Την ώρα που η κοινωνία περνά μια δύσκολη συγκυρία σε οικονομικό επίπεδο και οι εκλογικές διαδικασίες πλησιάζουν, τα τρία κόμματα εξουσίας ξεδιπλώνουν τη στρατηγική τους, διεκδικώντας μεγαλύτερη επιρροή στους αναποφάσιστους και σε εξειδικευμένα κοινά όπως είναι η νεολαία.
Η ρευστότητα στο πολιτικό σκηνικό και οι διαρκείς μεταβολές στα μέτωπα της καθημερινότητας δεν αφήνουν περιθώρια για ασφαλείς προβλέψεις στο τελικό αποτέλεσμα, ενώ οι τόνοι της πολιτικής αντιπαράθεσης ανεβαίνουν κατακόρυφα.
Στο κυβερνητικό στρατόπεδο με τον αέρα του προβαδίσματος στις δημοσκοπήσεις γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια, προκειμένου αφενός να αντιμετωπιστούν στο μέτρο του δυνατού η ασφυκτική οικονομική πίεση σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινής γνώμης, αφετέρου να αναδειχθεί η θετική ατζέντα ως απάντηση στην λαϊκίστικη ακραία ρητορική, κυρίως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο βασικός πολιτικός στόχος παραμένει η αυτοδυναμία, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζοντας τα στοιχεία πολυπλοκότητας για την επίτευξη του 38% με 39% που χρειάζεται στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, έκανε ήδη έμμεσα ανοίγματα προς το χώρο του ΚΙΝΑΛ για μια πιθανή συνεργασία την επομένη των εκλογών.
Από την πλευρά του, ο Νίκος Ανδρουλάκης επενδύει στην παρούσα φάση στην αυτόνομη πορεία του ΠΑΣΟΚ προς τις κάλπες, θέλοντας να κεφαλαιοποιήσει το ρεύμα ανόδου του κινήματος μετά από την ανάληψη της νέας ηγεσίας, στοχεύοντας επίσης στο να αναδείξει το κόμμα ως ένα καταλυτικό παράγοντα για την διασφάλιση πολιτικής σταθερότητας στη χώρα. Η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη υλοποιεί ένα στρατηγικό σχέδιο διεύρυνσης του εκλογικού ακροατηρίου προς όλες τις κατευθύνσεις (δεξιά και αριστερά), σπάζοντας ουσιαστικά το δίπολο της τελευταίας δεκαετίας μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Σύριζα.
Στην Κουμουνδούρου η κατάσταση δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Μπροστά στο ενδεχόμενο μιας νέας ήττας ο κ. Τσίπρας επιχειρεί με υψηλούς τόνους να συσπειρώσει το ακροατήριο και να βάλει ένα ανάχωμα στην εκροή ψηφοφόρων προς το ΚΙΝΑΛ. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η «παγίδα» προοδευτικής διακυβέρνησης που προσπάθησε να στήσει στον Νίκο Ανδρουλάκη, χωρίς ωστόσο να πετύχει το στόχο του.
Είναι σαφές πως ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα κάνει το παν για να αποκομίσει οφέλη από τη δυσαρέσκεια στην κοινωνία λόγω των οικονομικών αναταράξεων, επαναλαμβάνοντας το ίδιο μοτίβο «τάζω στους πάντες τα πάντα». ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ βρίσκονται μπροστά σε μια δύσκολη εξίσωση για δυνατούς λύτες. Όσο μεγαλύτερη διείσδυση πετύχουν σε κοινά όπως η νεολαία, όσο περισσότερους πόντους κερδίσουν στο χώρο του πολιτικού κέντρου, τόσο περισσότερες πιθανότητες θα συγκεντρώσουν για να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα Βουλή.
