Το εκκρεμές με βάση το πώς περιγράφεται στα λεξικά είναι ένα σύστημα που εκτελεί συνεχείς ταλαντώσεις και αποτελείται από ένα βάρος προσαρτημένο στη μία άκρη ενός σκοινιού ή σύρματος ή στελέχους, του οποίου η άλλη άκρη είναι σταθερά στερεωμένη σε ένα ακίνητο σημείο.
Κάπως έτσι λειτουργεί και η πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ επί εποχής του Στέφανου Κασσελάκη. Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή αποθεώνει τον Τσίπρα και την οικονομική πολιτική, που ακολούθησε ως κυβερνήτης. Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο την κατακρίνει. Και την Κυριακή-ημέρα ανάπαυσης- την απολαμβάνει παρέα με τον Τάιλερ Μάκμπεθ και την σκυλίτσα του, την Φάρλι.
Μιλάμε πλέον για την πλήρη παράνοια εντός της Κουμουνδούρου, όπου ακόμη και οι υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη έχουν αρχίσει τις επισκέψεις σε ψυχολόγους και ψυχαναλυτές για να καταφέρουν να ισορροπήσουν. «Κάτι η διάσπαση, κάτι ο αρχηγός μας οδηγεί στους ψυχίατρους», έλεγε τις προάλλες βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο εντευκτήριο της Βουλής. Και σχολιάζοντας τους «11» έλεγε «δεν ξέρω αν τα καταφέρουν πολιτικά, αλλά σίγουρα θα έχουν ηρεμία».
Και η αλήθεια είναι ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Την μία ημέρα ακούν την ηγετική ομάδα να μιλά για καταστροφική οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα, αναζητώντας τρόπους να υποστηρίξουν τα όσα λέει ο αρχηγός, αλλά και να μην δυσαρεστήσουν ταυτόχρονα και τον πρώην πρόεδρο και την επομένη πρέπει να αποθεώνουν την οικονομική πολιτική της διακυβέρνησης Τσίπρα, δηλαδή τον «τσάρο» της τότε εποχής, Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο οποίος αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και είναι από τους συνιδρυτές του νέου κόμματος, τη Νέα Αριστερά.
Έτσι, λοιπόν, στο «34ο Annual Greek Economic Summit» ο κ. Κασσελάκης άφησε στα… αποδυτήρια την ρήση ότι «το μαξιλαράκι του Τσακαλώτου ήταν το πιο μνημονιακό μέτρο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ», λέγοντας μεταξύ άλλων: «Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία, έβαλε στόχο να βγάλει επιτέλους την χώρα από αυτό το καθοδικό σπιράλ. Και τα κατάφερε με πρωτοφανή ρύθμιση του χρέους, θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, γεμάτα δημόσια ταμεία και αυξημένο κατώτατο μισθό». Ακόμη και οι 10 που μαζί με τον Τσακαλώτο έφτιαξαν τη Νέα Αριστερά δεν έχουν αποθεώσει σε τέτοιο βαθμό τον συμπαθή Ευκλείδη.
Η νίκη στις ευρωεκλογές
Άλλη μία δήλωση του Κασσελάκη που προκάλεσε χαρμολύπη και μελαγχολία στον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αυτή την περασμένη Δευτέρα στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Αντώνη Σρόιτερ στο κεντρικό δελτίο του Alpha, όταν είπε ότι «πάμε για τη νίκη στις ευρωεκλογές. Υπάρχει αρκετό χρονικό διάστημα για να ανατρέψουμε την κατάσταση». Κάποιος από τους μπαρουτοκαπνισμένους στην αριστερά, όταν του ζητήσαμε να σχολιάσει την δήλωση του Κασσελάκη για νίκη στις ευρωεκλογές μας απάντησε με τους στίχους από ένα υπέροχο τραγούδι του Κώστα Χατζή το «Τρελός ή παλικάρι»: «Να ‘ταν τρελός ή παλληκάρι-Να ‘ταν φτωχός ή βασιλιάς-Κλάψ’ τον αυγή κλάψ’ τον φεγγάρι».
