Γνωστός στο ευρύ κοινό κυρίως για τους ρόλους κύρους που ενσάρκωσε στον κινηματογράφο,
ο Δημήτρης Μυράτ ήταν ένας πραγματικός αριστοκράτης της θεατρικής σκηνής, με ευρύτητα πνεύματος που ξεπερνούσε (ή, πιο σωστά, διεύρυνε) την έννοια της υποκριτικής.
Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος είδε την σωματική του ακεραιότητα να τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο για ένα… πέναλτι στο Αγρίνιο!
Γεννημένος στις 5 Δεκεμβρίου 1908, ο Δημήτρης Μυράτ μεγάλωσε μέσα στο θέατρο. Γιος του σπουδαίου ηθοποιού Μήτσου Μυράτ και
της Χρυσούλας Κοτοπούλη, αδελφής της τεράστιας Μαρίκας Κοτοπούλη, ακολούθησε τα δικά τους βήματα. Μάλιστα, η οικογένεια διέθετε και άλλα δύο μέλη που ασχολήθηκαν με τον χώρο. Την ετεροθαλή αδελφή του από την πλευρά του πατέρα του, Μιράντα Μυράτ, αλλά και την Ρίτα Μυράτ, σύζυγο του επίσης ετεροθαλή αδελφού του, Αλέκου.
Σπούδασε φιλολογία και υποκριτική στο Βερολίνο και στην Αθήνα και από το 1931 άρχισε την θαυμαστή πορεία του στο θέατρο, όπου εκτός από ηθοποιός διέπρεψε και σε επιτελικές θέσεις, αναλαμβάνοντας την διεύθυνση του θιάσου Κοτοπούλη και για ένα διάστημα του Βασιλικού (μετέπειτα Εθνικού) θεάτρου, πριν συγκροτήσει μαζί με την δεύτερη σύζυγό του, Βούλα Ζουμπουλάκη, τον δικό τους θίασο το 1957. Εκεί κατάφερε να διακριθεί, επίσης ως σκηνοθέτης, ενώ ανάλογη λαμπρή πορεία είχε ως δάσκαλος στη Σχολή του Ωδείου Αθηνών.
Στον κινηματογράφο έπαιξε λίγους, αλλά σημαντικούς ρόλους, ενσαρκώνοντας κατά κύριο λόγο χαρακτήρες κύρους ανάλογου με αυτό που διέθετε ο ίδιος, ως άνθρωπος με ευρύτατη παιδεία και γι’ αυτό διόλου άδικα χαρακτηρίστηκε «λόγιος» και «αριστοκράτης» της υποκριτικής τέχνης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατάφερε να αφήσει το στίγμα του μέχρι και σε περιπτώσεις όπου δεν εμφανιζόταν καν, με την αφήγησή του στην ταινία «Κάλπικη λίρα» να αποσπά εγκωμιαστικά σχόλια. Επίσης μετρημένες, αλλά ιδιαίτερα αξιομνημόνευτες ήταν και οι παρουσίες του στην μικρή οθόνη, όπου τον συναντάμε πρωταγωνιστή στα σίριαλ του Θάνου Λειβαδίτη «Οι Δίκαιοι» (1974-1976, ΥΕΝΕΔ) και «Οι Ιερόσυλοι» (1983-1984, ΕΤ2).
Επιπλέον, άφησε πίσω του και πολύ σημαντικό συγγραφικό έργο μεταφράζοντας κλασικά και σύγχρονα έργα, αλλά και με τα προσωπικά βιβλία «Miscellanea histrionalia» (1964), «Ξεφυλλίζοντας τ’ αρχαία κείμενα» (1970), «Ο καλός άνθρωπος από το Αουγκσμπουργκ (1974), «Η αγωγή τού λόγου» (1979) και «Αγαπημένα πρόσωπα και ιδέες» (1980).
Κι ενώ όλα αυτά είναι γνωστά και υπήρξαν οι λόγοι για τις διακρίσεις και τα βραβεία που έλαβε τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, άγνωστη παραμένει στο ευρύ κοινό η σχέση του με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με το ποδόσφαιρο!
Πριν καν φύγει για σπουδές στο εξωτερικό, έπαιζε μπάλα για λογαριασμό του Αθηναϊκού αγωνιζόμενος στην θέση του αριστερού μπακ. Μάλιστα κατάφερε να φτάσει μέχρι και την πρώτη ομάδα και συμμετείχε και σε ματς κόντρα στον Ολυμπιακό! Έχοντας γνώσεις πάνω στο ποδόσφαιρο, του ζητήθηκε να διευθύνει μια αναμέτρηση στο Αγρίνιο όπου βρέθηκε για παραστάσεις με τον θίασο του πατέρα του, Μήτσου. Ο ιδιοκτήτης του θεάτρου ήταν και πρόεδρος του τοπικού Αστέρα που θα αντιμετώπιζε τον γνωστό μας Παναιτωλικό. Αυτή η σχέση ήταν και ο λόγος που προέκυψαν αντιρρήσεις για την παρουσία του κι έτσι η ιδέα να δώσουν σφυρίχτρα στον Δημήτρη Μυράτ εγκαταλείφθηκε υπό τον φόβο ότι δεν θα ήταν αμερόληπτος.
Όμως την ημέρα του αγώνα ο διαιτητής που ανέμεναν οι δύο ομάδες από την Πάτρα δεν εμφανίστηκε (ποιος ξέρει, ίσως να είχε κλείσει ως συνήθως η πορθμειακή γραμμή Ρίο-Αντίρριο) κι έτσι ο νεαρός ηθοποιός ήταν η μοναδική εφικτή λύση για να μην αναβληθεί η αναμέτρηση. Πολύ νωρίς κατά την διάρκεια του αγώνα ήρθε και η μοιραία φάση…
Μόλις στο 5ο λεπτό σε ένα μαρκάρισμα εντός περιοχής καταλόγισε πέναλτι σε βάρος του Παναιτωλικού, με τους οπαδούς της ομάδας να αμφισβητούν έντονα την απόφασή του. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που ορισμένοι εξ αυτών μπήκαν στο γήπεδο και άρχισαν να τον κυνηγούν με πολύ άγριες διαθέσεις… Σύμφωνα με την δική του διήγηση, κινδύνεψε σοβαρά από τις ρίψεις αντικειμένων όπως ομπρέλες και καρέκλες και σώθηκε χάρη στην παρέμβαση του προπονητή του Παναιτωλικού, ο οποίος φωνάζοντας «πέναλτι, πέναλτι, πέναλτι» και παραδεχόμενος ότι υπήρξε παράβαση, ύψωσε ασπίδα προστασίας στον Έλληνα ηθοποιό.
Για την ιστορία, πάντως, να αναφέρουμε ότι ο Δημήτρης Μυράτ ως φίλαθλος ο ίδιος δήλωνε θαυμαστής της ΑΕΚ, ενώ εκείνο το περίφημο ματς έληξε με τελικό νικητή τον Παναιτωλικό που ανέτρεψε το σκορ και επικράτησε με 2-1!
