Σε όλους σχεδόν είναι γνωστό το χριστουγεννιάτικο παραμύθι «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα». Είναι γραμμένο από τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στα 1845 και, όπως πολλές δημιουργίες του περίφημου αυτού Δανού παραμυθά, με την πάροδο του χρόνου αγαπήθηκαν κι έγιναν γνωστές σ΄ όλους τους λαούς.
Παραμονή Πρωτοχρονιάς ένα φτωχό μικρό κορίτσι προσπαθεί να πουλήσει σπίρτα στους περαστικούς. Φοβάται να γυρίσει στο σπίτι της χωρίς να τα έχει διαθέσει, για να μαζέψει τα απαραίτητα χρήματα. Όλοι την αγνοούν, μέχρι που μια άμαξα, που περνά βιαστική, την ρίχνει κάτω και τα σπίρτα σκορπίζουν. Βρίσκει μια γωνιά για ν΄ αποφεύγει το κρύο, αφού έχει περάσει φωτισμένες χριστουγεννιάτικες βιτρίνες και στολισμένα σαλόνια, απ΄ όπου την αποδιώχνουν. Ανάβει ένα σπίρτο για να ζεσταθεί και στο φως του παρουσιάζονται οράματα. Κυριαρχεί το όραμα της γιαγιάς της, του μόνου ανθρώπου που της είχε φερθεί με καλοσύνη όσο ζούσε. Με το όραμα αυτό η μικρή αφήνει την τελευταία της πνοή.
Το δραματικό αυτό παραμύθι με τα διδάγματα που δίνει έχει μεταφερθεί σε πολλές παραστάσεις αλλά και άλλες μορφές δημιουργίας σε πολλές γλώσσες. Μια τέτοια παράσταση, με διαφορετική κατάληξη της ιστορίας παρουσιάζουν μαθητές της Α΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου των Εκπαιδευτηρίων «Ο Απόστολος Παύλος» από τη Θεσσαλονίκη. Οι εξάχρονοι μαθητές και μαθήτριες παίρνουν και δίνουν μηνύματα μέσα από το θεατρικό δρώμενο και τα τραγούδια, ευχόμενοι σε όλους αυτά τα Χριστούγεννα να τα ζήσουμε διαφορετικά.
