Το ισχυρό δίλημμα Μητσοτάκη
-Δεν σας κρύβω ότι από επαγγελματική και μόνο διαστροφή παρακολούθησα την ομιλία του προέδρου Μητσοτάκη, στο πλαίσιο της εκδήλωσης για την παρουσίαση των 42 υποψηφίων ευρωβουλευτών. Το συμπέρασμα που έβγαλα είναι ότι σε αντίθεση με τη χαλαρότητα με την οποία αντιμετώπιζαν οι ηγέτες την ευρωκάλπη, ο πρωθυπουργός σπεύδει να βάλει εγκαίρως τα διλήμματα των επικείμενων εκλογών. Αν θέλετε την άποψή μου και ορθώς πράττει, αφού όπως είπε στις κάλπες κρίνεται η σταθερότητα της χώρας. Το βασικό όμως που προέκυψε από τη χθεσινή ομιλία του αρχηγού Κυριάκου είναι ότι σε καμία περίπτωση ο κόσμος δεν θα πρέπει να αντιμετωπίσει με χαλαρότητα τις συγκεκριμένες εκλογές. Απεναντίας όπως σημείωσε με νόημα, όσοι ετοιμάζονται να στείλουν μήνυμα δεν έχουν παρά να πράξουν, ψηφίζοντας τη ΝΔ, η οποία όπως είπε ο Μητσοτάκης, εγγυάται τη σταθερότητα της χώρας.
Ο Λαβράνος και οι φήμες στήριξης μικρού κόμματος
-Όσοι γνωρίζουν την ιστορική διαδρομή του κανονικού Γιάννη Λαβράνου, του γνωστού δηλαδή μεγαλοεπιχειρηματία, υποθέτω ότι θα έχουν μάθει για τη διαχρονική σχέση που διατηρούσε ο εν λόγω με πασίγνωστο Έλληνα πολιτικό. Εκείνο που ενδεχομένως να μην γνωρίζουν είναι κάτι φήμες που κυκλοφορούν εσχάτως στην πιάτσα σύμφωνα με τις οποίες ο δραστηριοποιούμενος σε 16 χώρες επιχειρηματίας, φέρεται να βρίσκεται πίσω από τη χρηματοδότηση, νέου πολιτικού φορέα.
Η δύσκολη άσκηση του Σαμαρά
-Όλο αυτό το διάστημα ο πρόεδρος της καρδιάς μας, που δεν είναι άλλος από τον Αντώνη Σαμαρά, διατύπωνε ένα επιχείρημα, που ομολογώ ότι είχε μια κάποια βάση. Έλεγε ότι ελλείψει δεξιάς και πατριωτικής υποψηφιότητας, δυσκολεύεται να πείσει ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων της ΝΔ, που για οποιοδήποτε λόγο είναι δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να τον ξαναψηφίσουν. Από χθες το επιχείρημα του πρώην πρωθυπουργού έχει εξασθενίσει, αφού η παρουσία Μπελέρη, ακυρώνει κάθε αντίστοιχη επιχειρηματολογία. Με δεδομένο ότι στελέχη όπως οι Βορίδης, Άδωνις, Πλεύρης και Παπασταύρου, έχουν ήδη προαναγγείλει ότι θα βγουν στον δρόμο για λογαριασμό του προφυλακισμένου δημάρχου Χειμάρρας, αντιλαμβάνεστε πόσο δυσκολεύει η απόφαση για «λευκή απεργία» από τον πρόεδρο Σαμαρά. Με κάτι τέτοια ο Μητσοτάκης τους αφήνει ανάσκελα και με το όνειρο της αμφισβήτησης πάντα ανεκπλήρωτο.
Η ποσοτική διεκδίκηση Ανδρουλάκη
-Μου λένε ότι ο πρόεδρος Ανδρουλάκης, βλέποντας ότι έχει πάρει την κάτω βόλτα, ξεκίνησε να τηλεφωνεί σε καναλάρχες και εκδότες διεκδικώντας περαιτέρω παρουσία στα μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο εκείνο που πρέπει να του επισημάνει κάποιος είναι ότι το θέμα δεν είναι ποσοτικό, αλλά πέρα ως πέρα ποιοτικό. Για να σας το κάνω πιο λιανά, ο κόσμος δεν γυρνά την πλάτη στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, επειδή δεν τον βλέπει συχνά στην τηλεόραση, αλλά γιατί όταν τον βλέπει δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς πρεσβεύει.
