Ο Στέφανος Κασσελάκης στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Mega την Τρίτη το πρωί διέγνωσε ότι για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ ευθύνονται πολλά και διάφορα, αλλά το κυριότερο ήταν τα 37 δισεκατομμύρια ευρώ μαξιλάρι που άφησε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τον Ιούλιο του 2019 στα κρατικά ταμεία.
Όμως εδώ αναδεικνύεται ότι ο κ. Κασσελάκης χρησιμοποιεί την ρήση «με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατά την ομιλία του στον ΣΕΒ είχε χαρακτηρίσει το μαξιλάρι των 37 δισεκατομμυρίων ευρώ ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Τώρα ο κ. Κασσελάκης χαρακτήρισε πως «το μαξιλάρι των 37 δισ. ευρώ που άφησε ο κ. Τσακαλώτος ήταν η πιο μνημονιακή απόφαση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ».
Στην περίπτωση του Κασσελάκη ο ναρκισσισμός αυξάνεται καθημερινά, όσο κόβει βόλτες και χαιρετώντας όποιον βρει μπροστά του. Έτσι η απάντηση που του έδωσε ο Γιάννης Δραγασάκης ξεγύμνωσε το νέο βασιλιά της Κουμουνδούρου. Με ανάρτηση του στο Facebook ο κ. Δραγασάκης εξήγησε τι ακριβώς είναι αυτό το περιβόητο μαξιλάρι: «Πρόεδρε, σήμερα είπες “Δεν έχει γίνει πιο μνημονιακή απόφαση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτό το μαξιλάρι του κ. Τσακαλώτου”.
Επίτρεψέ μου λοιπόν, κάποιες αναγκαίες επισημάνσεις:
• Ο Αλέξης Τσίπρας επανειλημμένα έχει δηλώσει υπερήφανος για το μαξιλάρι, θεωρώντας το επίτευγμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή, μάλιστα, δεν ήταν απόφαση κάποιου υπουργού, αλλά συλλογική κυβερνητική επιλογή. Το μαξιλάρι δεν ήταν μνημονιακή υποχρέωση, αλλά αναγκαίο μέτρο για να διευκολύνουμε την έξοδο της χώρας στις αγορές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι επιλογές που είχαμε ήταν «μαξιλάρι ή προληπτική πιστωτική γραμμή» που ζητούσε πχ ο Γιάννης Στουρνάρας και προϋπέθετε νέο μνημόνιο.
• Ο επίσημος δε απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ για την περίοδο 2012-19, ο πρώτος και μόνος που έχει κάνει κυβερνητικό κόμμα στην Ελλάδα, μιλούσε για το επίτευγμα του μαξιλαριού, με το οποίο ανακτήθηκε η δημοσιονομική κυριαρχία της χώρας. Ο Απολογισμός ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα από την ΚΕ του κόμματος.
Πρόεδρε, σου προτείνω να διαβάσεις τις συγκεκριμένες σελίδες (σ.σ. 72-74). Και γενικότερα εφόσον θέλεις ν’ αναφέρεσαι στο κυβερνητικό έργο, είναι απαραίτητο να διαβάσεις τον Απολογισμό του κόμματος του οποίου ηγείσαι, ώστε να μην εκτίθεσαι και να μη δίνεις λαβή στη ΝΔ με τα συκοφαντικά επιχειρήματα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Σε κάθε περίπτωση να μην υπονομεύεις τον συλλογικό άθλο του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-19 υπό την καθοδήγηση & την πρωθυπουργία του Αλέξη Τσίπρα. Συλλογικό άθλο που διέσωσε τη χώρα & είναι ιστορικό κεκτημένο & παρακαταθήκη της Αριστεράς για το μέλλον».
Μετά την απάντηση του Γιάννη Δραγασάκη ακολούθησε ένας ορυμαγδός αντιδράσεων από πρώην υπουργού του Αλέξη Τσίπρα. Πρώτος και καλύτερος ο Αλέξης Χαρίτσης, ο οποίος μένει μέχρι να φύγει από το κόμμα Κασσελάκη. Ο κ. Χαρίτσης, λοιπόν, ανήρτησε «όπως ακριβώς τα λέει ο Γιάννης Δραγασάκης. Περήφανοι μέχρι τέλους για τη μεγάλη προσπάθεια του ελληνικού λαού και της κυβέρνησης μας για έξοδο από τα Μνημόνια και την ανόρθωση της κοινωνίας μας».
