγγικεν η ώρα της απωλείας των, και ο έπαρχος Σουλεϊμάν Αρναούτογλους μετά των άλλων όλων αποφασίζουσι να φύγωσιν εις Τριπολιτσάν, αλλά πληροφορηθέντες ότι ο Νικηταράς είχε καταλάβει τα στενά…δεν κινούνται». **
Όλα ξεκίνησαν όταν στις 20 Μαρτίου άρχισαν να συγκεντρώνονται οι ελληνικές δυνάμεις έξω από την Καλαμάτα.
Από τη μια μεριά ο Παπαφλέσσας και από την άλλη ο Κολοκοτρώνης, με δυο χιλιάδες άντρες και τους αρχηγούς των μεγαλύτερων οικογενειών της Μάνης.***
Την κατάληψη της Καλαμάτας ακολούθησε σύσκεψη των οπλαρχηγών από την οποία ιδρύθηκε η Μεσσηνιακή Γερουσία με σκοπό να συντονίζει τον αγώνα.
Αρχηγός της ορίστηκε ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης λαμβάνοντας τον τίτλο του «αρχιστρατήγου των σπαρτιατικών δυνάμεων».
Η νεοσυσταθείσα Γερουσία εξέδωσε την ίδια ημέρα προειδοποίηση με την οποία κοινοποιούσε στους ευρωπαϊκούς λαούς τη βούλησή της να αποτινάξει το ζυγό της δουλείας.
Πηγές: * Ιστορία του Ελληνικού ‘Εθνους, Εκδοτική Αθηνών, τ.ΙΒ, σελ.89
** Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ.Α, Αθήνα, μ.1851, σ.σ 62-63
*** Brewer, D. Η φλόγα της ελευθερίας, 1821-1833, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα , 2020, σ.114