Η Frank and Fame την καμπάνια της ΝΔ
-Για τον καινούργιο δρόμο μην αλλάζεις τον παλιό, έλεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου. Τη λογική αυτή φαίνεται ότι ακολουθεί και ο πρόεδρος Μητσοτάκης αν κρίνω από το γεγονός ότι αποφάσισε να «χρησιμοποιήσει» ακριβώς την ίδια ομάδα που έτρεξε τις εκλογές τόσο το ’19, όσο και το ’23. Έτσι εκτός από τον Θωμά Βαρβιτσιώτη, τον Ερικ Παρκς, τον Θοδωρή Λιβάνιο για τις δημοσκοπήσεις, η εταιρεία που θα τρέξει την καμπάνια της ΝΔ, θα είναι η Frank and Fame που ως γνωστόν έτρεξε και τις προηγούμενες (καμπάνιες).
Τα δεξιά γαβγίσματα του Πίνατ
-Επειδή η θεία μου από τα Χανιά λίγο έλειψε να μου τινάξει, τις ήδη ανατιναγμένες σχέσεις με το Μαξίμου, με αυτά που μου είπε για τον Πίνατ, σπεύδω σήμερα να αποκαταστήσω την τάξη. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και για να μην αδικήσω όλα τα ικανά στελέχη που μετέχουν στην Επιτροπή εκλογικού αγώνα, σημειώνω ότι ο λόγος που θεώρησα ότι αδικήθηκε ο συμπαθέστατος σκύλος του Μαξίμου, ο οποίος αποκλείστηκε για άγνωστους λόγους από το συγκεκριμένο όργανο, συνδέεται με την ικανότητά του, να αποτρέψει την εκροή δεξιών ψηφοφόρων προς τον Βελόπουλο και τη Νίκη. Ο Πίνατ που όταν θέλει, μετεξελίσσεται σε αυθεντικό μαντρόσκυλο, θα μπορούσε να φανεί πολύ πιο χρήσιμος (με την απαιτούμενη εκπαίδευση) από κάτι βουτυρένιους που συμμετέχουν στη γαλάζια Επιτροπή. Αυτός και μόνο ήταν ο λόγος που επισήμανα τον αποκλεισμό του και κανένας άλλος. Φυσικά εν προκειμένω διατυπώνεται και ένα αντεπιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο, ο Πίνατ, μέχρι σήμερα έχει επιδείξει μια σχετικώς light συμπεριφορά. Και το συγκεκριμένο συμπέρασμα προκύπτει από την αντιμετώπιση της οποίας έτυχε ακόμη και το απόγευμα της περασμένης Κυριακής ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας, τον οποίο υποδέχεται λες και είναι του «σπιτιού» (δηλαδή του Μαξίμου) το συμπαθές τετράποδο.
Απολογία για τον Μπελέρη
-Από νωρίς χθες το πρωί έχω αρχίσει και ζω με συναδελφικές τύψεις, γιατί αντί να σηκώσω ο αθεόφοβος το τηλέφωνο και να πάρω τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης Παύλο Μαρινάκη, αποφάσισα για άλλη μια φορά να κάνω ρεπορτάζ. Έτσι, την ώρα που η «γραμμή» που είχε δώσει το Μαξίμου για την υποψηφιότητα Μπελέρη, ήταν ότι το σκέφτεται ο πρόεδρος Μητσοτάκης, εμείς εδώ στο φτωχικό μας, αποκαλύπταμε ότι είχε κλειδώσει η υποψηφιότητα του προφυλακισμένου δημάρχου Χειμάρρας. Επειδή αντιλαμβάνομαι ότι έχω εκθέσει τις καλές πηγές του Μαξίμου, ενώπιον Θεού και αναγνωστών δεσμεύομαι ότι μέχρι την Πέμπτη θα ακολουθήσω πιστά τη «γραμμή» του εκπροσώπου Μαρινάκη. Αυτή που επί της ουσίας εκθέτει εαυτούς και αλλήλους.
