Η Σόφη Ζανίνου αποκάλυψε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου άγνωστες πτυχές αλλά και παραξενιές των σταρ του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου με τους οποίους από μικρή ηλικία έζησε κοντά τους διάφορες καταστάσεις.
“Ο Χατζηχρήστος ήταν ο μπον βιβέρ, ήταν ένας χείμαρρος, έκανα δύο ταινίες μαζί του και είχε το εξής χαρακτηριστικό, στο γύρισμα την ώρα που πήγαινε να αρχίσει το πλάνο το κανονικό, άρχιζε και έλεγε άλλα τα δικά του, και δεν πρόλαβα να πω κουβέντα. Το λέω στον πατέρα μου ότι μίλαγε ακατάπαυστα και μου λέει ο πατέρας μου το κόλπο είναι μόλις πάρει ανάσα να μπεις και να πεις τα λόγια σου” είπε η Σόφη Ζανίνου.
“Ο Αυλωνίτης ήταν φοβερός είχε πάθος με τα άλογα και είχε πάντα σε όλα τα γυρίσματα βιβλιαράκι που έγραφε τα στοιχήματα που έπαιζε, ήταν γλυκός άνθρωπος.
Ο Ρίζος ήταν ένας τζέντλεμαν, ήταν πάντα στην ώρα του τυπικός διαβασμένος και μετρημένος, πάντα με το χιούμορ και καλαμπούρι.
Ο Φωτόπουλος ήταν ένας γλύκας και ποιητής είχε γράψει βιβλίο με ποιήματα. Ήταν ένας μπαμπάς. Έπρεπε σε μια ταινία να μου δώσει ένα χαστούκι και μου το έλεγε μια εβδομάδα. Τόσο γλυκός. ΄Ήταν ο μόνος που είχε πάει Πανεπιστήμιο” είπε η Σόφη Ζανίνου.
“Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος αν και δεν τον συνάντησα ποτέ ήξερα ότι ήταν ο πιο τυπικός μαζί με τον Ορέστη Μακρή. Ακριβώς στην ώρα τους ερχόντουσαν”.
Ο Βέγγος ήταν ο καλός μας άνθρωπος, με τον πατέρα μου ήταν σχεδόν αδέλφια πολλοί φίλοι. Ο πατέρας μου με τον Ανδρέα Μπάρκουλη του έκαναν πλάκες και φάρσες. Στον Πόρο είχε αγοράσει ένα αυτοκίνητο ο Βέγγος και το γυάλιζε γιατί με τη σκόνη είχε θέμα και του πήραν το αυτοκίνητο το σήκωσαν και το πήγαν αλλού. Ο Βέγγος τρελάθηκε έψαχνε το αυτοκίνητο, του έκαναν τέτοια. Ήταν ο πιο γλυκός ο πιο δημοκρατικός ο πιο δίκαιος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου.
Η Μάρθα Καραγιάννη είναι μια μαγική γυναίκα, μου έλεγε “έχω μπει σε χιλιάδες αυτοκίνητα η μόνη που εμπιστεύομαι είσαι εσύ και η Μάρω κοντού”.
Με την Αλίκη ήμασταν στη Φαντασία μας κάλεσε στο σπίτι της και μας έδωσε κάποια ρούχα και μας βοήθησε να κάνουμε την “Εβίτα”, ήταν πολύ ευγενική.
Ο Κωσταντάρας πάνω στο σενάρια ζωγράφιζε διάφορα και άνοιγες το σενάριο και έβλεπες… φοβερός τύπος με πολύ χιούμορ” κατέληξε η Σόφη Ζανίνου.