Ο κ. Τσακαλώτος, με τον δικό του ιδιαίτερα αιχμηρό τρόπο έδωσε απάντηση στον Κασσελάκη και τη νέα ηγετική ομάδα: «Αν ρωτούσαμε μερικούς ιστορικούς της Αριστεράς ποια στοιχεία συγκροτούν την όλη Αριστερά τα τελευταία 150 χρόνια, μπορεί να είχαμε κάποιες διαφορές στις απαντήσεις που θα παίρναμε. Σίγουρα όλοι θα μας έλεγαν για την αναδιανεμητική φορολογία, το κοινωνικό κράτος και τη στήριξη του εργατικού κινήματος. Τώρα μαθαίνω ότι η πατριωτική Αριστερά, χωρίς αναλύσεις που μπερδεύουν το κόσμο, δεν χρειάζεται αναδιανεμητική φορολογία για την στήριξη του κοινωνικού κράτους. Καλά θα πάει το “νέο”. ΥΓ: Ο ανταγωνισμός εικάζω δεν θα έμπαινε στις τοπ 100 προτεραιότητες της Αριστεράς». Το ζήτημα είναι εάν κατάλαβε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και οι συν αυτώ τι εννοούσε ο Τσακαλώτος.
Ο δε Γιώργος Σταθάκης χαρακτήρισε ως ανοησία τις δηλώσεις Κασσελάκη, βάζοντας στο κάδρο και τους Νίκο Παππά και Παύλο Πολάκη, χαρακτηρίζοντας τους ως λαϊκιστές: «Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε αυτή τη λύση και απέφυγε το ΔΝΤ. Απορώ γιατί επαναφέρει κάποιος αυτό το θέμα χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα για τα 37 δισ. και τι ρόλο έπαιξαν στην καθαρή έξοδο της χώρας από το μνημόνιο. Προφανώς και αυτονόητα ήταν μία μομφή κατά του Τσακαλώτου, αλλά είναι και μία ανοησία επιπρόσθετη. Αυτή η ομάδα των «λαϊκιστών», έλεγε για τα 37 δισ. και έλεγε να κρατήσουμε τα 30 δισ. και να δώσουμε τα 7 δισ. στον λαό για να κερδίσουμε τις εκλογές. Επίσης και αυτό ήταν μια ανοησία. Ο Τσακαλώτος πήρε 5 δισ. από τις αγορές. Άρα και βγήκαμε από το μνημόνιο και δανείστηκε χρήματα για να τα κάνει η χώρα ό,τι ήθελε. Βέβαια αυτό ήταν απόφαση του Τσίπρα, δεν αποφάσισε μόνος του ο Τσακαλώτος. Είναι μία παραπλανητική συζήτηση που δεν έχει κανένα νόημα. Την έξοδο από τα μνημόνια την αποφασίζει ο υπουργός Οικονομικών και όχι ο πρωθυπουργός; Δεν είναι δυνατόν να τα συζητάμε αυτά».
Οι δύο επιλογές
Όπως παραδέχονται οι περισσότεροι υπουργοί της κυβέρνησης Τσίπρα, που ήταν στα οικονομικά υπουργεία η απόφαση για το μαξιλάρι ελήφθη, καθώς ήταν προαπαιτούμενο για την έξοδο από τα μνημόνια, κάτι για το οποίο καιγόταν το 2018 ο Αλέξης Τσίπρας, προκειμένου η χώρα να επιστρέψει στις αγορές. Η μία επιλογή ήταν να ανοίξει μία πιστοληπτική γραμμή με το ΔΝΤ. Αυτή την επιλογή θεωρούσε πιο εφικτή ο Διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας. Η δεύτερη επιλογή ήταν αυτή που ακολούθησαν Πορτογαλία και Ιρλανδία. Δηλαδή να διαμορφωθεί ένα μαξιλάρι ακριβώς στο 20% του ΑΕΠ, 37 δισ. και το οποίο δημιούργησε τις συνθήκες καθαρής εξόδου, δίχως καμία εξάρτηση από το ΔΝΤ. Τα 37 δισ. σε αντίθεση με ό,τι ακούγεται, δεν είναι φόροι. Τα 19 δισ. είναι τα διαθέσιμα των φορέων του δημοσίου που είναι στην Τράπεζα της Ελλάδος. Δηλαδή αυτά τα 19 δισ. ήταν τα διαθέσιμα από τα πανεπιστήμια, τις Ανεξάρτητες Αρχές, τις εταιρείες, τους φορείς του δημοσίου. Και στη συνέχεια ένα μέρος του μαξιλαριού ήταν ένα μέρος των χρημάτων που επέστρεφαν από την Ευρώπη και την ΕΚΤ. Οπότε το μαξιλάρι ήταν από φορολογία κάτι της τάξης των 7 δισ. Και για κάθε ένα ευρώ από τα 7 δισ. που βάζαμε στο μαξιλάρι, η Ευρώπη έβαζε και ένα ευρώ στην τσέπη.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και με βάση το μαξιλάρι των 37 δισεκατομμυρίων ευρώ και η κυβέρνηση Τσίπρα πανηγύρισε την έξοδο από τα μνημόνια το καλοκαίρι του 2018, αλλά και η κυβέρνηση Μητσοτάκη το τέλος της στενής επιτήρησης το καλοκαίρι του 2022.
