Αγάπη: Κανείς δεν δικαιούται να λέει εμένα κανείς δεν μ’ αγαπά.
Ακόμη κι αν όλοι οι άνθρωποι σε προδώσουν ο Χριστός σ’ αγαπά.
Ακόμη κι όταν εσύ ο ίδιος σιχαίνεσαι τον εαυτό σου, ο Χριστός σ’ αγαπά. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, αφού είναι αγάπη. Ζητάει μόνο να τον δεχθείς.
Τον διώχνεις και δεν φεύγει. Τον κλείνεις έξω από την πόρτα κι όταν μετά από ώρες ξανανοίγεις είναι εκεί και σε περιμένει.
Κατά τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο: “Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, έγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος. Παν όπερ αν θέλης εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστής. Εγώ και δουλεύσω. Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ. Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης διά σε και αλήτης διά σε, επί σταυρού διά σε, επί τάφου διά σε, άνω υπέρ σού εντυγχάνω τω Πατρί. Κάτω υπέρ σού πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός. Πάντα μοι συ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος. Τι πλέον θέλεις;”
Κατά τον Απόστολο Παύλο: «μέλη εσμέν του σώματος αυτού, εκ της σαρκός αυτού και εκ των οστέων αυτού»(Εφ. 5,30). Ας σπεύσουμε να ενωθούμε μαζί του για πάντα μέσω της μετάνοιας, της ταπείνωσης, της υπομονής, διά μέσου των θλίψεων, διά των μυστηρίων της Εκκλησίας.
Ο Χριστός είναι «τα πάντα εν πάσι».