Η «γραμμή» Μαρινάκη
-Ανεξάρτητα πάντως από τα παραπάνω, πρέπει να επισημάνω ότι πρώτη η στήλη (μαζί με τα ομόσταυλα Παραπολιτικά) είχε αποκαλύψει την ιδέα του τέως υπουργού Επικρατείας Σταύρου Παπασταύρου, σε σχέση με την υποψηφιότητα Μπελέρη. Ήταν η εποχή που τα άλλα media, που λαμβάνουν πληροφορίες κυρίως από τον εκπρόσωπο Μαρινάκη, «αποκάλυπταν» ότι τελικώς θα είναι υποψήφιος ο Μεϊμαράκης, η Βόζεμπεργκ, ο Αυτιάς και ο Κιμπουρόπουλος. Κάτι σαν ανάγνωση των επίσημων δελτίων Τύπου. Ωστόσο, καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Ο καθένας άλλωστε κάνει τη δουλειά του, όπως εκείνος θεωρεί ότι είναι καλύτερα.
Το παρασκήνιο της απόφασης…
-Επειδή όμως ο Μπελέρης ανακοινώθηκε, άρα αποδεσμεύομαι από τις πηγές μου, για να γράψω για το σχετικό παρασκήνιο που προηγήθηκε της απόφασης Μητσοτάκη, που ομολογώ ότι στο τέλος κάνει πάντα την πολιτικά ορθή επιλογή. Η αλήθεια είναι ότι προς τα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας ο πρωθυπουργός είχε πειστεί κυρίως από τους Γιώργο Γεραπετρίτη και Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, ότι η υποψηφιότητα του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας θα διατάρασσε τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Την Παρασκευή, λοιπόν, ο υπουργός Βορίδης φέρεται να εξουσιοδοτήθηκε προκειμένου να μεταφέρει μήνυμα του αρχηγού Κυριάκου προς την οικογένεια του προφυλακισμένου ομογενούς. Και το μήνυμα αφορούσε την απόφαση του πρωθυπουργού για τη συμμετοχή του υιού Πέτρου στην ευρωλίστα της ΝΔ. Αν και απέφυγα να ρωτήσω τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης ή οποιονδήποτε άλλον στο Μαξίμου, ο νεότερος Μπελέρης αρνήθηκε με το άκουσμά της την πρόταση. Έτσι, κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, Βορίδης, Νέζης και περιφερειακά ο Παπασταύρου, προσπάθησαν να ρίξουν γέφυρες προκειμένου να βρεθεί λύση. Κάπου εκεί προς το απόγευμα της Κυριακής, ο πρόεδρος Μητσοτάκης, ζυγίζοντας όλα τα δεδομένα φώναξε τον γιο και τον αδερφό του προφυλακισμένου δημάρχου, για να τους ανακοινώσει την απόφασή του, για την συμμετοχή του Φρέντι στο ευρωψηφοδέλτιο.
… και το τηλεφώνημα της Μέτσολα στον Κυριάκο
-Ανάμεσα στα πολλά που διημείφθησαν τις προηγούμενες μέρες πριν ο πρόεδρος Μητσοτάκης λάβει την απόφαση για τη συμμετοχή στο ευρωψηφοδέλτιο του Μπελέρη, ήταν όπως μαθαίνω και ένα τηλεφώνημα που δέχθηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός από την πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα. Κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας των δύο, η τελευταία φαίνεται να διατύπωσε έναν εύλογο προβληματισμό σε σχέση με τη δυνατότητα του προφυλακισμένου δημάρχου να ορκιστεί ευρωβουλευτής εφόσον φυσικά εκλεγεί. Με δεδομένο ότι μέχρι τότε το αλβανικό δικαστήριο θα δικάσει ένα πρώτο αίτημα (προς τον Ιούνιο) για την άρση της προφυλάκισης, ενώ τον Σεπτέμβριο ο Μπελέρης θα έχει εκτίσει το 1/3 της ποινής, δεν θα υπάρξει κανένα απολύτως θέμα σε σχέση με την ορκωμοσία του. Επίσης εκείνο που προφανώς είχε ξεχάσει η Μέτσολα είναι ότι προσφάτως το ΕΛΚ είχε εκδώσει ψήφισμα υπέρ του υποψηφίου (πλέον) ευρωβουλευτή. Όλα αυτά και κάτι ακόμη που έφτασαν στ΄ αυτιά μου έχουν ελάχιστη (πιστέψτε με) σημασία μπροστά στο γεγονός της απολύτως ορθής απόφασης Μητσοτάκη.