Μερικά 24ωρα νωρίτερα ο ίδιος ο κ. Κασσελάκης είχε καθορίσει ως βασικό στόχο για τις ευρωεκλογές το να πιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ το 17,5% που ήταν το ποσοστό που έλαβε στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου. Τι συνέβη και άλλαξε άποψη; Είναι απλά το φαινόμενο του εκκρεμούς, ή υπάρχει κάτι άλλο; Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι ο κ. Κασσελάκης ενθουσιάστηκε από μία δημοσκόπηση που δημοσίευσε το Documento και δεν μεταδόθηκε από κανέναν άλλο, καθώς η εταιρεία θύμιζε αυτές του Χριστόφορου Βερναρδάκη πριν από τις ευρωεκλογές του 2019, όπου έβγαζαν ίσα βάρκα-ίσα γιαλό Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ και τελικά η μπίλια έκατσε στον συν 10% υπέρ της γαλάζιας παράταξης. Ο Βαξεβάνης, ο συνοδοιπόρος του Παύλου Πολάκη, είπε να δημοσιεύσει μία δημοσκόπηση για να τονώσει το ηθικό του Κασσελάκη επαναφέροντας στην 2η θέση τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτός δεν κατάλαβε το ανέκδοτο και νόμισε ότι γύρισε το παιχνίδι. Όπως το λένε και οι πιτσιρικάδες «κερδάμε αδέρφια».
Όμως μετά την δήλωση για νίκη στις ευρωεκλογές με την οποία γελούν και τα τσιμέντα, το πιο ευχάριστο για έναν τηλεθεατή είναι να παρακολουθεί τους σοβαρούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όταν τους ρωτούν για τη νίκη και προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Ως γνωστόν ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι ένα από τα διασημότερα μαθηματικά προβλήματα. Ένα μεγάλο πλήθος μαθηματικών, από την αρχαιότητα μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, έχουν αφιερώσει μεγάλο κομμάτι της εργασίας τους στην προσπάθεια να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Τελικά το 1882 ο Φερντινάντ Λεμάν απέδειξε ότι είναι αδύνατη η επίλυση του τετραγωνισμού του κύκλου.
Έτσι είδαμε τον συμπαθή Γιώργο Καραμέρο να παραδέχεται την τεράστια δυσκολία και να θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την άσκηση αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση εντός κι εκτός Βουλής. Προφανώς ο βουλευτής Ανατολικής Αττικής εννοούσε τα άλλα κόμματα, διότι απλά από τον ΣΥΡΙΖΑ αναμένουμε να μας ευθυμήσει, από τη στιγμή που δεν έχει καμία απολύτως πολιτική πρόταση. Και ποιος να την σχεδιάσει; Ο Κασελάκης που πιστεύοντας ότι αντιγράφοντας το Δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ θα βρεθεί στη Γη της Επαγγελίας; Ή ο Πολάκης που βλέπει παντού φαντάσματα, κλέφτες και λωποδύτες; Μήπως η Θεοδώρα Τζάκρη (η ψηφίσασα τρία μνημόνια ως δηλωμένη αντιμνημονιακή), η οποία ενδιαφέρεται πρωτίστως πώς να ρίξει δηλητήριο κατά των «11» και να πάρει τη ρεβάνς από όσους εντός του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν «σκουπίδια ΠΑΣΟΚογενείς μας καταστρέψατε»;
Σε ό,τι αφορά την καθημερινότητα της Κουμουνδούρου μοιάζει με ρουτίνα. Στάνταρ σε καθημερινή βάση αποχωρούν στελέχη, με τα email του κόμματος να δέχονται κατά δεκάδες τις επιστολές παραίτησης μελών από όλη την Ελλάδα. Και το χειρότερο είναι ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει μεγάλα οργανωτικά προβλήματα, τα οποία όσο και εάν προσπαθούν να τα κρύψουν κάτω από το χαλί οι δύο γραμματείς Ράνια Σβίγγου και Γιώργος Βασιλειάδης κάποια στιγμή θα σκάσουν.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει μέσα στις γιορτές, όπου το καράβι θα μείνει ακυβέρνητο, αφού ο κ. Στέφανος Κασσελάκης παρέα με τον κ. Τάιλερ Μάκμπεθ και την Φάρλι θα πάνε στις ΗΠΑ για να περάσουν οικογενειακά τις εορτές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς (λες και κλείνουν τα σχολεία). Το ακριβές πρόγραμμα του στις ΗΠΑ δεν το έχουν ανακοινώσει, αλλά θεωρούμε βέβαιο ότι θα αλλάξουν χρόνο στη Νέα Υόρκη. Δεν είναι δυνατόν να μην βρεθούν στην πλατεία Times Square, εκεί όπου την αλλαγή του χρόνου σηματοδοτεί μια τεράστια, υπέρλαμπρη μπάλα που χαμηλώνει. Ένα έθιμο που υπάρχει στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ από το 1904.
