Αν μελετάμε και ερευνάμε τις θείες Γραφές, όπως μας προστάζει ο Κύριος, τότε θα γνωρίσουμε το δρόμο των εντολών του. και ακολουθώντας το δρόμο αυτό χωρίς να στρέφουμε «εις τα οπίσω», θα φτάσουμε στη σωτηρία, που είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός.
ας τρέξουμε λοιπόν πρόθυμα και γρήγορα, χωρίς να σηκώνουμε κανένα άλλο φορτίο, κανένα κοσμικό πράγμα, που θα μας εμποδίσει να φτάσουμε στην «άνω Ιερουσαλήμ» και να δούμε το Σωτήρα μας Χριστό. ας νοιαστούμε μόνο για τη σωτηρία μας, για τίποτ άλλο.
Αλλά πως θα σωθούμε ; με ποια μέσα ;
Δύο ειν αυτά, ένα του Θεού κι ένα δικό μας. το πρώτο είναι η χάρη του Αγίου Πνεύματος, που μας στηρίζει και μας δυναμώνει στον πνευματικό μας αγώνα. το δεύτερο είναι η απόφασή μας να πεθάνουμε για τον κόσμο και τη σάρκα, να περιφρονήσουμε τα κοσμικά και σαρκικά έργα.
ο ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει σχετικά στην πρώτη επιστολή του : «μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. Εάν τις αγαπά τον κόσμον, ουκ έστιν η αγάπη του Πατρός εν αυτώ». Γιατί όμως να μην αγαπάμε τον κόσμο και τα κοσμικά πράγματα ; και γιατί όποιος αγαπάει τον κόσμο, δεν αγαπάει αληθινά τον Θεό ; το εξηγεί ο ίδιος ευαγγελιστής παρακάτω : «Ότι παν το εν τω κόσμω η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου ουκ έστιν εκ του Πατρός, αλλ εκ του κόσμου εστί». και είναι γνωστό, πως «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται». γι αυτό εμείς οι χριστιανοί, λέει ο απόστολος Παύλος, «ου το πνεύμα του κόσμου ελάβομεν, αλλά το Πνεύμα το εκ του Θεού». Αυτό είναι το Άγιο Πνεύμα, «το Πνεύμα της αληθείας, ο ο κόσμος ου δύναται λαβείν, ότι ου θεωρεί αυτό ουδέ γινώσκει αυτό», όπως βεβαίωσε ο Κύριος. ο Ίδιος πάλι, μιλώντας στους μαθητές του λίγο πριν από τη σύλληψη και το πάθος του, είπε ρητά : «Υμείς εκ του κόσμου ουκ εστέ, αλλ εγώ εξελεξάμην υμάς εκ του κόσμου». και μετά τη σύλληψη του, μπροστά στον Πιλάτο, δήλωσε : «η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου».
Μετά απ ολ αυτά, τι σχέση μπορεί να έχει ο χριστιανός με τον κόσμο της αμαρτίας ; και τι σχέση μπορούν να έχουν τα έργα του κόσμου με τα έργα του Αγίου Πνεύματος ; «τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία ; τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος ; τις δε συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαρ ; ». Μπορούν να συμφωνήσουν ποτέ ο Χριστός με τον σατανά ; Ασφαλώς όχι. Άλλο τόσο και οι χριστιανοί με τους ανθρώπους της αμαρτίας. «διο εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε, και ακαθάρτου μη άπτεσθε». Φύγετε απ ανάμεσά τους, φωνάζει ο απόστολος. Χωρισθείτε απ αυτούς. μην αγγίζετε καμμιάν ακαθαρσία. Γιατί «ο κόσμος παράγεται και η επιθυμία αυτού· ο δε ποιων το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα».
Αλλά, θα ρωτήσετε, έχουμε τη δυνατότητα να τα βάλουμε με τον κόσμο ; Μπορούμε ν αποξενωθούμε από τα πράγματα και το φρόνημα του κόσμου, αφού ζούμε στον κόσμο και συμβιώνουμε με κοσμικούς ανθρώπους ; ναι, μπορούμε, με την προϋπόθεση πως έχουμε αναγεννηθεί εν Χριστώ και διαθέτουμε βαθειά και ζωντανή πίστη σ Εκείνον. Γιατί «το γεγεννημένον εκ του Θεού νικά τον κόσμον· και αύτη εστιν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών», γράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης. και συμπληρώνει : «τις εστίν ο νικών τον κόσμον ; ο πιστεύων ότι Ιησούς εστιν ο υιός του Θεού». η πίστη μας αυτή θα μας δώσει τη δύναμη να πολεμήσουμε με τον κόσμο και να τον νικήσουμε. Γιατί η πίστη ενεργοποιεί την δύναμη του Θεού. και «τα αδύνατα παρ ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστι». Μ αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε τελικά να πούμε κι εμείς μαζί με τον απόστολο Παύλο : «Εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω».
περ από τον κόσμο όμως, είπαμε στην αρχή πως πρέπει να πεθάνουμε και για τη σάρκα. Γιατί ; Επειδή η σάρκα μας, μετά την προπατορική πτώση, αποζητάει να τραφεί με την αμαρτία, κι έτσι αντιπολεμάει τα πνευματικά έργα. «η γαρ σαρξ επιθυμεί κατά του Πνεύματος, το δε Πνεύμα κατά της σαρκός. Φανερά δε εστι τα έργα της σαρκός, άτινά εστι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έρεις, ζήλοι, θυμοί, εριθείαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι και τα όμοια τούτοις. οι τα τοιαύτα πράσσοντες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσιν». να ποια είναι τα έργα της σάρκας. να και η φοβερή κατάληξη των σαρκικών ανθρώπων : «βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι»!
Αντίθετα, όσοι ανήκουν στον Χριστό, «την σάρκα εσταύρωσαν συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις». Αυτοί αγωνίζονται να καθαριστούν «από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, επιτελούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού». Αγωνίζονται με φόβο Θεού να γίνουν άγιοι, οδηγούμενοι από το πανάγιο Πνεύμα, σύμφωνα με την αποστολική προτροπή : «Πνεύματι περιπατείτε και επιθυμίαν σαρκός ου μη τελέσητε. οι γαρ κατά σάρκα όντες τα της σαρκός φρονούσιν, οι δε κατά Πνεύμα τα του Πνεύματος. το γαρ φρόνημα της σαρκός θάνατος, το δε φρόνημα του Πνεύματος ζωή και ειρήνη· διότι το φρόνημα της σαρκός έχθρα εις Θεόν· τω γαρ νόμω του Θεού ουχ υποτάσσεται· ουδέ γαρ δύναται. ει γαρ κατά σάρκα ζήτε, μέλλετε αποθνήσκειν· ει δε Πνεύματι τας πράξεις του σώματος θανατούτε, ζήσεσθε».
ας νεκρώσουμε λοιπόν, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και τον αυτοπροαίρετο αγώνα μας, το κοσμικό και σαρκικό μας φρόνημα, για να ζήσουμε αιώνια μαζί με τον Χριστό, αλλά και να φωτίσουμε τους ανθρώπους του κόσμου, που ζουν στο σκοτάδι της άγνοιας και της αμαρτίας, όπως είπε ο Κύριος : «Υμείς εστε το φως του κόσμου. Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς».
