Η συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη ένταση που δημιουργεί η Τουρκία στην ευρύτερη περιοχή, είναι πλέον ολομέτωπη και ορατή σε όλους – όσο καλοπροαίρετοι και να θέλουν κάποιοι, να είναι.
της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Κινείται δε σε δύο παράλληλες γραμμές για την έξωθεν ισορροπία και καλή μαρτυρία, αυτή της διπλωματικής οδού και αυτή της έμπρακτης δια των όπλων.
Στον διπλωματικό τομέα, δεν διστάζει, να τροποποιήσει τα ισχύοντα κατά το δοκούν, να συμπεριλάβει στον έλεγχό της περιοχές που δεν της ανήκουν, να υπογράφει Συμφωνίες κλπ και όλα αυτά να τα υποστηρίζει λεκτικά σε κάθε επίπεδο και σε κάθε Οργανισμό. Το κατά πόσο ισχύουν, είναι πανεύκολο να απαντηθεί, αφού και ο ποιο αδαής αντιλαμβάνεται το γράμμα των όσων ισχύουν επί έτη αλλά και το πνεύμα που αυτά υπεγράφησαν και τα οποία έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την «λογική» της Τουρκίας.
Στον στρατιωτικό τομέα, ισχυροποιεί την παρουσία της πέριξ των συνόρων της με στοχευμένες επεμβάσεις, τις οποίες έχει φροντίσει, να καλύψει από πριν με διμερείς συμφωνίες, ώστε να αποφύγει τυχαία κακοτοπιά. Και αφού διασφάλισε στα σύνορά της με την Συρία, όσα επεδίωκε, αποτελεί μονόδρομο να στραφεί προς τον επόμενο γείτονα, ο οποίος είναι η χώρα μας.
Η παρουσία και συμμετοχή μας σε διεθνείς Οργανισμούς καθιστούν πολύ πιο δύσκολη την όποια δικαιολογία μπορεί να προβάλλει η Τουρκία, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, που οραματίζεται. Η στρατηγική σημασία της χώρας μας επίσης της δημιουργεί πρόβλημα. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας παραμένουν πλήρως οργανωμένες και σταθερά σε υψηλό επίπεδο ποιότητας και ηθικού, κάνοντας τον κάθε τρίτο, να σκεφτεί τις κινήσεις του δύο φορές. Αυτά λέει η διεθνής πρακτική αλλά και η λογική.
Στην πράξη όμως, η Τουρκία τι θα κάνει; Βάσιμα, πολλοί μπορούν να προβλέψουν. Και η πρόβλεψη αυτή περιλαμβάνει ένα και μόνο γεγονός: την κατάληψη ενός τμήματος της επικράτειάς μας ώστε μετά να έχει λόγο στο οτιδήποτε και να το διαμορφώσει προς όφελός της. Γιατί πέραν της διεθνούς πρακτικής και της κοινής λογικής όταν έχεις να κάνεις με την μεγαλομανία και τον μεγαλοϊδεατισμό ενός ατόμου, πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα. Πολλά μικρά καθημερινά θέματα που εγείρονται, μπορούν σε μία στιγμή, να δημιουργήσουν το μεγάλο θέμα. Και αν αυτό δεν αρκεί, μπορεί να δημιουργηθεί εσκεμμένα το μεγάλο θέμα.
Δεν πρέπει, να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας αλλά να αντιμετωπίσουμε κατάματα αυτό που έρχεται, για να μην θεωρηθεί η στάση μας σαν φόβος. Με την ορθή προετοιμασία και με αφοσίωση στον μέγιστο βαθμό πρέπει να προχωρήσουμε και δεν υπάρχει περίπτωση να ζημιωθούμε. Πέραν όλων των άλλων, εμείς κάνουμε λόγο για ιερά και όσια, κάτι που δεν μπορεί κανένας μη Έλληνας, να κατανοήσει το βαθύτερο ηθικό νόημά του αλλά την τεράστια εσωτερική δύναμη που αποπνέει.
