Δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία πως καθώς τα κρούσματα, οι διασωληνωμένοι και οι νεκροί θα μειώνονταν, ο κ. Τσίπρας θα έβγαζε από το συρτάρι του άλλο «εφημερεύον θέμα».
Το παλιό αγαπημένο του, που το θυμάται όποτε το αμέσως προηγούμενο αποδεικνύεται τζούφιο.
Έτσι, αφού πέρασε μήνες ολόκληρους μετρώντας νεκρούς, δίνοντας ψευδή στοιχεία για την πανδημία, κάνοντας ανυπόστατες συγκρίσεις με άλλες χώρες…
Αφού πέρασε πάνω από έναν χρόνο πότε διαφωνώντας πότε με το λοκντάουν και πότε με το άνοιγμα, πότε με τα σελφ τεστ και πότε με το πιστοποιητικό, πότε με τα μέτρα για την υγεία και πότε με τα μέτρα για την οικονομία…
Αφού δεν ψήφισε ποτέ κανένα μέτρο – ούτε το έκτακτο επίδομα για τους υγειονομικούς – κατηγορώντας συγχρόνως την κυβέρνηση για «εγκλήματα»…
Βρέθηκε ο άνθρωπος ξαφνικά στο κενό – όπως παθαίνουν όλοι οι ενασχολούμενοι με την πολιτική, πλην όμως δεν χτίζουν μακροπρόθεσμη στρατηγική, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση.
Και θυμήθηκε τα δάνεια των κομμάτων, βάζοντας στο στόχαστρο πάλι τη Νέα Δημοκρατία.
Όταν δεν μπορείς να κάνεις πολιτική, κάνεις δημαγωγία
Και ο κ. Τσίπρας δημαγωγεί ποντάροντας, όπως πάντα, στο θυμικό του λαού – τον οποίο μάταια προσπαθεί να χειραγωγήσει.
Παράτησε τη «μητέρα των μαχών» την επομένη της απεργίας
Αδιανόητα πράγματα! Απόλυτη τρικυμία εν κρανίω: Ο κ. Τσίπρας την επομένη της χαμηλής πτήσης απεργίας για το εργασιακό νομοσχέδιο, πήγε στη Βουλή για να κάνει φασαρία και ακτιβισμό για άσχετο θέμα σε σχέση με αυτό που είχε ονομάσει «μητέρα των μαχών».
Υπάρχει μεγαλύτερη ομολογία αποτυχίας από αυτό;
Δεν είχε κάτι άλλο να πει;
Είναι δυνατόν την ώρα που θέλεις να στρέψεις την προσοχή του κόσμου στο νομοσχέδιο για την εργασία, εσύ να πετάς άλλο θέμα και μάλιστα… κονσέρβας;
Είναι δυνατόν την ώρα που θεωρείς ότι είσαι έτοιμος για γκολ να πετάς μόνος σου την μπάλα στην εξέδρα;
Υπάρχει μεγαλύτερη επικοινωνιακή γκάφα από αυτό;
Τα δάνεια του ΣΥΡΙΖΑ
Και ποιος μιλάει;
-Αυτός που τον Απρίλιο του 2016, για καθαρά προπαγανδιστικούς λόγους, έστησε ολόκληρη εξεταστική για τα δάνεια των τραπεζών προς τα κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης, για να παραδεχθεί τελικά – το ίδιο του το κόμμα με το πόρισμά του (Ιανουάριος 2017) – ότι δεν βρέθηκαν στοιχεία για πολιτικούς, στέλνοντας πίσω στη Δικαιοσύνη την υπόθεση.
-Αυτός που από εκείνη την εξεταστική προέκυψε πως το μόνο κόμμα που έλαβε δάνειο μετά το 2012 με εγγύηση την κρατική χρηματοδότησή του ήταν το… δικό του! Έλαβε το 2014 δάνειο με εκχώρηση της κρατικής χρηματοδότησης ως το… 2020!
