Του Αβέρκιου Λουδάρου*
Ώστε έτσι, λοιπόν, ο στρατηγός της κυβέρνησης Τσίπρα ανήκε στην ΚΝΕ, γαλουχήθηκε πολιτικά με την κατήχηση και συζητώντας πολιτικά με τους συντρόφους του στη νεολαία του ΚΚΕ. Την πληροφορία μας τη δίνει ο ίδιος σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της «Αύγης», άρθρο μαθητικού επιπέδου και όχι με ύφος που θα προϊδέαζε για την σκέψη και την κρίση του στελέχους που χαράζει τον στρατηγικό σχεδιασμό σε κυβέρνηση δυτικής-αστικής δημοκρατίας. Ας είναι, αυτόν επέλεξε ο Τσίπρας, αυτόν πληρώνουμε.
Το καλό είναι ότι με το άρθρο αυτό, εμείς οι κοινοί θνητοί που δεν έχουν την τύχη να συνομιλούμε με αυτόν τον ογκόλιθο της πολιτικής σκέψης, λύσαμε μία απορία: πώς ο Καρανίκας ο μαρξιστής τέρπεται να παρακολουθεί τις εκπομπές της Ελένης Μενεγάκη, που όπως και να το κάνουμε είναι ελαφριές για τους επαναστάτες. Ο άνθρωπος, στα νιάτα του, έπηξε από το πολύ διάβασμα και τις ατελεύτητες συζητήσεις με τα συντρόφια και τώρα ξεκουράζει το μυαλό του. Ή κατάλαβε ότι η Μενεγάκη έχει πιάσει το νόημα της ζωής και προσπαθεί να κλέψει κάτι από την αύρα της (το δεύτερο ενδεχόμενο είναι απίθανο, καθώς το να καταλαβαίνεις τι συμβαίνει γύρω σου πρέπει να έχεις την στοιχειώδη λογική).
Λοιπόν, η ουσία είναι μία: ότι ο Καρανίκας που θεωρεί την καριέρα χολέρα (όχι την καριέρα της Μενεγάκη, αλλά όλων των άλλων) την έπαθε από το πολύ διάβασμα. Με το πολύ διάβασμα ξεχώρισε από τους λεπρούς, τους δεξιούς. «Εμείς, λέει, διαβάζαμε Τολστόι, Βάρναλη, Ρίτσο, Λένιν, Μαρξ, Μπακούνιν. Αγαπούσαμε τον Ντοστογιέφσκι, προτιμούσαμε να ανιχνεύσουμε τον Διαφωτισμό από τον Ρουσσώ ή τον υλιστή και άθεο Ντιντερό». Και συνεχίζει: «Πηγαίναμε να δούμε Ταρκόφσκι, Βισκόντι και Αγγελόπουλο, ενώ μετά βγαίναμε να αναλύσουμε τι είδαμε και, καθώς μιλάγαμε για τον ιταλικό νεορεαλισμό, μαλώναμε για τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό και κοροϊδεύαμε το Χόλιγουντ». Αυτά λέει έκαναν και ξεχώρισαν από τους δεξιούς, που «διαβάζανε “4 τροχούς”, “Moto” και “Marie Claire”, όταν εμείς διαβάζαμε φιλοσοφία».
Δηλαδή, η αριστερά κατέκτησε την ιδεολογική της ηγεμονία στην ελληνική κοινωνία, γιατί οι φωτισμένοι εκφραστές της, τύπου Καρανίκα, διάβαζαν Μαρξ (που φυσικά δεν υπήρξε φιλόσοφος, αλλά οικονομολόγος) και Μπακούνιν (που επίσης δεν υπήρξε φιλόσοφος, αλλά πατέρας του αναρχισμού). Εάν οι μέντορες του Καρανίκα ήταν φιλόσοφοι, θα ντρέπονταν και μόνο να σκεφτούν ότι η βάση της κοινωνίας είναι η οικονομία και όχι ο άνθρωπος, θα ντρέπονταν να υποστηρίξουν ότι υπάρχει κοινωνία ισότητας. Αλλά αυτά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Ο αγαπητός Καρανίκας, διχαστικός περισσότερο από όσο του επιτρέπει το πνευματικό του υπόβαθρο, θέλει με το άρθρο του να πείσει ότι οι αριστεροί είναι καλοί, γιατί διαβάζουν ό,τι διαβάζουν τέλος πάντων, οι υπόλοιποι είναι κακοί, γιατί διαβάζουν life style έντυπα. Εκείνος που κρέμεται από τα χείλη της Μενεγάκη, σε ποια κατηγορία πιστεύει ότι ανήκει; Αλλά και αυτό είναι ήσσονος σημασίας και δεν τον κακολογούμε.
