Η Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής τιμά ιδιαίτερα τη Μητέρα του Κυρίου μας, ψάλλοντας κάθε Παρασκευή απόγευμα μια ακολουθία που είναι γνωστή ως «Χαιρετισμοί». Είναι μια ακολουθία πολύ αγαπητή στους χριστιανούς και οι ναοί κάθε πόλης και χωριού γεμίζουν, για να τιμήσουν την Θεοτόκο.
Έτσι λοιπόν, το απόγευμα κάθε Παρασκευής, όταν θα πηγαίνεις στους Χαιρετισμούς, καλά θα είναι να έχεις μαζί σου ένα μικρό βιβλιαράκι, για να μπορείς να παρακολουθείς τα τροπάρια που ψάλλονται και τους «Οίκους», που διαβάζει ο ιερέας. Οι «Οίκοι» είναι τα κείμενα που τελειώνουν με το «Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε» και το «Αλληλούια». Από το «Χαίρε», που ακούγεται 144 φορές στους 24 Οίκους – όσα και τα γράμματα της αλφαβήτας – πήρε το όνομά της η ακολουθία: “Χαιρετισμοί”.
Οι Χαιρετισμοί διαβάζονται τις Παρασκευές των 5 πρώτων εβδομάδων της Μεγάλης Σαρακοστής. Τις 4 πρώτες Παρασκευές διαβάζονται έξι Οίκοι κάθε φορά και την 5η Παρασκευή διαβάζονται και οι 24 Οίκοι.
Κάθε Παρασκευή, των 5 πρώτων εβδομάδων, θα βλέπεις σ΄ αυτή τη σελίδα μια εικόνα, στην οποία θα φαίνεται η αρχή κάθε Οίκου· θα παρατηρήσεις ότι ακολουθούν αλφαβητική σειρά. Μπορείς να την κατεβάζεις στον υπολογιστή σου και να την τυπώνεις. Ακόμη, επειδή σου είναι δύσκολο να καταλάβεις τα λόγια που θα ακούσεις τον ιερέα να διαβάζει, θα υπάρχει μια ερμηνεία τους. Έτσι θα μπορέσεις να αφουγκραστείς αυτή τη γλυκιά ποίηση –ποιητικό κείμενο είναι ο Ακάθιστος Ύμνος – στη γλώσσα τη δική σου, την καθημερινή, που ακούς από τους γονείς και τους δασκάλους σου. Καλύτερα να ‘χεις τα λουλούδια του Θεού στο παρτέρι σου, να τα θωρείς μπροστά στην πόρτα της αυλής σου, να τα φροντίζεις, να τα χαίρεσαι και να γιομίζεις με την ευωδιά τους, παρά να ‘ναι για σένα όνειρο αινιγματικό.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ 2020- Α΄Στάση -Ακάθιστος Ύμνος – Α’ Στάσις
Ἄγγελος πρωτοστάτης,
οὐρανόθεν ἐπέμφθη,
εἰπεῖν τῇ Θεοτόκω τὸ Χαῖρε·
καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ,
σωματούμενόν σε θεωρῶν, Κύριε,
ἐξίστατο καὶ ἵστατο,
κραυγάζων πρὸς Αὐτὴν τοιαῦτα·
Χαῖρε, δ’ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει,
χαῖρε, δι’ ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.
Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις,
χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀθρωπίνοις λογισμοῖς,
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
χαῖρε, ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα.
Χαῖρε, ἀστὴρ ἐμφαίνων τὸν ἥλιον,
χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως.
Χαῖρε, δι’ ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις,
χαῖρε, δι’ ἧς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Βλέπουσα ἡ Ἁγία,
ἑαυτήν ἐν ἁγνείᾳ,
φησὶ τῷ Γαβριὴλ θαρσαλέως·
τὸ παράδοξόν σου τῆς φωνῆς,
δυσπαράδεκτόν μου τῇ ψυχῇ φαίνεται·
ἀσπόρου γὰρ συλλήψεως,
τὴν κύησιν πὼς λέγεις κράζων·
Ἀλληλούια.
Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι,
ἡ Παρθένος ζητοῦσα,
ἐβόησε πρὸς τὸν λειτουργοῦντα·
ἐκ λαγόνων ἁγνῶν,
υἷον πῶς ἔσται τεχθῆναι δυνατόν;
λέξον μοι.
Πρὸς ἥν ἐκεῖνος ἔφησεν ἐν φόβῳ,
πλὴν κραυγάζων οὕτω·
Χαῖρε, βουλῆς ἀπορρήτου μύστις,
χαῖρε, σιγῆς δεομένων πίστις.
Χαῖρε, τῶν θαυμάτων Χριστοῦ τὸ προοίμιον,
χαῖρε, τῶν δογμάτων αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον.
Χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι’ ἧς κατέβη ὁ Θεός,
χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα ἀπὸ γῆς πρὸς οὐρανόν.
Χαῖρε, τὸ τῶν Ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦμα,
χαῖρε, τὸ τῶν δαιμόνων πολυθρήνητον τραῦμα.
Χαῖρε, τὸ φῶς ἀρρήτως γεννήσασα,
χαῖρε, τὸ πῶς μηδένα διδάξασα.
Χαῖρε, σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν,
Χαῖρε, πιστῶν καταυγάζουσα φρένας.
Χαῖρε, Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Δύναμις τοῦ Ὑψίστου,
ἐπεσκίασε τότε,
πρὸς σύλληψιν τῇ Ἀπειρογάμω·
καὶ τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδύν,
ὡς ἀγρὸν ὑπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι,
τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν,
ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως·
Ἀλληλούια.
Ἔχουσα θεοδόχον,
ἡ Παρθένος τὴν μήτραν,
ἀνέδραμε πρὸς τὴν Ἐλισάβετ.
Τὸ δὲ βρέφος ἐκείνης εὐθὺς ἐπιγνόν,
τὸν ταύτης ἀσπασμὸν ἔχαιρε,
καὶ ἅλμασιν ὡς ἄσμασιν,
ἐβόα πρὸς τὴν Θεοτόκον·
Χαῖρε, βλαστοῦ ἀμάραντου κλῆμα,
χαῖρε, καρποῦ ἀκήρατου κτῆμα.
Χαῖρε, γεωργὸν γεωργοῦσα φιλάνθρωπον,
χαῖρε, φυτουργὸν τῆς ζωῆς ἠμῶν φύουσα,
Χαῖρε, ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν,
χαῖρε, τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασμῶν.
Χαῖρε, ὅτι λειμῶνα τῆς τρυφῆς ἀναθάλλεις,
χαῖρε, ὅτι λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις.
Χαῖρε, δεκτὸν πρεσβείας θυμίαμα,
χαῖρε, παντός τοῦ κόσμου ἐξίλασμα.
Χαῖρε, Θεοῦ πρὸς θνητοὺς εὐδοκία,
χαῖρε, θνητῶν πρὸς Θεὸν παρρησία.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων,
λογισμῶν ἀμφιβόλων,
ὁ σώφρων Ἰωσὴφ ἐταράχθη·
πρὸς τὴν ἄγαμόν σὲ θεωρῶν,
καὶ κλεψίγαμον ὑπονοῶν Ἄμεμπτε·
μαθὼν δέ σου τὴν σύλληψιν,
ἐκ Πνεύματος Ἁγίου,
ἔφη·
Ἀλληλούια.
