Τα αίτια της στροφής στην πολιτική της Άγκυρας και τις υποχωρήσεις του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε ζητήματα που μέχρι πρότινος εμφανιζόταν άκαμπτος, επιχειρεί να αναλύσει το δημοσιογραφικό δίκτυο Redaktionsnetzwerk Deutschland.
Το δημοσίευμα, αναφέρεται συγκεκριμένα στην αλλαγή πλεύσης της Τουρκίας σε ότι αφορά τη Ρωσία, την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, αλλά και την πολιτική της έναντι της Ελλάδας.
Αναλυτικά το δημοσίευμα όπως το παρουσιάζει η Deutsche Welle έχει ως εξής:
«Ενώ οι δυτικές χώρες ανέστειλαν την εναέρια κυκλοφορία με τη Ρωσία, «ο αριθμός των πτήσεων μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας έχει τριπλασιαστεί από την αρχή του πολέμου», γράφει ο Γκερντ Χέλερ στο δημοσιογραφικό δίκτυο Redaktionsnetzwerk Deutschland.
Το περασμένο καλοκαίρι υπήρχαν πάνω από 100 πτήσεις μεταξύ των δύο χωρών σε ορισμένες ημέρες.
«Οι Ρώσοι επισκέπτες είναι η σημαντικότερη πελατεία της τουριστικής βιομηχανίας της Τουρκίας», αναφέρει το RND.
Από τις αρχές της περασμένης εβδομάδας, η Τουρκία σταμάτησε να ανεφοδιάζει ρωσικά αεροσκάφη. «Με τις κυρώσεις για τα καύσιμα, η Τουρκία υπέκυψε στην αυξανόμενη πίεση από τις ΗΠΑ», σχολιάζει το RND.
«Η Ουάσιγκτον είναι από καιρό δυσαρεστημένη που η Τουρκία έχει γίνει η κορυφαία χώρα διέλευσης για Ρώσους ξένους ταξιδιώτες».
«Μέχρι στιγμής, η Τουρκία, παρά το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ, δεν έχει εφαρμόσει καμία από τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από τη Δύση. Έτσι έγινε ο σημαντικότερος κόμβος του ρωσικού εξωτερικού εμπορίου». Στις αρχές Μαρτίου όμως, η τουρκική κυβέρνηση διέκοψε τη διαμετακόμιση εμπορευμάτων υπό τις κυρώσεις της Δύσης στη Ρωσία, η οποία μέχρι τότε ανθούσε. Η Άγκυρα έχει διαβεβαιώσει προφορικά τις ΗΠΑ και την ΕΕ ότι δεν θα φτάσουν άλλα αγαθά στη Ρωσία που εμπίπτουν στις κυρώσεις, αναφέρουν δυτικοί διπλωμάτες.
«Η αλλαγή αυτή δεν έρχεται αποκλειστικά με τη δική της ελεύθερη βούληση», σημειώνει το δίκτυο. Από τον καταστροφικό σεισμό στις αρχές Φεβρουαρίου, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξαρτάται περισσότερο από ποτέ από την υποστήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, τόσο οικονομική όσο και πολιτική.
«Πιθανές κυρώσεις των ΗΠΑ ή της ΕΕ είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Ερντογάν τώρα, επτά εβδομάδες πριν από τις εκλογές.»
Αυτό εξηγεί και την υποχώρηση του Ερντογάν στη διαμάχη για την επέκταση του ΝΑΤΟ προς Βορρά. Ο Τούρκος ηγέτης έδωσε τελικά το πράσινο φως για την ένταξη της Φινλανδίας την περασμένη Παρασκευή.
«Ακόμη και στη διαλυμένη σχέση με τη γειτονική Ελλάδα υπάρχει ακόμη μια αχτίδα ελπίδας», σχολιάζει το RND.
«Σε συνάντηση μεταξύ του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια και του Τούρκου συναδέλφου του και «αγαπητού φίλου» Μεβλούτ Τσαβούσογλου τη Δευτέρα, ο Τσαβούσογλου υποσχέθηκε την υποστήριξή του στην προσπάθεια της Ελλάδας για μια θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Σε αντάλλαγμα, η Αθήνα θέλει να υποστηρίξει την υποψηφιότητα της Τουρκίας για τη Γενική Γραμματεία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού», καταλήγει το δημοσίευμα.
