Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που αισθανόμαστε ανήμποροι, ακόμη και απελπισμένοι.
Κάθε ημέρα, όμως, είναι ευλογημένη από τον Θεό και καλούμαστε να της δώσουμε την αξία που της πρέπει. Όσο καταβεβλημένοι και αν νιώθουμε υπάρχει τρόπος, για να φτιάξουμε τη διάθεσή μας.
Ακολουθείστε τους 10 τρόπους και θα αλλάξει η ψυχολογία σας! Αυτή η μέρα είναι ευλογημένη από τον Θεό, ανήκει στον Θεό, ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, να μπούμε μέσα σ’ αυτή. Προχωρείς αυτή τη μέρα σαν αγγελιοφόρος του Θεού. Όποιον συναντάς, τον συναντάς με τον τρόπο του Θεού. Βρίσκεσαι εκεί για να είσαι η παρουσία του Κυρίου και Θεού, η παρουσία του Χριστού, η παρουσία του Αγίου Πνεύματος, η παρουσία του Ευαγγελίου. Αυτό είναι το καθήκον σου αυτή τη συγκεκριμένη μέρα.
- Το πρώτο που θα σκεφτείς, όταν ξυπνάς είναι η σκέψη του Χριστού. Να στρέψουμε τον νου μας στον Χριστό. Ο Γέρων Πορφύριος έλεγε: «Μην ασχολείσαι με το σκοτάδι. Άνοιξε το παράθυρο στο φως».
- Προσευχή. Μπορείς να προσεύχεσαι ακόμη και όταν κάνεις απλά καθημερινά πράγματα. Για παράδειγμα, όπως έλεγε ένας μοναχός όταν κατέβαινε τα σκαλιά του «Μετρό», που του θύμιζαν κατάβαση στα έγκατα της γης, μπορείς να λες το «Κύριε, ἐλέησον» κατεβαίνοντας κάθε σκαλί. Τόσα πολλά σκαλιά που είναι, σκέψου πόσες φορές θα το έχεις πει.
- Κάθε μέρα να μην τη βλέπουμε σαν ρουτίνα. Η κάθε μέρα έχει μία έκπληξη για τους Χριστιανούς. Ως το βράδυ κάτι θα γίνει και ο Θεός κάποιο μήνυμα θα σου στείλει. Η ζωή δεν κυλάει επίπεδα και μονότονα σαν καρδιογράφημα.
- Να πλησιάσουμε λίγο περισσότερο την αγάπη των ανθρώπων. Όποιος αγαπάει, για να του πουν «ευχαριστώ», θα έχει πάντα άγχος.
- Κάθε μέρα να βρίσκεις λίγο χρόνο να ηρεμείς. Έστω και δέκα λεπτά. Να δεις λίγο τη ζωή χωρίς τη βιασύνη της. Και τότε θα ακούσεις τη φωνή του εσωτερικού σου κόσμου. Γιατί όταν υπάρχει τρικυμία, δεν μπορείς να δεις τον βυθό της θάλασσας.
- Το άγχος φεύγει με τη μνήμη θανάτου. Άμα σκεφτείς το τέλος, αποφορτίζεις τη ζωή σου από τα ασήμαντα. Αυτή η σκέψη μας προσγειώνει και μας απογειώνει ταυτόχρονα. Προσγειώνεσαι και ταπεινώνεσαι και το άγχος φεύγει.
- Να σκεφτόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε τους αγίους. Μπορούμε να προσευχόμαστε και να τους επικαλούμαστε. «Ἅγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν». Κάποιος προσευχόταν στους αγίους Σαράντα Μάρτυρες. Και τότε ένα δαιμόνιο ακούστηκε να λέει: «Όχι σ’ αυτούς! Αυτοί μας μαστιγώνουν περισσότερο απ’ όλους».
- Να σκεφτόμαστε πώς κυλάει η ζωή μας κάθε μέρα, για να κάνουμε έναν απολογισμό της ημέρας. Όπως ο άγιος Δωρόθεος, που κατέγραφε κάθε μέρα ποιον πλήγωσε, και προσπαθούσε να επανορθώσει.
- Κάθε μέρα βλέπε τα δώρα του Θεού και πες «ευχαριστώ» στον Θεό. Έλεγε ο πατήρ Παΐσιος: «Ευχαριστείς τον Θεό που μπορείς να περπατάς; Ακόμα και αυτό το απλό, υπάρχουν άλλοι που δεν το έχουν».
- Κάθε μέρα να σκεφτόμαστε ότι Κάποιος πριν από 2000 χρόνια σταυρώθηκε για μας. Σου δίνει την αίσθηση ότι κάποιος σ’ αγαπά πάρα πολύ. Αν ηρεμήσει η ψυχή σου και ταπεινωθεί, έστω και στο παρά πέντε, θα φανερωθεί και θα σε βοηθήσει ο Χριστός.
Όσο για τη μέρα που αρχίζει, αν αποδεχτείς ότι είναι ευλογημένη από τον Θεό, διαλεγμένη από το ίδιο Του το χέρι, τότε κάθε πρόσωπο που συναντάς είναι δώρο του Θεού. Κάθε περίσταση που θα συναντήσεις είναι δώρο του Θεού, έστω και αν είναι πικρή ή γλυκιά, αν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. Είναι δώρο του Θεού σε σένα και αν το πάρεις μ’ αυτό τον τρόπο, τότε μπορείς να αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε κατάσταση. Να τη δεχτείς με την ετοιμότητα ότι μπορεί να σου συμβεί οτιδήποτε ευχάριστο ή δυσάρεστο.
