Σας παρατηρούμε αρκετά. Και όσο μεγαλώνουμε, σας παρατηρούμε ενδελεχώς. Εσάς, τους άντρες εννοώ.
Εντάξει, αυτό δεν είναι και πολύ… τιμητικό να το παραδέχεται μία γυναίκα, αλλά είναι αλήθεια πως όσο τα χρόνια περνούν, τόσο πιο πολύ σας «εξετάζουμε».
Θα με πεις περίεργη. Πιο περίεργη από τον Κώστα τον Χρήστου δεν είμαι όμως. Οκ, αυτό είναι άλλο θέμα, προσωπικό, δεν θα το λύσουμε εδώ. Θα σας πω πέντε πραγματάκια που ΔΕΝ περίμενες ότι προσέχουμε σε έναν άντρα και εσύ με τη σειρά σου θα πιστέψεις ότι είμαι πραγματικά περίεργη, και όλοι θα είμαστε ευχαριστημένοι, διότι τουλάχιστον θα αποδείξω ότι αυτό που πιστεύεις πράγματι ισχύει. Μπερδεύτηκες; Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
1. Φαγωμένα νύχια
Θα μου πεις: «Τα νύχια είναι το προφανές». «Τα φαγωμένα όχι» θα σου απαντήσω. Γιατί είναι αλλιώς, φίλε μου, όταν δεν τα έχεις κόψει ή δεν πλένεις συχνά τα χέρια σου. Όταν τα τρως, έχεις θέμα. Κόμπλεξ νομίζω λέγεται.
2. Δάχτυλα ποδιών
Παιδιά, είναι σοβαρό. Τα δάχτυλα των ποδιών πρέπει να είναι όμορφα. Τώρα αν αντιμετωπίζεις κάποιο αισθητικό πρόβλημα εκ γενετής, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να δεις έναν αισθητικό χειρούργο. Δεν είναι ντροπή.
3. Τρίχες
Ας μιλήσουμε για τρίχες. Ναι, είναι αρκετά ενδιαφέρον θέμα. Η τρίχα είναι «δείγμα» αντρισμού. Όταν το χειμώνα είσαι «γυαλί», δεν υπάρχει λόγος να κοιμηθούμε παρέα. Δεν θα ζεστάνεις τα ποδαράκια μου στην τελική (που είναι και εκ γενετής όμορφα). Όλα αυτά δεν ισχύουν στην περίπτωση που παίζεις στον Παναθηναϊκό, που σε αυτή την (απίθανη) περίπτωση πάω πάσο και απλά πάρτα όλα με τη χαλάουα.
4. Τατού
Ναι, έχω τατού. Όχι, δεν φαίνονται. Ναι, τα παρατηρώ πάνω σας. Και ναι, σκέφτομαι τι θα πει ο πατέρας μου αν ποτέ χρειαστεί να σας συστήσω. Όχι, δεν την πάω μακριά τη βαλίτσα. Και ναι, θα μου πει: «Πού τον πας αυτόν αλήτη;». Σόρι παιδιά. Οιδιπόδειο σύμπλεγμα λέγεται.
5. Στήθος
Μεγαλομαστία. Παιδιά, δεν είναι αστείο. Η μεγαλομαστία είναι θέμα. Διότι αν είναι να μαλώνουμε για το ποιος από τους δύο φοράει μεγαλύτερο νούμερο, θα τραβήξω τις κοτσίδες μου και είναι μακριές και ξανθές και γενικώς κρίμα είμαι. Και είμαι διπλά κρίμα όταν θα ντραπώ να σας κυκλοφορήσω με το μαγιό. Σόρι κιόλας.
Δεν θα πω άλλα, γιατί δεν θέλω να σας φέρω σε δύσκολη θέση. Κάτι από τα παραπάνω, κάποιοι από εσάς, θα το έχετε, δεν μπορεί. Απλώς, για να δικαιολογηθώ και λίγο, θα σας πω πως δεν «μένουμε» σε αυτά. Αν πάρα ταύτα οδηγείτε καλά, μαστορεύετε ό,τι χαλάει, τα παπούτσια σας είναι καθαρά, τα ρούχα που φοράτε στο νούμερό σας, μοσχοβολάτε άρωμα και μας ανοίγετε τις πόρτες, τότε OK, τα παραπάνω μπορεί και να τα προσπεράσουμε. Μπορεί.
