Αρχοντιά, χιούμορ και αυτοσαρκασμός από την Μάρθα Βούρτση

Έβλεπα χθες σε επανάληψη στην Ερτ 2, τη Μάρθα Βούρτση. Ζήλεψα! Χλωμή μου φαινόταν δίπλα στην εικόνα της, ακόμη και η Άννα Μανιάνι!

Τι αρχοντιά, τι χιούμορ, τι αυτοσαρκασμός, τι υπέροχα χέρια και μάτια, πόσο γεμάτη η ζωή της με ζεστές διαχρονικές φιλίες, τι σπαρταριστές αποκαλύψεις για “καμμουνιστές”, για ρεφενέ θίασο με υποθήκη το σπίτι της μάνας, τι αξιοπρέπεια στην υπεράσπιση των δακρύων της στις ταινίες που μας μεγάλωσαν, πόσο πλούσιο, “έντιμο” θεατρικό ρεπερτόριο…

Στα αποσπάσματα που προβλήθηκαν, άστραφτε, κυριαρχούσε στη σκηνή! Και δίπλα της ο σύντροφος της ζωής της, Φώντας Φιλέρης, συνάδελφοί της φίλοι ζωής.
Αλήθεια, ξέρατε ότι ανάμεσα σε όσα έγραψε ο Φιλέρης ήταν κι αυτά;