Εμείς, κατορθώσαμε – γιατί περί κατορθώματος πρόκειται – την ελληνική βιομηχανία ζάχαρης και την ομώνυμη εταιρεία, να την εξαφανίσουμε από το χάρτη.
Η επικερδής παραγωγή τεύτλων, αφού πέρασε από κοινοτικούς περιορισμούς και εξοβελισμούς και… από την καταστροφική κομματική και συνδικαλιστική μέγγενη, αποτελεί πλέον, δυστυχώς, παρελθόν. Και τι κάνουμε ως χώρα; Μα τι άλλο; Εισαγωγές!
Πανάκριβες μάλιστα. Και τι κάνει το προϊόν διεθνώς; Πετάει η τιμή του, η απάντηση. Οι τιμές της ζάχαρης, έφτασαν σε υψηλό ρεκόρ 11 (!!!) ετών στα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης, καθώς η κλιματική κρίση συνεχίζει να τροφοδοτεί τις πληθωριστικές πιέσεις αλλά και τις κερδοσκοπικές τάσεις στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων.
*** Οι προβλέψεις για μείωση της παραγωγής σε μια σειρά από χώρες, εξαιτίας των αντίξοων καιρικών συνθηκών και η αυξανόμενη ζήτηση θεωρείται ότι θα κρατήσουν υψηλές τις τιμές για το επόμενο χρονικό διάστημα ή θα τις οδηγήσουν και σε νέα υψηλότερα επίπεδα. Χώρες, όπως η Ινδία, η Ταϊλάνδη,η Κίνα και το Πακιστάν έχουν αναθεωρήσει προς τα κάτω τις εκτιμήσεις για τη σοδειά της ζάχαρης, καθώς η περίοδος συλλογής και σύνθλιψης του ζαχαροκάλαμου συνέπεσε με μεγάλες και μη αναμενόμενες εποχικές βροχοπτώσεις. Μειωμένη είναι η παραγωγή ζάχαρης από τεύτλα και στην Ευρώπη, μετά την ακραία ξηρασία του καλοκαιριού, αλλά και εξαιτίας της συρρίκνωσης των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Η παραγωγή της Βραζιλίας μπορεί μεν να αυξηθεί, αλλά πιθανόν να κατευθυνθεί σε παραγωγή αιθανόλης για βιοκαύσιμα, η οποία είναι πιο επικερδής. Οι ανησυχίες για τις τιμές της ζάχαρης έρχονται να προστεθούν στο «συναγερμό» που έχει ήδη σημάνει για την άνοδο των τιμών στο ρύζι, οι οποίες έχουν αγγίξει υψηλό ρεκόρ δεκαετίας, εν μέσω ελλείψεων στη διεθνή αγορά. Θέμα για το οποίο η στήλη θα επανέλθει…