(Εδώ να θυμίσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταψηφίσει το άρθρο 5 του νόμου Σαμαρά 4304/2014 που απαγόρευε την εκχώρηση της κρατικής χρηματοδότησης για πάνω από έναν χρόνο. Προφανώς, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκχωρήσει την δική του για έξι χρόνια!)
Και τι άλλο έκανε ο κ. Τσίπρας; Τα ακόλουθα:
Στις 14/12/2010 είχε στείλει επιστολή σε τράπεζα ζητώντας να δοθεί στον ΣΥΡΙΖΑ δάνειο «κατά παρέκκλιση πιστοληπτικών κριτηρίων»!
Στις 16/3/2016 με επιστολή του προς την Εθνική Τράπεζα, ζητούσε μετάθεση πληρωμής χρεολυτικών δόσεων επί τη βάσει της υπόσχεσης για την προώθηση νομοθετικής ρύθμισης που θα αύξανε την κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων. Δήλωνε δηλαδή ότι το δικό του κόμμα θα προχωρούσε σε νομοθετική ρύθμιση για να λύσει το δικό του πρόβλημα! Γιάννης κέρναγε, Γιάννης έπινε δηλαδή!
-Το 1998, το κόμμα του κ. Τσίπρα, ως διάδοχο της ΕΑΡ, έγινε το μόνο κόμμα που κατάφερε να κουρευτεί το 65% του δανείου του!
Ναι, αλλά χρώσταγε σε… δραχμές!
(Επ’ αυτού ακούω κάτι εξυπνακισμούς του τύπου «μα ήταν μόνο 400 εκατομμύρια δραχμές»! Αλήθεια; Μόνο; Ήταν πολλοί εκείνοι – από αυτούς που τάχα ο Τσίπρας υπερασπίζεται και για χάρη τους κλαψουρίζει – που το 1998 χρώσταγαν τόσα λεφτά και τα κούρεψαν; Και τελικά τι θέλουν να μας πουν όλοι αυτοί; Ότι το κόμμα του Τσίπρα χρώσταγε κάτι ψωροδραχμές; Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο να μην πεις. Γιατί λίγο έλειψε με τον Τσίπρα να ξαναδούμε τα δάνειά μας σε δραχμές!)
-Τέλος, θυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να διαγράψει οφειλή για το ακίνητο της Κουμουνδούρου και μέρους των χρεών της «Αυγής», στο μετοχολόγιο της οποίας υπάρχει μια offshore!
-Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, ο κ. Τσίπρας πήγε στη Βουλή (επομένη συζήτησης στην Ολομέλεια του νομοσχεδίου για την εργασία και επομένη της απεργίας, ξαναθυμίζω) και μίλησε για «μείζον ζήτημα ισονομίας»!
Αφού παρέκαμψε τις αποδείξεις για την εκ μέρους του παραβίαση της ισονομίας, άρχισε πάλι την κλάψα υπέρ αυτών που παριστάνει ότι υπερασπίζεται. Και είπε:
«Ένας ελεύθερος επαγγελματίας, ένας έμπορος, μία επιχείρηση με χρέη ύψους 50.000 ευρώ κλείνουν, δεν έχουν φορολογική ενημερότητα, δεν έχουν ασφαλιστική ενημερότητα, κατάσχεται η περιουσία τους».
Από τη «νέα σεισάχθεια» στα ξένα funds
Συγγνώμη, αλλά μιλάμε για τον άνθρωπο που:
-Το 2014, με το περίφημο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» υποσχόταν «νέα σεισάχθεια» και έφοδο στο ΤΧΣ για να του αρπάξει τα 3 δις και να τα μοιράσει στον λαό.
-Με την έφοδό του στην εξουσία έδιωξε 40 δις τραπεζικών καταθέσεων.
