Κορυφαίος κωμικός, βγαλμένος από τα χρυσά χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου, ο Μίμης Φωτόπουλος έκανε δικό του σήμα-κατατεθέν την θρυλικά πια ατάκα «θα κάααθεσαι»,
αλλά στην πραγματικότητα αυτή δεν τον εξέφρασε ποτέ αφού ο ίδιος δεν σταμάτησε ποτέ να είναι ενεργός ως άνθρωπος, ως πολίτης και φυσικά ως καλλιτέχνης.
Για αυτόν είχε μιλήσει σε συνέντευξη της παλιότερα μια άλλη μεγάλη του χώρου του θεάματος, η Σπεράντζα Βρανά η οποία μέσα σε λίγα λόγια περιέγραψε το ποιόν του ανδρός, αποκαλύπτοντας πως εκείνος ο τύπος ο οποίος διακρίθηκε κατά κύριο λόγο σε κωμικούς ρόλους, είχε στο… αίμα του την πλάκα και το μόνο που είχε στο νου του ήταν να κάνει τους άλλους να γελούν και να διασκεδάζουν, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των συναδέλφων του!
Η γνωστή ηθοποιός, τραγουδίστρια και διασκεδάστρια μιλά για την αφετηρία της καριέρας της όταν και είχε την τύχη να συνεργαστεί με τον Μίμη Φωτόπουλο. Εκείνος ως τότε (1948) δεν είχε εμπειρία από σινεμά αφού εκείνη την χρονιά έκανε το ντεμπούτο του, αλλά στο θέατρο είχε μια έστω μικρή (σε χρονική διάρκεια) εμπειρία, έχοντας θητεύσει στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν.
Θα περίμενε κανείς, με τέτοιο βιογραφικό και μάλιστα στο πλευρό ενός τόσο σκληρού και σοβαρού σκηνοθέτη, ο Μίμης Φωτόπουλος να προσπαθεί να συντηρήσει ένα αντίστοιχο προφίλ. Εκείνος, όμως, έκανε ακριβώς το αντίθετο όταν βρέθηκε να συμμετέχει στον θίασο του θεάτρου «Ακροπόλ» του Μπουρνέλη.
Η Σπεράντζα Βρανά τα έζησε από πρώτο χέρι και από μέσα. Θυμόταν μάλιστα πάντα με αγάπη και νοσταλγία το πόσο αμετανόητο πειραχτήρι ήταν ο Φωτόπουλος σε εκείνη την παράσταση. Συγκεκριμένα, καθόταν πλαγίως της σκηνής, στη λεγόμενη κουίντα, και έκανε γκριμάτσες, έλεγε αισχόλογα για την εποχή – όπως η ίδια το έθεσε – στους συναδέλφους του, κάνοντάς τους να μην μπορούν να σταθούν στη σκηνή από τα γέλια, ειδικά τη Ρένα Βλαχοπούλου.
Τρώγοντας πρόστιμο έτσι από τον Μπουρνέλη, επειδή αυτός θεωρούσε πως έτσι οι ηθοποιοί του κοροϊδεύουν τους θεατές. Όταν αυτοί με εκπρόσωπο τον Γιάννη Φέρμη, που πρωταγωνιστούσε επίσης στην παράσταση, του εξήγησαν τι συμβαίνει για να δικαιολογηθουν, ο θιασάρχης αναγκάστηκε να πάει αμέσως μετά στον Φωτόπουλο. Ζητώντας του ευγενικα να σταματήσει να πηγαίνει στην κουίντα και να κάνει τα… δικά του, γιατί τα «παιδιά δεν μπορούν να παίξουνε».
Ο σπουδαίος μας κωμικός απάντησε θετικά, γελώντας όμως μυστηριωδώς… Υπό μια έννοια τήρησε την υπόσχεσή του. Όχι σταματώντας τις πλάκες, τις γκριμάτσες και τα συναφή. Απλώς αλλάζοντας θέση! Συγκεκριμένα, έφυγε από την κουίντα και πήγε και ανακατεύτηκε με τους θεατές, πίσω πίσω, ο αθεόφοβος. Κάνοντας τους συναδέλφους του να φεύγουν τρέχοντας από τη σκηνή… κατουρημένοι από τα γέλια. Δεν το περίμεναν ότι θα πήγαινε εκεί, ότι θα το έκανε ξανά, απλά από αλλού.
Η διήγηση της Σπεράντζας Βρανά στο παρακάτω βίντεο είναι πραγματικά απολαυστική:
Για την ιστορία απλά αναφέρουμε, αφού είναι αδιανόητα δύσκολο και κυρίως άκομψο να το περιορίσουμε σε τόσες λίγες λέξεις, ότι ο Μίμης Φωτόπουλος, πέρα από τεράστιος ηθοποιός, υπήρξε θιασάρχης, σκηνοθέτης, συγγραφέας και ποιητής με επτά εκδόσεις έργων του, εικαστικός με δικές του εκθέσεις πάνω στην τεχνική του κολάζ γραμματοσήμων, συμμετείχε στο ΕΑΜ και για τη δράση του εξορίστηκε στην Ελ Ντάμπα, κατά τα Δεκεμβριανά, ενώ τιμήθηκε με τα παράσημα Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α΄ και Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