Ο άνθρωπος αυτός που κομπάζει ότι είναι ανώτερος όλων, γιατί διάβασε Ρώσους λογοτέχνες και δυο-τρεις «φιλοσόφους», ζει στο απόλυτο σκοτάδι. Γιατί δεν έχει νιώσει τη δύναμη του φωτός που εκπέμπει το ελληνικό πνεύμα. Γιατί δεν άνοιξε ποτέ τα στραβά του να διαβάσει τους μεγάλους τραγωδούς, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Ηράκλειτο, Πυθαγόρα, Επίκουρο και τόσους άλλους Έλληνες στοχαστές. Μα τι λέμε τώρα; Η κυβέρνησή του μειώνει τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, πετάει έξω από τη διδακτέα ύλη την «Αντιγόνη» και σε λίγο θα διδάσκουν στα σχολεία μας Μαρξ και Μπακούνιν, για να γίνουν τα ελληνόπουλα ανώτεροι άνθρωποι, όχι δεξιοί που διαβάζουν «4 τροχούς».
Αριστουργήματα έχουν συγγράψει ο Ντοστογιέφσκι και ο Τολστόι, αλλά ο Καρανίκας δεν άκουσε ποτέ για τον Καζαντζάκη, τον Καραγάτση, τον Μυριβήλη. Ρίτσος και ξερό ψωμί, που έλεγαν οι καθοδηγητές και οι σύντροφοί του στην ΚΝΕ, αλλά ούτε έναν στίχο από τους νομπελίστες μας; Ούτε Ελύτης, ούτε Σεφέρης, ούτε Καρυωτάκης, ούτε Καβάφης στα αναγνώσματά σας, σύντροφοι; Βέβαια, εάν είχατε ελληνική παιδεία δεν θα ήσασταν σύντροφοι και δεν θα τρώγατε τον χρόνο σας να συζητάτε τις θεωρίες του Ρουσώ, ότι ο άνθρωπος πρέπει να επιστρέψει στις σπηλιές.
Φαίνεται ότι από το πολύ διάβασμα, ο Καρανίκας δεν προλάβαινε να ακούσει μουσική, εκτός κι αν του διέφυγε να μας πληροφορήσει ότι οι ανώτεροι άνθρωποι ακούν Θεοδωράκη. Έτσι, μας δένει τα χέρια και δεν μπορούμε να του υπενθυμίσουμε ότι υπάρχει και ένας Χατζιδάκις. Για τον Σαββόπουλο δεν λέμε τίποτα, γιατί θα μπλέξουμε την ΕΚΟΝ-Ρήγας Φεραίος και θα ανάψουμε παλιά πάθη με τους ΚΝίτες, πρώην και νυν.
Μία τελευταία απορία: Γιατί ο Καρανίκας επαίρεται ότι έβλεπε Ταρκόφσκι στον κινηματογράφο; Δεν γνωρίζει ότι ο επονομαζόμενος ποιητής του κινηματογράφου εγκατέλειψε τη σοβιετία και έζησε αυτοεξόριστος στην Ιταλία, όπου γύρισε τις ταινίες του, προφανώς γιατί δεν άντεχε τους ανώτερους ανθρώπους τύπου Καρανίκα;
*Ο Αβέρκιος Λουδάρος είναι συγγραφέας του βιβλίου «Άκου νεοέλληνα – οι αιτίες που μας οδήγησαν στην κρίση και την παρακμή»