Πρωτιά Αυτιά, με δεύτερη τη Βόζεμπεργκ
-Από κάτι δημοσκοπήσεις που έχουν πέσει στα χέρια μου, προκύπτει σταθερό (αλλά οριακό) προβάδισμα του Γιώργου Αυτιά από την ευρωβουλευτίνα Ελίζα Βόζεμπεργκ. Με μεγάλη απόσταση από τη δεύτερη, βρίσκεται ο πρόεδρος Μεϊμαράκης, ενώ ακολουθούν οι Βούλα Πατουλίδου, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Πύρρος Δήμας, Μαρία Σπυράκη, Στέλιος Κιμπουρόπουλος, Νόνη Δούνια, Δημήτρης Τσιόδρας και Θανάσης Εξαδάκτυλος. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων οι σχετικές έρευνες πραγματοποιήθηκαν πριν την ανακοίνωση των τελευταίων ονομάτων που όπως και να το κάνουμε ανακατεύουν και μάλιστα για τα καλά την τράπουλα. Για παράδειγμα, η είσοδος Μπελέρη εκ των πραγμάτων θα αποδυναμώσει την όποια δυναμική καταγράφει η υποψηφιότητα Δήμα στο βορειοηπειρωτικό στοιχείο.
Το μυστήριο με τη σταυροδοσία στις προκριματικές του ΣΥΡΙΖΑ
-Γιατί δεν δίνει η Κουμουνδούρου πόσους σταυρούς πήρε ο κάθε υποψήφιος στις προκριματικές εκλογές της περασμένης Κυριακής; Η ημιεπίσημη απάντηση είναι πως δεν δίνονται οι σταυροί για να μην υπάρξει εσωκομματικός ανταγωνισμός. Κάποιοι πάλι λένε πως θα δοθούν ιδιαιτέρως σε κάθε ενδιαφερόμενο οι δικοί του σταυροί και μόνο! Και ποιος ξέρει τι άλλο θα ακούσουμε από το επιτελείο του Stefanos για μια εντελώς ασυνήθιστη πρακτική αδιαφάνειας. Μήπως όμως το πρόβλημα είναι αλλού; Ψιθυρίζεται ότι ο πραγματικός λόγος… απόκρυψης των σταυρών είναι πως στην πραγματικότητα δεν προσήλθαν να ψηφίσουν 63.000 αλλά πολλοί λιγότεροι-κάποιες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 45.000, πάνω-κάτω. Αν λοιπόν δοθούν οι σταυροί, θα προκύψει η μαϊμουδιά και έτσι θα αμαυρωθεί η εικόνα της επιτυχούς προσέλευσης που εκπέμπει η Κουμουνδούρου…
Το παιχνίδι με τον Ζαγοράκη
-Λίγο πριν την αναγγελία ότι ο Ζαγοράκης θα είναι υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ, έγινε η διαρροή προς τη Χαριλάου Τρικούπη ότι μερικές ώρες πριν είχε γίνει κρούση στον πολύφερνο ευρωβουλευτή από τον Βελόπουλο για να ενταχθεί στο κόμμα του. Στο ΠΑΣΟΚ σήμανε συναγερμός και αυτός ήταν ο λόγος που ο Νίκος Ανδρουλάκης επέσπευσε τη συμφωνία και τη σχετική αναγγελία για το ευρω-παντρολόγημα… Πάντως, στεναγμός ανακούφισης ακούστηκε και από Μαξίμου μεριά, γιατί απλώς αναλογίστηκαν πόσο πιο δύσκολα θα ήταν τα πράγματα στη Βόρεια Ελλάδα με τον Ζαγοράκη υποψήφιο με την Ελληνική Λύση…
Επιλεκτική αμνησία για τους ΑΝΕΛ
-Κάθε φορά που κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ κάνει αναφορές στο παρελθόν του κόμματος, πιάνεται -που λένε- με τη γίδα στην πλάτη. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά της Όλγας Γεροβασίλη, που ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε τα εξής: «Ο προοδευτικός χώρος πρέπει να δίνει προοπτική διακυβέρνησης. Όπου έπαψε αυτό να υπάρχει, αναδείχθηκε η ακροδεξιά απέναντι στην κεντροδεξιά. Αυτή η εφιαλτική προοπτική αποτράπηκε στην Ελλάδα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία δώδεκα χρόνια κατάφερε να είναι ο βασικός αντίπαλος της ΝΔ». Μιλάει δηλαδή για την περίοδο 2012-2024. Μήπως η κ. Γεροβασίλη πάσχει από επιλεκτική αμνησία; Γιατί αν δεν μας απατά η μνήμη μας, από το 2015 έως το 2019, δηλαδή επί τέσσερα συναπτά έτη, ο ΣΥΡΙΖΑ πολέμησε τη ΝΔ, κυβερνώντας σε αγαστή συνεργασία με ένα αμιγώς ακροδεξιό κόμμα, τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Για την οποία συνεργασία ακόμα περιμένουμε μια «συγνώμη», που χάθηκε πλέον μαζί με το… φιλότιμο επί ημερών του Stefanos.