-Με το γελοίο δημοψήφισμά του έκλεισε τις τράπεζες (με πέντε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου), εξανέμισε την χρηματιστηριακή τους αξία και έφερε ένα τρίτο – το χειρότερο – μνημόνιο, με το οποίο παρέδωσε το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στο υπερταμείο και το σύνολο των δανείων των Ελλήνων (και των εξυπηρετούμενων) στα ξένα funds, τα οποία ο ίδιος αποκαλούσε «κοράκια της καταστροφής». Θυμάστε; Μετά την περίφημη 17ωρη διαπραγμάτευση, ο κ. Τσίπρας, με το νόμο 4354 Δεκεμβρίου 2015, έφερε πανηγυρικά τα ξένα funds.
-Δεν έφερε απλώς τα ξένα funds, αλλά με νόμο (4472/2017) τους ανέθεσε και την διαχείριση ακινήτων. Με τον ίδιο νόμο πρόσφερε στα στελέχη τους ασυλία.
Ιδού και η σχετική παράγραφος εκείνου του συριζαϊκού νόμου:
«Όσοι από το νόμο ή από δικαιοπραξία έχουν την επιμέλεια ή με τη οποιονδήποτε τρόπο διαχείριση περιουσίας πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος (ολική ή μερική ή μόνο για ορισμένη πράξη) δεν υπέχουν ποινική και αστική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις τις οποίες τελούν για την εξυπηρέτηση της αναδιάρθρωσης ή διαγραφής δανείων, οφειλών ή χρεών, κατά τα οριζόμενα στον Πτωχευτικό Κώδικα ή στο ν. 4469/2017 (Α΄ 62) ή στο ν. 3869/2010 (Α΄ 130) ή στο πλαίσιο της ειδικής εκκαθάρισης των άρθρων 145 επ. του ν. 4261/2014 (Α΄ 107) ή στα άρθρα 2 και 3 του ν. 4354/2015 (Α΄ 176), εφόσον αυτές είναι σύμφωνες με τους προβλεπόμενους στους ανωτέρω νόμους και τις σχετικές εγκυκλίους, κανόνες και διαδικασίες, τα οριζόμενα στους εσωτερικούς κανονισμούς και τα καταστατικά των νομικών προσώπων που εκπροσωπούν και τη νομοθεσία που διέπει τη λειτουργία τους».
-Με νόμο (4472/2017) επέβαλε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
-Με νόμο (4549/2018) επέτρεψε στα ξένα funds να έχουν έδρα και εκτός Ελλάδας.
-Με τον ίδιο νόμο επέτρεψε στις τράπεζες να ενημερώνουν τους δανειολήπτες ότι πούλησαν το δάνειό τους σε κάποιο ξένο fund με ένα απλό mail ή sms και χωρίς πια να υποχρεούνται σε 12μηνη προειδοποίηση.
-Με νόμο (4512/2018) προχώρησε σε επίσπευση επανάληψης πλειστηριασμού – από 30 σε 8 ημέρες.
-Με νόμο (4389/2016) έδωσε ασυλία στα στελέχη του υπερταμείου.
Ιδού τι έλεγε και εκείνη η διάταξη:
«Οι εμπειρογνώμονες, τα μέλη Συμβουλίων Εμπειρογνωμόνων ή τα μέλη άλλων γνωμοδοτικών οργάνων της Εταιρείας και των άμεσων θυγατρικών της δεν υπέχουν αστική ή ποινική ευθύνη για γνωμοδοτήσεις τους, εφόσον οι τελευταίες έχουν συνταχθεί σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες ή τα οριζόμενα στους εσωτερικούς κανονισμούς και τα καταστατικά τους, γεγονός που τεκμαίρεται αν έχει ακολουθήσει θετικός έλεγχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου».
-Με νόμο (4387/2016, άρθρο 92, ο περίφημος νόμος Κατρούγκαλου) έκοψε το ΕΚΑΣ.
-Με τον ίδιο νόμο (άρθρο 12) έκοψε τις συντάξεις χηρείας.
Τι να του πρωτοθυμηθούμε του κ. Τσίπρα, δηλαδή…
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
