Υπάρχει συζυγική ευτυχία;
Ο γάμος είναι τύπος της πνευματικής ενώσεως του Χριστού με την Εκκλησία. Ο αρραβώνας να είναι σύντομος, να μην τραβάει μακριά.
Όταν περάσει κανείς τα 30, αρχίζει να δυσκολεύεται να αποφασίσει (να παντρευτεί ή να μονάσει). Και για να παντρευτεί 30 πρέπει να τον σπρώχνουν και όταν φτάσει στα 40 εξήντα, χρειάζεται εξήντα να σπρώχνουν. Και όσο περνούν τα χρόνια, τόσο πιο πολύ δυσκολεύεται. Ο νέος προσαρμόζεται ευκολότερα σε όποιο τρόπο ζωής και αν ακολουθήσει. Ο μεγάλος, όλα τα εξετάζει με την λογική του. Έχει πια διαμορφωθεί ο χαρακτήρας του και δύσκολα αλλάζει. Είναι χυμένο μπετόν… (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Αν θέλει ο άνδρας να βοηθήσει την γυναίκα πνευματικά, ας προσπαθήσει να την συνδέσει με κάποια οικογένεια που ζει πνευματικά και η μητέρα έχει ευλάβεια, ώστε να παρακινηθεί να την μιμηθεί. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Πρέπει κανείς την αρραβωνιαστικιά του να την βλέπει σαν αδερφή του και να είναι και οι δύο πολύ προσεκτικοί και να εγκρατεύονται. Να κάνουν τον αγώνα τους, για χάρη του Θεού, για να στεφανωθούν στο τέλος σαν φιλότιμοι αγωνιστές. Αυτό συμβολίζουν τα στέφανα της Εκκλησίας. Έτσι κανείς έχει βοηθό του την Θεία Χάρη. Ο αρραβώνας να είναι σύντομος, να μην τραβάει μακριά. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Η συζυγική ευτυχία μπορεί να υπάρξει, αλλά απαιτείται μια προϋπόθεση: Να έχουν αποκτήσει οι σύζυγοι πνευματική περιουσία, αγαπώντας το Χριστό και τηρώντας τις εντολές Του. Έτσι θα φτάσουν να αγαπιούνται αληθινά μεταξύ τους και να είναι ευτυχισμένοι. Διαφορετικά θα είναι ψυχικά φτωχοί, δεν θα μπορούν να δώσουν αγάπη και θα έχουν δαιμονικά προβλήματα, που θα τους κάνουν δυστυχισμένους. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Όταν πήγαινε κάποιος παντρεμένος, στον Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, που δεν είχε καλή σύζυγο ή μία παντρεμένη, της οποίας η σύζυγος δεν ήταν καλός και σήκωνε το σταυρό του ή το σταυρό της με υπομονή, τον αποκαλούσε άγιο· και αν ήταν γυναίκα, την αποκαλούσε αγία.
Ο γάμος είναι τύπος της πνευματικής ενώσεως του Χριστού με την Εκκλησία. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Στη Αγία Σύνοδο της Λαοδικείας, ο 53ος κανόνας, απαγορεύει εντελώς στους Χριστιανούς να παίζουν μουσικά όργανα, να τραγουδούν και να χορεύουν στους γάμους. Απλά να γευματίζουν σεμνά, όπως ταιριάζει σε Χριστιανούς. Και στον 54ο κανόνας αναφέρεται, ότι μόλις εισέλθουν οι οργανοπαίκτες στο χώρο και αρχίσουν το γλέντι, όλοι και ιδιαίτερα οι κληρικοί να αποχωρούν από το χώρο, για να μην ακούσουν, τις διεφθαρμένες αυτές μελωδίες. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