Η διάσωση που δεν είναι νίκη
-Με σχετική χρονοκαθυστέρηση διάβασα τα όσα υποστήριξε ο Αντιπρόεδρος του ΔΣ και Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Intrakat, Αλέξανδρος Εξάρχου, μιλώντας στο 9ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών. Από τα πολλά και διαφορετικά που υποστήριξε, ομολογώ ότι ξεχώρισα το καμπανάκι που χτύπησε σε σχέση με το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλοι την οικονομία την επομένη της κρίσης. Στη χώρα μας, είπε ο Εξάρχου, συχνά έχουμε την τάση να δίνουμε διαφορετικό χαρακτήρα στα γεγονότα, ερμηνεύοντάς τα κατ’ εσφαλμένο τρόπο, καθώς δεν μπορούμε να αποδίδουμε χαρακτηριστικά νίκης στη διάσωση της ελληνικής οικονομίας, που ακολούθησε την ελληνική κρίση. Αν σας πω ότι δεν με βρίσκει σύμφωνο η προσέγγιση της διάσωσης, που κάποιοι την έχουν αντιμετωπίσει ως νίκη, απλά θα σας έλεγα ψέματα.
Το ΣτΕ δικαίωσε τον ΦΟΔΣΑ Κεντρικής Μακεδονίας
-Τελικά την πιο πολλή δουλειά για να προχωρήσουν τα μεγάλα και σημαντικά έργα δημοσίου συμφέροντος σε αυτή τη χώρα την κάνει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ανάμεσα σε αναθέτουσες αρχές, διαγωνιζόμενες εταιρείες και κατά καιρούς αλλοπρόσαλλες αποφάσεις της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ), άκρη βγάζει μόνο το ΣτΕ. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ο διαγωνισμός με τη μορφή ΣΔΙΤ για την κατασκευή της Μονάδας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων στη Μαυροράχη, της μεγαλύτερης στη Βόρεια Ελλάδα, για την ορθή διαχείριση στερεών αποβλήτων εννιά δήμων της Δυτικής Θεσσαλονίκης και το σύνολο των δήμων των νομών Πέλλας, Ημαθίας και Πιερίας, καθώς και τον Δήμο Παιονίας Κιλκίς. Κατά του διαγωνισμού που διοργάνωνε ο ΦΟΔΣΑ, είχαν προσφύγει οι εταιρείες Μυτιληναίος και Άκτωρ (πριν από την εξαγορά από την Intrakat) στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ). Οι προσφυγές των δυο εταιρειών είχαν γίνει δεκτές από την ΕΑΑΔΗΣΥ, κατά των αποφάσεων της οποίας προσέφυγε στο ΣτΕ, ωστόσο ο ΦΟΔΣΑ, τελικώς δικαιώθηκε πανηγυρικά. Η απόφαση του ΣτΕ αποτελεί και μια προσωπική δικαίωση για τον πρόεδρο του ΦΟΔΣΑ Κεντρικής Μακεδονίας Μιχάλη Γεράνη, που έχει σηκώσει το βάρος του διαγωνισμού, κι ο οποίος αναφερόμενος στην απόφαση του ΣτΕ ανάφερε χαρακτηριστικά: «Οι διαγωνισμοί δεν διεξάγονται χάριν των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον χώρο, αλλά για την εξυπηρέτηση δημόσιων αναγκών».
